به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، مهاجرت پدیده‌ای جهانی است که به دلایل مختلفی از جمله اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و محیطی رخ می‌دهد. در دنیای امروز، میلیون‌ها نفر از کشورها و مناطق مختلف به دنبال یافتن فرصت‌های بهتر زندگی، کار و تحصیل به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند. این جابجایی نه‌تنها بر زندگی فردی مهاجران تأثیر می‌گذارد، بلکه به شکل‌گیری جوامع جدید و تنوع فرهنگی در کشورهای میزبان می‌انجامد.
ورود مهاجران به یک کشور می‌تواند همزمان به‌عنوان یک فرصت و چالش در نظر گرفته شود. از یک سو، مهاجران می‌توانند با مهارت‌ها، ایده‌ها و فرهنگ‌های جدید خود به غنای اجتماعی و اقتصادی جامعه میزبان بیفزایند. کارآفرینان مهاجر با راه‌اندازی کسب‌وکارهای جدید، شغل‌های بیشتری در جامعه میزبان ایجاد می‌کنند که رشد اقتصادی را به ارمغان می‌آورد. تنوع فرهنگی که مهاجران به همراه خود می‌آورند، می‌تواند منجر به نوآوری و خلاقیت بیشتر در صنایع مختلف شود.
مهاجرت می‌تواند به تقویت روابط بین‌الملل و تبادل فرهنگی منجر شود و جوامع را با دیدگاه‌های متنوع‌تر و تجربیات جدیدتر آشنا کند. این فرایند باعث ایجاد پل‌های ارتباطی میان کشورها و فرهنگ‌ها می‌شود و افراد می‌توانند از طریق تعاملات فرهنگی، درک عمیق‌تری از تفاوت‌ها و شباهت‌های قومی پیدا کنند. این تبادل فرهنگی به غنای جامعه میزبان کمک می‌کند و می‌تواند به کاهش تعصب و افزایش همدلی بین گروه‌های مختلف منجر شود.
از سوی دیگر، این ورود ممکن است فشارهایی بر زیرساخت‌ها، خدمات اجتماعی و بازار کار ایجاد کند. نگرانی‌هایی درباره رقابت برای منابع محدود یا تنش‌های اجتماعی بین گروه‌های مختلف وجود دارد و به همین دلیل، مدیریت مؤثر مهاجرت و ادغام مهاجران در جوامع جدید از اهمیت بالایی برخوردار است تا بتواند به ایجاد جوامع پایدارتر و همبسته‌تر کمک کند.
بار مالی ورود مهاجران
ورود مهاجران بار مالی قابل‌توجهی بر شهرها وارد می‌کند، به‌ویژه در شرایطی که حمایت دولتی محدودی وجود دارد. تأمین نیازهای فوری مسکن برای مهاجران اغلب نیازمند استفاده از پناهگاه‌ها، هتل‌ها و سایر تسهیلات موقت است. به‌عنوان مثال، شهر نیویورک به‌دلیل تعهد قانونی خاص خود، میلیاردها دلار برای اسکان مهاجران در مکان‌های مختلف، از جمله هتل‌ها و حتی یک ترمینال کشتی کروز، هزینه کرده است.
شهرها هزینه‌های ارائه مراقبت‌های پزشکی، آموزش، غذا و سایر خدمات ضروری به مهاجران تازه‌وارد را بر عهده دارند که می‌تواند فشار زیادی بر منابع مالی و زیرساخت‌های اجتماعی آنها وارد کند. این هزینه‌ها ممکن است منجر به کاهش کیفیت خدمات عمومی برای ساکنان بومی شود و همچنین نیاز به تخصیص بودجه‌های بیشتری برای تأمین این خدمات را ایجاد کند. کمک‌های ناکافی دولتی منجر به تحمیل هزینه‌های جدید و غیرمنتظره به دولت‌های محلی برای حمایت از مهاجران می‌شود. تخمین زده می‌شود که مهاجران سالانه تا ۸.۴ میلیارد دلار برای مناطق محلی هزینه دارند.
تأثیرات اجتماعی مهاجرت
یکی از مشکلات اصلی برای شهرها تأمین مسکن کافی برای تعداد رو به افزایش مهاجران است. این چالش به‌ویژه در شهرهای بزرگ و پرجمعیت که با کمبود مسکن روبه‌رو هستند، بیشتر احساس می‌شود. افزایش تقاضا برای اجاره مسکن به‌دلیل ورود مهاجران، به‌ویژه در مناطق حاشیه‌ای و کم‌درآمد، منجر به افزایش قیمت‌ها و کاهش دسترسی ساکنان بومی به مسکن مناسب و مقرون‌به‌صرفه می‌شود.
بسیاری از مهاجران به‌دلیل نداشتن مدارک قانونی و محدودیت‌های اقتصادی، مجبور به زندگی در شرایط نامناسب و در مناطق با امکانات کم هستند که بر کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی می‌گذارد و می‌تواند به بروز مشکلات اجتماعی و امنیتی نیز منجر شود.
بعضی شهرها به‌دلیل کمبود پناهگاه مناسب، مجبور به استفاده از مسکن‌های مشترک در فرودگاه‌ها، سالن‌های ورزشی، مدارس و ایستگاه‌های پلیس می‌شوند. این شرایط نه‌تنها به نارضایتی مهاجران منجر می‌شود، بلکه فشار بیشتری بر منابع و خدمات محلی ایجاد می‌کند و کیفیت زندگی ساکنان بومی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و منجر به بروز تنش‌های اجتماعی و فرهنگی میان مهاجران و ساکنان محلی می‌شود.
تأمین نیازهای متنوع مهاجران منابع و زیرساخت‌های شهری را تحت فشار قرار می‌دهد. نبود برنامه‌های مؤثر برای ادغام مهاجران می‌تواند به بروز تنش‌های اجتماعی و فرهنگی منجر شود که در نهایت بر انسجام جامعه تأثیر منفی خواهد گذاشت. بنابراین، ضروری است که شهرها با همکاری دولت‌ها و سازمان‌های غیردولتی، راهکارهای مناسبی برای مدیریت این چالش‌ها و بهره‌برداری از فرصت‌های ناشی از ورود مهاجران ارائه دهند.
مهاجران در شهرهای با نرخ بالای مهاجرت، ممکن است نسبت به مالیاتی که پرداخت می‌کنند از خدمات دولتی و محلی بیشتری مانند مدارس و بیمارستان‌ها استفاده کنند که واکنش ساکنان بومی را به دنبال دارد. در بعضی شهرها نیز ممکن است مهاجران با تبعیض‌های سیستماتیک و سازمانی روبه‌رو شوند که دسترسی آنها به اشتغال، مسکن و سایر خدمات ضروری را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بسیاری از مهاجران به‌دلیل تسلط ناکافی بر زبان و فرهنگ جامعه میزبان دچار شوک فرهنگی می‌شوند که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روند زندگی آنها داشته باشد. این تجربه ممکن است باعث احساس انزوا، اضطراب و کاهش اعتماد به نفس در مهاجران شود و آنها را از برقراری ارتباط با ساکنان محلی و دسترسی به خدمات اجتماعی بازدارد که نتیجه آن کاهش مشارکت فعال آنها در جامعه و بهره‌مندی از فرصت‌های شغلی و آموزشی است.
فرصت‌هایی که مهاجران برای شهرها ایجاد می‌کنند
شهرها جنبه‌های مثبت متعددی را از ورود مهاجران تجربه می‌کنند که به‌طور قابل‌توجهی بر اقتصاد، بافت اجتماعی و تنوع فرهنگی آنها تأثیر می‌گذارد. مهاجران با راه‌اندازی کسب‌وکار و حفظ مشاغل موجود به ایجاد شغل کمک می‌کنند. به ازای هر هزار مهاجر در یک شهرستان، به‌طور تقریبی ۴۶ شغل تولیدی ایجاد یا حفظ می‌شود. کارآفرینان مهاجر اغلب کسب‌وکارهای جدیدی را تأسیس می‌کنند که بیشتر محرک اقتصادهای محلی است. تحقیقات نشان می‌دهد که ورود مهاجران می‌تواند منجر به افزایش دستمزد برای کارگران بومی شود. مطالعه‌ای نشان داده است که از سال ۱۹۶۵ تاکنون، مهاجرت به رشد تخمینی ۵ درصدی دستمزدها در سراسر ایالات متحده آمریکا کمک کرده است.
افراد مهاجر دیدگاه‌ها و مهارت‌های متنوعی را در جامعه مقصد معرفی می‌کنند که باعث تقویت نوآوری می‌شود. مناطقی با جمعیت مهاجر بالاتر، شاهد افزایش ثبت اختراعات هستند، گزارش‌ها حاکی از آن است که در ازای هر ۱۰ هزار مهاجر که وارد یک شهر می‌شود، سرانه ثبت اختراع ۲۵ درصد افزایش پیدا می‌کند. این نوآوری می‌تواند منجر به محصولات و خدمات جدیدی شود که به نفع کل جامعه است.
بسیاری از شهرها افراد مهاجر را به مناطقی هدایت می‌کنند که در حال تجربه کاهش جمعیت هستند و از این طریق به احیای این جوامع کمک می‌کنند. مهاجران با ایجاد و گسترش کسب‌وکارها و افزایش تقاضا برای خدمات محلی به رشد جمعیت و احیای اقتصادی کمک می‌کنند. بسیاری از شهرهای ایالات متحده آمریکا به‌دلیل ورود مهاجران، با رشد چشمگیری در جمعیت خود روبه‌رو شده‌اند. به‌عنوان نمونه، شهرهایی نظیر مینیاپولیس سنت پل، بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰، شاهد افزایش ۱۹۶ درصدی تعداد ساکنان متولد خارج از کشور بوده‌اند که این موضوع به شکل‌گیری یک جامعه پویاتر و متنوع‌تر کمک کرده است.
این تغییرات جمعیتی اغلب منجر به تنوع مهارتی گسترده‌تری می‌شود، زیرا هر دو گروه نیروی کار ماهر و کم‌مهارت وارد بازار کار می‌شوند. اگرچه این مسئله می‌تواند باعث افزایش شکاف دستمزد بین سطوح مختلف مهارتی شود، اما به‌طور کلی افزایش میانگین دستمزد برای کارگران بومی را به دنبال دارد. مهاجران اغلب در مشاغلی با طیف مهارتی گسترده فعالیت می‌کنند و در حوزه‌هایی مشغول به کار می‌شوند که کارگران بومی تمایل کمتری دارند. بسیاری از مهاجران به‌طور فعال در جوامع میزبان حضور پیدا می‌کنند و از طریق فعالیت‌های داوطلبانه و مشارکت در برنامه‌های محلی به رونق زندگی شهری کمک می‌کنند. این مشارکت می‌تواند انعطاف‌پذیری جامعه و سرمایه اجتماعی را افزایش دهد.
شهرهایی که پذیرای مهاجرت هستند، از نظر اقتصادی و اجتماعی شکوفا می‌شوند. مشارکت‌های مثبت مهاجران نه‌تنها اقتصادهای محلی را تقویت می‌کند، بلکه چشم‌انداز فرهنگی را غنی می‌کند و شهرها را به مکان‌های پر جنبوجوشتر و پویاتر برای زندگی تبدیل می‌کند. به‌عنوان مثال، شهرهایی مانند لس‌آنجلس و نیویورک در ایالات متحده آمریکا، با جذب مهاجران از نقاط مختلف جهان، به مراکز اقتصادی و فرهنگی تبدیل شده‌اند.
این تنوع فرهنگی می‌تواند منجر به برگزاری جشنواره‌ها، نمایشگاه‌ها و رویدادهای هنری شود که به افزایش تعاملات اجتماعی و تبادل فرهنگی کمک می‌کند. در نتیجه، شهرها به مکان‌های پویاتری برای زندگی تبدیل می‌شوند که در آن افراد با پیشینه‌ها و تجربیات متفاوت می‌توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند و از یکدیگر بیاموزند.
شهرهای فراگیر برای مهاجران قادر هستند مشارکت فعال همه جوامع را جلب و حس تعلق بیشتری را در بین مهاجران ایجاد کنند، به این ترتیب آنها پتانسیل سرمایه‌گذاری در مهارت‌های خود و دسترسی به فرصت‌های بهتر را می‌شناسند و در نتیجه کیفیت کلی زندگی خود را بهبود می‌بخشند.
برای مثال، شهر گدانسک در لهستان یک «مدل ادغام مهاجران» را با هدف هموار کردن مسیر به سوی یک جامعه منسجم و فراگیر توسعه داده است. دولت لهستان نیز برنامه‌هایی را برای کمک به ادغام مهاجران در جامعه و حمایت از آنها اجرا کرده است. این طرح به بهبود کیفیت زندگی مهاجران و جامعه میزبان کمک کرده است. مهاجران با شرکت در برنامه‌های ادغام و خدمات زبانی، احساس تعلق بیشتری به جامعه محلی پیدا کرده‌اند و این امر به افزایش مشارکت اجتماعی آنها منجر شده است.
برنامه ادغام مهاجران شامل خدمات مشاوره‌ای، آموزشی و حمایتی است که به مهاجران کمک می‌کند تا بهتر با چالش‌های زندگی جدید خود کنار بیایند. از سوی دیگر احتمال بروز تنش‌ها و تضادهای اجتماعی بین جامعه میزبان و مهاجران را کاهش می‌دهد و جامعه‌ای همبسته‌تر را تشکیل می‌دهد که مزایای زیادی برای ساکنان بومی به همراه دارد.