«فاطمه عبدالکریم» و «پاتریک کینگزلی» در گزارش ۱۷ فوریه در نیویورک‌تایمز نوشتند، کارزار رژیم صهیونیستی علیه گروه‌های مسلح فلسطینی در سه بخش شمالی کرانه باختری، هزاران نفر از ساکنان را مجبور کرده است تا با دوستان و اقوام خود به سرپناه‌ها بروند یا در سالن‌‌‌های عروسی، مدارس، مساجد، ساختمان‌های شهرداری و حتی در آلونک‌ها چادر بزنند. ارتش اسرائیل می‌گوید این عملیات صرفا تلاشی برای سرکوب گروه‌های مسلح در جنین، تولکرم و نزدیکی طوبس است و افراد مسلحی را هدف قرار می‌دهد که به گفته آنها حملاتی علیه غیرنظامیان اسرائیلی انجام داده‌اند یا در حال برنامه‌ریزی هستند. فلسطینیها می‌‌‌ترسند که این تلاشی پنهانی برای آواره‌‌‌کردن دائمی آنها از خانه‌هایشان و اعمال کنترل بیشتر بر مناطق تحت مدیریت تشکیلات خودگردان فلسطین باشد.
بسیاری از آواره‌ها فرزندان پناهندگانی هستند که در جریان جنگ‌‌‌های مربوط به تشکیل اسرائیل در سال ۱۹۴۸، دوره‌‌‌ای که در عربی به نام «نکبه» شناخته می‌شود، اخراج یا از خانه‌های خود فرار کردند. جابه‌جایی مجدد، حتی اگر موقتی باشد، خاطرات دردناکی در تاریخ فلسطین ایجاد می‌کند.
به گفته دو کارشناس فلسطینی در مورد تاریخ کرانه باختری، در حالی که تقریبا ۳هزار نفر به خانه بازگشته‌اند، اما اکثر آنها پس از بیش از سه هفته همچنان بی‌خانمان هستند؛ یک جابه‌جایی بزرگ‌تر از زمان کمپین مشابه اسرائیل در کرانه باختری در سال ۲۰۰۲. در آن سال، سربازان به چندین شهر در اوج قیام فلسطینیها معروف به «انتفاضه دوم» حمله کردند که به افزایش حملات فلسطینیان به غیرنظامیان در اسرائیل منجر شد. مانند سال ۲۰۰۲، برخی از آوارگان این کمپین جدید خانه‌ای برای بازگشت نخواهند داشت. ارتش اسرائیل تعداد زیادی از ساختمان‌ها را در مناطقی که به آن حمله کرده تخریب کرده است، جاده‌ها، لوله‌های آب و خطوط برق را برای از بین بردن تله‌های انفجاری که توسط شبه‌‌‌نظامیان نصب شده، با خاک یکسان کرده است. دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرد که سیستم‌های آب و فاضلاب در چهار محله شهری متراکم که به اردوگاه پناهندگان معروف هستند، تخریب شده است، زیرا در آنها افراد آواره در سال ۱۹۴۸ و فرزندان آنها در آنجا نگهداری می‌شوند. وی افزود: «برخی از زیرساخت‌های آبی به فاضلاب آلوده شده است.»
حکیم ابوصفیه که بر خدمات اضطراری در اردوگاه تولکرم نظارت دارد، گفت: «ما به نقطه‌‌‌ای رسیده‌‌‌ایم که اردوگاه‌های آوارگان از کار افتاده است. آنها غیرقابل سکونت هستند. حتی اگر ارتش عقب‌نشینی کند، ما مطمئن نیستیم که آیا چیزی برای تعمیر باقی خواهد ماند یا خیر.» مقیاس کامل خسارات نامشخص است، زیرا ارتش هنوز در بیشتر مناطقی که به آن حمله کرده است عملیات می‌کند، اما سازمان ملل پیش‌تر خسارت شدیدی به بیش از ۱۵۰ خانه در جنین ثبت کرده است. تا اوایل فوریه، ارتش اسرائیل منفجر کردن حداقل ۲۳ ساختمان را تایید کرده بود، اما از تایید آخرین تعداد ساختمان‌های تخریب شده خودداری کرد.
رامی ابو سیریه، ۵۳ ساله، آرایشگری که در روز ۲۷ ژانویه، نخستین روز عملیات اسرائیل در آنجا مجبور به فرار از خانه خود در تولکرم شد، گفت: «سربازان منطقه را یکی پس از دیگری تصرف می‌کنند و خانه‌ها، زیرساخت‌ها و جاده‌ها را ویران می‌کنند.» وی گفت: «اسرائیلی‌ها دو هدف دارند: اول، سوق دادن پناهجویان از شمال کرانه باختری به سمت مناطق مرکزی، با هدف از بین بردن کامل اردوگاه‌های آوارگان. دوم، حذف مقاومت و تضعیف توانایی حکومت خودگردان فلسطین.»