به گزارش خبرنگار ایلنا؛ دوی ماراتن یکی از سخت‌ترین و پرچالش‌ترین رشته‌های ورزشی در دنیا محسوب می‌شود. این مسابقه که مسافتی ۴۲.۱۹۵ کیلومتری دارد، نه‌تنها نیازمند استقامت بدنی بالا است، بلکه به آمادگی ذهنی، برنامه تمرینی منظم و تغذیه دقیق هم احتیاج دارد. دوندگان ماراتن، ماه‌ها و حتی سال‌ها تمرین می‌کنند تا بدن خود را برای تحمل فشار این رقابت آماده سازند.
در ایران، دوندگان ماراتن بدون هیچ‌گونه حمایت مالی و اسپانسری مجبورند با هزینه شخصی در مسابقات خارجی شرکت کنند. در حالی که در سایر کشورها ورزشکاران این رشته از بیمه، حقوق و امکانات تمرینی برخوردارند، در ایران حتی هزینه‌های اولیه مانند تهیه مکمل‌های غذایی و لباس ورزشی نیز به دوش خود ورزشکاران است.
دوی ماراتن، ورزشی است که نه‌تنها توان بدنی بلکه اراده و انگیزه‌ای قوی می‌طلبد. در کشورهای پیشرفته، دوندگان این رشته به عنوان سرمایه‌های ملی شناخته می‌شوند و مورد حمایت قرار می‌گیرند، اما در ایران، ورزشکارانی مانند مسعود رستمی با وجود افتخارآفرینی در رقابت‌های بین‌المللی، برای ادامه مسیر خود با مشکلات مالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. آیا وقت آن نرسیده که نگاه جدی‌تری به این ورزشکاران ارزشمند داشته باشیم؟
مسعود رستمی، قهرمان ماراتن ایران
مسعود رستمی، دونده ماراتن در شهرستان لار و یکی از پرافتخارترین ورزشکاران ایران، با وجود سال‌ها تلاش و حضور در مسابقات بین‌المللی به دلیل نبود حمایت مالی با مشکلات زیادی مواجه است. او که از ۱۸ سالگی در این رشته فعالیت می‌کند، تاکنون بیش از ۳۰۰ مدال از رقابت‌های خارجی و داخلی کسب کرده است.
این قهرمان ماراتن ایران، به‌رغم تمام مشکلات، همچنان با تمام توان برای افتخارآفرینی تلاش می‌کند. او مدال‌های ارزشمند خود را نه برای تأمین هزینه‌های شخصی، بلکه به احترام شهدا اهدا کرده است. با این حال، در شرایطی که ورزشکاران دیگر کشورها از حمایت‌های گسترده برخوردارند، آیا وقت آن نرسیده که مسئولان و بخش خصوصی، قهرمانان ملی را تنها نگذارند؟
با مشکلات مالی قهرمان شدم اما مدال‌هایم را تقدیم شهدا کردم
مسعود رستمی، قهرمان دوی ماراتن ایران با بیش از ۳۰۰ مدال داخلی و خارجی که بیش از ۱۰۰ مدالش را در مسابقات بین‌المللی کسب کرده، در حالی برای تأمین هزینه‌های مسابقات خارجی با مشکلات مالی دست‌وپنجه نرم می‌کند که بیش از نیمی از مدال‌های ارزشمند خود را به شهدا اهدا کرده است.
او که سال‌ها برای ایران افتخارآفرینی کرده با وجود پیشنهادهای متعدد اقامت از کشورهای اروپایی و حوزه خلیج فارس، به عشق وطن، حاضر به ترک ایران نشده است و همچنان در جستجوی حمایت برای ادامه مسیر قهرمانی است.
ورزشکار بدون اسپانسر، قهرمان بدون حمایت
مسعود رستمی در گفت و گو با ایلنا با اشاره به هزینه‌های سنگین شرکت در رقابت‌های بین‌المللی گفت: برای شرکت در مسابقات خارج از کشور، حداقل ۳۰ میلیون تومان نیاز دارم. این مبلغ شامل هزینه‌های سفر، اقامت، تغذیه و تجهیزات ورزشی می‌شود. اما نه فدراسیون، نه هیچ نهاد دیگری از من حمایت نمی‌کند. اگر مکمل‌های ورزشی تهیه کنم، دیگر بودجه‌ای برای رفتن به مسابقات ندارم، و اگر بخواهم در رقابت‌ها شرکت کنم، از خرید مکمل و تجهیزات تمرینی بازمی‌مانم.
این قهرمان ملی که به گفته خود سال ها برای مخارج ورزشی با مزد کارگری ادامه راه داده است به ایلنا گفت: به امید کسب درآمد بیشتر سال ها پیش از شهرستان لار به کرج مهاجرت کردم و با دستمزد کارگری طاقت فرسا، همزمان به تمرین و تحصیل در رشته تربیت بدنی ادامه دادم. بعد از تحصیل به عنوان مربی هم کار می کنم اما در شرایط اقتصادی فعلی و تورم، درآمد اندک کارگری و مربیگری نه تنها به امرار معاش زندگی خانواده هم نمی رسد بلکه شرایط را برای ادامه تمرینات ورزشی و حضور در مسابقات بین المللی، سخت و دشوار کرده است.
رستمی با اشاره به اینکه در چند مسابقه اخیر جهانی به علت نداشتن حمایت مالی حضور نداشته، اذعان داشت: ورزشکارانی مثل من که برای کشور افتخار کسب می‌کنند، نباید دغدغه مالی داشته باشند. اما متأسفانه، شرایط به‌گونه‌ای شده که بسیاری از ما باید از جیب خودمان که پول زیادی هم نیست، هزینه کنیم که برای ایران افتخار کسب کنیم در حالیکه حتی در کشورهای آفریقایی از دوندگان خود به شدت حمایت می کنند اما من حتی برای حضور در برنامه تلویزیونی، به امید جذب حمایت مالی، خودم هزینه رفت‌وآمد و اقامت را پرداخت کردم بدون اینکه حداقل هزینه از طرف تهیه کننده برنامه تلویزیونی پرداخت شود.
چرا قهرمانان ملی باید نگران هزینه‌های ابتدایی باشند؟
مسعود رستمی به ایلنا گفت که شرایط مالی یک ورزشکار تحصیلکرده مثل من در ایران، می تواند آنقدر سخت باشد که بعد از سال ها قهرمانی، توانایی دریافت مدرک کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی را نداشته باشد چراکه برای تکمیل پایان‌نامه تحصیلی به مدت ۳ سال با مشکلات مالی مواجه هستم اما افرادی هستند که در عرصه ورزش کمترین تلاش را نداشتند و به واسطه داشتن پول، مدارک دانشگاهی خود را بدون دغدغه مالی کسب می کنند. اتفاقا این افراد در عرصه ورزش به میز مدیریت هم که دست پیدا می کنند، درک و حمایتی از ورزشکار واقعی ندارند..
او در این‌باره ادامه داد: من تنها یک مرحله تا دریافت مدرک فوق‌لیسانس فاصله داشتم، اما به دلیل نبود بودجه، نتوانستم پایان‌نامه‌ام را تکمیل کنم. چطور یک قهرمان ورزشی که پرچم ایران را در مسابقات جهانی به اهتزاز درمی‌آورد، باید همزمان نگران هزینه‌های تحصیل، تمرین و مسابقاتش باشد؟
پیشنهادهای وسوسه‌انگیز خارجی، اما عشق به وطن
مسعود رستمی با وجود همه مشکلات مالی، هیچ‌گاه حاضر به ترک ایران نشده است. او که خود از خانواده شهداست، در ۱۰ سال اخیر پیشنهادهای متعددی از کشورهای خارجی از جمله روسیه، ترکیه، هلند، اتریش، آلمان و فرانسه دریافت کرده، اما هرگز به مهاجرت فکر نکرده است.
او حتی در سال ۸۳ از بحرین پیشنهاد اقامت داشت و امارات متحده عربی نیز با ارائه خانه، ماشین و حقوق ماهانه تلاش کرد این قهرمان جهانی کشورمان را جذب کند، اما مسعود رستمی به ایلنا گفت که تمام این پیشنهادات را به خاطر عشق به وطن رد کرده است.
رستمی در این‌باره تاکید کرد: وطن مثل مادر است، نمی‌توانم آن را ترک کنم. اگرچه شرایط سخت است، اما من همیشه دلم با ایران بوده و هست. مدال‌های من افتخار این کشور است و ترجیح می‌دهم اینجا بمانم، حتی اگر سختی بکشم.
درخواست از مسئولان و سرمایه‌گذاران خصوصی
رستمی با انتقاد از بی‌توجهی به ورزشکاران حرفه‌ای، از مسئولان و بخش خصوصی درخواست کرد که برای حمایت از قهرمانان ملی وارد عمل شوند.
رستمی گفت: من و بسیاری از ورزشکاران دیگر با هزینه شخصی در مسابقات خارجی شرکت می‌کنیم. این در حالی است که در بسیاری از کشورها، چنین ورزشکارانی مورد حمایت کامل قرار می‌گیرند. ما نمایندگان ایران در میادین جهانی هستیم، اما حمایتی دریافت نمی‌کنیم. امیدوارم مسئولان و سرمایه‌گذاران خصوصی، به این موضوع توجه کنند و اجازه ندهند که استعدادهای ورزشی کشور به دلیل مشکلات مالی، از مسیر خود خارج شوند.
لزوم حمایت از ورزشکاران قهرمان
یکی از کارشناسان ورزشی با اشاره به لزوم حمایت از ورزشکاران دونده ماراتن به ایلنا گفت: تمرینات ماراتن شامل دویدن‌های طولانی، تمرینات سرعتی، استقامتی و قدرتی است. دوندگان حرفه‌ای ماراتن روزانه بین ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر می‌دوند و در هفته بیش از ۱۴۰ تا ۱۸۰ کیلومتر تمرین می‌کنند. آن‌ها ساعت‌های طولانی را در هوای سرد و گرم، روی تردمیل، جاده و مسیرهای کوهستانی سپری می‌کنند تا قدرت بدنی و توان قلبی‌عروقی خود را افزایش دهند.
وی ادامه داد: همچنین تمرینات قدرتی و مقاومتی برای تقویت عضلات پا، زانو، مچ و کمر، بخش جدایی‌ناپذیر از برنامه تمرینی دوندگان ماراتن است. به‌علاوه، آن‌ها به تمرینات ذهنی و مدیتیشن نیز نیاز دارند، زیرا تمرکز و استقامت روانی نقش مهمی در موفقیت این ورزشکاران دارد.
تغذیه؛ سوخت اصلی دوندگان ماراتن
این مربی ورزشی تاکید کرد: تغذیه در این رشته نقش کلیدی دارد. دوندگان ماراتن باید از رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات، پروتئین و چربی‌های سالم استفاده کنند تا انرژی کافی برای تمرینات طاقت‌فرسا داشته باشند.
حمایت جهانی از دوندگان ماراتن؛ تفاوتی که ورزشکاران ایرانی حس می‌کنند
این مربی به ایلنا گفت: در کشورهای پیشرفته، دوندگان ماراتن از حمایت‌های گسترده‌ای برخوردارند. کشورهایی مانند کنیا، اتیوپی، آمریکا، انگلستان، آلمان و ژاپن نه‌تنها امکانات تمرینی مدرن و مربیان حرفه‌ای را در اختیار دوندگان خود قرار می‌دهند، بلکه آن‌ها را تحت پوشش‌های مالی، پزشکی و تبلیغاتی نیز قرار می‌دهند.
وی ادامه داد: در کشورهای اروپایی و آمریکایی، دوندگان حرفه‌ای، حقوق ماهیانه، قراردادهای اسپانسری و حمایت‌های فدراسیون دریافت می‌کنند. تیم‌های حرفه‌ای برای آن‌ها برنامه تمرینی، تغذیه و پزشکی اختصاصی طراحی می‌کنند. برندهای ورزشی با قراردادهای میلیونی از دوندگان حمایت می‌کنند و هزینه سفر به مسابقات بین‌المللی و حتی جوایز نقدی توسط اسپانسرها تأمین می‌شود.
این کارشناس ورزشی اضافه کرد: حتی در کشورهای آفریقایی مانند کنیا و اتیوپی با توجه ویژه به ماراتن، کمپ‌های تمرینی مخصوص برای دوندگان ایجاد کرده‌اند. ورزشکاران از سنین پایین شناسایی و تحت حمایت مالی دولت قرار می‌گیرند و برندگان ماراتن‌های جهانی در این کشورها تبدیل به قهرمانان ملی شده و از مزایای مالی و اجتماعی ویژه‌ای برخوردار می‌شوند.
گزارش: معصومه امین زاده