سیدمحسن نصیرایی در گفت و گو با ایسنا گفت: اهمیت امنیت غذایی از بابت استقلال کشورها و حفظ سطوح بهداشت و سلامت جوامع است، به طوری که اگر کشوری از منظر تولید غذا محتاج باشد به راحتی می‌تواند مورد تهدیدهای بین المللی قرار گیرد و هم از نظر سلامت آحاد جامعه به خطر سوء تغذیه خواهد افتاد و بیماری‌های متنوع در آن جامعه بروز خواهد کرد که تبعات آن دامن گیر دولت‌ها خواهد شد.
وی در پاسخ به این سوال که چه عواملی می‌توانند تهدیدی برای امنیت غذایی باشند؟ افزود: خشکسالی‌های مکرر، آفات نباتی و عدم کنترل آنها و نبود برنامه جامع و مردم برای کنترل آفات نباتی، بیماری‌های دام و طیور و نبود برنامه و امکانات و تجهیزات و ملزومات برای مبارزه با آنها، هجوم و حمله آفات و حشرات بین‌المللی مثل ملخ صحرایی، برداشت‌های بی‌رویه از منابع آب‌های زیر زمینی و عدم جایگزینی و برنامه مدون برای آن، عدم وجود برنامه مدون برای صادرات و واردات محصولات کشاورزی و غذایی در کشور، عدم وجود الگوی کشت مدون منطبق بر اقلیم مناطق مختلف در کشور، عدم توجه به انتقال یافته‌های جدید کشاورزی و دامپروری به نظام‌های بهره برداری بخش کشاورزی، عدم توجه به توسعه تحقیقات و اصلاح نژادها و واریته‌های پر تولید، مقاوم به تنش، عدم توجه به بهره‌وری مصرف آب در برابر تولید ماده خشک محصولات، عدم توجه به حفظ خاک و خاک ورزی و خاک ورزی محافظتی و عملیات تقویت بافت خاک مواردی است که می‌تواند امنیت غذایی را به خطر اندازد.
مدیر توسعه بازرگانی سازمان جهاد کشاورزی خراسان جنوبی با اشاره به اینکه تغییرات اقلیمی اگر برای آن برنامه‌ریزی و چاره‌اندیشی نشود موجب خطر و امنیت غذایی خواهد شد، اظهار کرد: تغییر اقلیم آن چیزی است که در خراسان جنوبی اتفاق افتاده وقتی ما بالغ بر ۲۰ سال کاهش نرم بارندگی داریم این دیگر خشکسالی نیست و نام آن تغییر اقلیم است مصادیق آن در به خطر انداختن امنیت غذایی بسیار است.
نصیرایی ادامه داد: خراسان جنوبی یکی از قطب‌های تولید چغندرقند در کشور بوده و کارخانه قند قهستان نیز از فعالین تولید شکر کشور بوده است که به دلیل اتخاذ سیاست‌های واردات شکر و تغییر اقلیم استان به سمت کاهش بارندگی و کاهش کیفیت آب‌های زیر زمینی تقریبا به کلی تولید چغندرقند در استان تقریبا تعطیل شد و نسبت به سطوح کشت اصلا این سطح قابل بیان نیست و این مسئله برای تمام محصولات آب بر در استان دلالت می‌کند و اتفاق افتاده است.
وی تصریح کرد: سیاست باید متمرکز بر افزایش بهره‌وری و تولید در واحد سطح باشد با دانش و تکنولوژی جدید، منابع اعتباری مناسب، اتخاذ سیاست‌های درست در تولید، واردات و صادرات و الگوی کشت باشد.
مدیر توسعه بازرگانی سازمان جهاد کشاورزی خراسان جنوبی با بیان اینکه افزایش سطح زیرکشت با منابع آبی موجود اشتباه محض است، گفت: دولت باید تمام توان خودش را برای افزایش بهره‌وری به کار برد.
نصیرایی افزود: کیفیت و سلامت مواد غذایی در طول زنجیره نیازمند برنامه‌ریزی درست دولت‌هاست، برای مثال کیفیت مرغ تولیدی به کیفیت دان مصرفی برمی‌گردد اگر جوجه دان آماده آلوده مصرف کند، گوشت مطبوعی نخواهد داشت، لذا بخش اعظمی از موضوع به عملکرد و برنامه‌ریزی دولت برمی‌گردد و بخش بهداشت درون واحد تولیدی و مرحله فرآوری آن به تولید کننده برمی‌گردد و تا این چرخه معیوب باشد به تعادل در سلامت محصولات نخواهیم رسید.
مدیر توسعه بازرگانی سازمان جهاد کشاورزی خراسان جنوبی با اشاره به اینکه تکنولوژی ها باعث افزایش بهره‌وری می‌شود، گفت: برای تکنولوژی جدید باید نظام‌های بهره‌برداری ما نیز اصلاح شود و از خرده مالکی و هدر رفت منابع خارج شود.
وی ادامه داد: همچنین از قطعه قطعه شدن اراضی باید جلوگیری شود و قوانین بازبینی و زمین و آب منابع ملی کشور باید تولید کننده در مقابل مصرف آن برون داد قابل قبول داشته باشد وگرنه چیزی جز هدر رفت منابع ملی نخواهیم داشت.
نصیرایی درباره موانع اصلی در زمینه تامین امنیت غذایی در کشورهای در حال توسعه، گفت: بزرگترین مانع عدم وجود ثبات اقتصادی، سیاسی، نواسات ارز، طلا، شرایط سیاسی و بین‌المللی است. تولید کننده باید ابتدا تا انتهای کارش را شفاف ببیند در ایران حتی بیمه‌های کشاورزی نیز زیاد قابل دفاع نیستند، به تازگی ناترازی انرژی و قطع چاه‌های کشاورزی مزید بر علت شده است و داروها، مکمل‌ها، واکسن‌ها افزایش چندین برابری داشته که همه بر جریان امنیت غذایی موثر است.
مدیر توسعه بازرگانی سازمان جهاد کشاورزی خراسان جنوبی با بیان اینکه در زمان‌های حساس، نیاز است تولید داخل را تقویت کنیم و به سمت بهره وری ببریم مخصوصا در اقلام استراتژیک مثل گندم، جو، ذرت، سویا، دانه‌های روغنی، سیب زمینی و سایر اقلام اساسی پرمصرف به یک محدوده خودکفایی حداقلی برسیم، گفت: باید ذخایر استراتژیک را از طریق بخش دولتی مرتب تامین کنیم برای روزهای حساس و الباقی را برنامه صادرات داشته باشیم.
وی ادامه داد: در خصوص سایر محصولات باید مراودات تجاری داشته باشیم مثلا اگر به روسیه گوجه فرنگی صادر می‌کنیم محصول دیگری وارد کنیم تا تراز تجاری ما نیز حفظ شود، ارزآوری داشته باشیم که همه نیازمند برنامه‌ریزی صحیح و کارشناسی دستگاه متولی دولتی است.
نصیرایی با بیان اینکه مصرف بیش از حد منابع طبیعی از آب، خاک، جنگل، مرتع، رودخانه، آب‌های زیرزمینی، دریاها و ماهی‌ها، تکنولوژی و اکوسیستم همه باعث تخریب چرخه تولید و تخریب چرخه ترسیب کربن خواهد شد، گفت: تغییر اقلیم که مطرح شده در مصرف بی‌رویه در اکو سیستم‌ها ریشه دارد، آنچه امروز به عنوان فرونشست زمین در اخبار مطرح می‌شود این به معنی خروج آن خاک از چرخه تولید برای همیشه است.
مدیر توسعه بازرگانی سازمان جهاد کشاورزی خراسان جنوبی افزود: بحث حفظ خاک از آب پراهمیت‌تر نباشد کمتر نیست، خاک نباشد بر چه بستری می‌خواهیم برای ۸۰ میلیون نفر غذا تولید کنیم، جنگل‌ها و مراتع نیازمند احیا، مراقبت، فرهنگ‌سازی، اعتبار، نیروی انسانی متخصص، برنامه مدون برای بهره‌وری و استفاده بهینه است، در غیر این صورت منابع از بین می‌رود و تبعات اقلیمی آن نیز حادث می‌شود.
انتهای پیام