حشمت الله فلاحت پیشه عضو پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس در اینباره به آفتابنیوز گفت: باید به صراحت گفت که احیای برجام فدای جنگ اوکراین شد و در حال حاضر باید از این ترسید که ایران فدای صلح اوکراین شود. مذاکرات برجام در سال اول دولت رئیسی عملاً به نتیجه رسیده بود، اما، چون روس‌ها نیاز داشتند که تنش ایران ادامه پیدا کند تا منزوی نشوند، آنها کارشکنی کردند و برجام احیا نشد. متاسفانه در آن زمان عده‌ای سعی کردند تا روسیه را تطهیر کنند، بنده در آن زمان هشدار دادم که این اول کار است و آخر کار می‌تواند بسیار خطرناک‌تر باشد. قابل پیش بینی بود که اگر روسیه به سمت صلح با غرب پیش برود آن موقع ایران را خواهد فروخت.
وی افزود: متاسفانه آقای ترامپ که یک نگاه باشگاه داری و کلاب منش دارند، یعنی با قدرت‌ها مذاکره می‌کند و برای ایشان حتی کشور‌های اروپای هم مهم نیست، ایران را در صلح با روسیه بسیار راحت‌تر به محل تبانی تبدیل خواهد کرد. روسیه هم به راحتی ایران را خواهد فروخت. به نظرم کسانی که سیاست خارجی را به اینجا رساندند باید پاسخگو باشند. بهترین زمان برای احیای برجام، همان زمان آغاز و اوج جنگ اوکراین بود، اما عده‌ای با خوش‌خدمتی به گونه‌ای عمل کردند که در عمل منافع روس‌ها تامین شد، ما خواهیم دید که روس‌ها در زمان حال نیز ایران را فدا خواهد کرد.
نادیده گرفتن پیچیدگی رفتار روس‌ها
این استاد دانشگاه ضمن تشریح رفتار دوگانه روس‌ها گفت: وقتی روس‌ها در مورد جزایر سه گانه ایرانی آن موضع ناحق را گرفتند، ۳۸ اولیگارش بزرگ روس که به پوتین نزدیک هستند، اموال خود را به امارات متحده عربی منتقل کرده بودند، چون از سوی غرب تحریم بودند و این مسئله در موضع‌گیری روس‌ها در مورد جزایر ایران موثر بود. در حال حاضر نیز برخی مسئولان ایران، در قالب یک جلمه شعاری به نام «رابطه راهبردی» پیچیدگی‌های رفتار روس‌ها را نادیده می‌گیرند و همین مسئله نگرانی‌ها در مورد وجه المصالحه شدن ایران در قضیه مذاکرات صلح اوکراین را جدی‌تر می‌کند.
دو کشور به کمک مهاجم نشتابند!
این کارشناس سیاسی ضمن اشاره به امتناع روس‌ها در تحویل سوخو ۳۵ و اس ۴۰۰ به ایران، اظهار کرد: ایران همواره برای رابطه با روس ها، هزینه‌های راهبردی کرد، اما روس‌ها ایران را همیشه به عنوان یک خاکریز می‌بینند، ترامپ و نتانیاهو بار‌ها از احتمال حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران سخن گفتند، اما روس‌ها حتی یک بار در برابر این تهدید، موضع جدی نگرفتند، این نشان می‌دهد که رابطه راهبردی با روس‌ها فقط یک تفسیر خوش بینانه طرف ایرانی بوده تا تنش با غرب را توجیه کنند. در تفاهم نامه راهبردی دو کشور هم که امضا شد، روس‌ها زیر بار همکاری نظامی نرفتند و در آنجا فقط این جمله قید شده که اگر؛ «اقدام نظامی علیه یکی از دو کشور ایران و روسیه شکل گرفت، دو کشور به کمک مهاجم و متجاوز نمی‌شتابند». یعنی مهاجم را کمک نمی‌کنند و اسم این رابطه را به هیچ وجه نمی‌شود رابطه راهبردی دانست.