رخداد درگذشت «امیرمحمد خالقی» دانشجوی دانشکدگان مدیریت دانشگاه تهران در اثر ضربات چاقوی سارقان در حوالی کوی در پنجشنبه گذشته(۲۵ بهمن‌ماه) بسیار تلخ و تکان‌دهنده بود. تجمع روز جمعه دانشجویان کوی که با اطلاعیه این دانشگاه و در واکنش به «خارج از محیط دانشگاه» خواندن این حادثه رقم خورد و با شناسایی یک نیروی لباس شخصی و متواری شدن او به التهاب کشید، با سرعت و با تدبیر مسئولان دانشگاه مدیریت شد.
همکاری و هم‌افزایی وزیر علوم، مسئولان دانشگاه تهران، فرمانده انتظامی کشور و دادستانی تهران در ستاد ویژه‌ای که به دستور رئیس‌جمهوری برای پیگیری این مهم تشکیل شد، سرانجام و به سرعت به کشف قاتلان و البته مدیریت فضای ملتهب دانشگاه و افکار عمومی انجامید.
حضور سرپرست دانشگاه تهران و شخص وزیر علوم در دانشگاه و عذرخواهی از دانشجویان، پاسخ‌دهی همدلانه به مطالبات امنیت‌خواهانه دانشجویان، استقرار سریع کیوسک و روشنایی و دوربین برای تامین امنیت حوالی کوی، تماس مسئولان دولتی با خانواده دانشجوی جان‌باخته و ابراز عذرخواهی و همدردی با آنها و پیگیری‌های شبانه‌روزی مسئولان انتظامی کشور، توانست الگویی متفاوت و البته کارآمد از رفع مشکلات و مدیریت فضای اعتراضی ارائه دهد.
حضور سرپرست دانشگاه تهران در تجمع دانشجویان در شب اعتراض، وعده پیگیری مطالبات و تاکید بر نقش منفی لباس شخصی‌ها در ۱۸ تیر ۱۳۸۷ و البته شکایت رسمی دانشگاه از فرد لباس شخصی و استعفای مدیرکل خوابگاه‌های دانشگاه تهران، توانست تا اندازه زیادی از بار هیجانی تجمع اعتراضی بکاهد و به بار مطالبه‌گرایی عقلانیت‌محور آن بیفزاید.
در این میان رسانه‌های داخلی نیز عملکرد حرفه‌ای و خوبی از خود ارائه دادند و با انتشار سریع، دقیق و شفاف اخبار مرتبط، توانستند با تامین نیاز خبرخواهی مخاطبان، زمین بازی رسانه‌های معاند را محدود کنند؛ الگویی که می‌تواند در شرایط حساس و بحرانی شبیه آنچه در هفته گذشته رخ داد، مورد استفاده قرار گیرد.
این مساله نشان می‌دهد، هرگاه هم‌افزایی فشار افکار عمومی، جامعه مدنی و رسانه‌ها به اراده مسئولان منجر شود، امکان برخورد سریع با سطحی از مشکلات وجود دارد.
