به گزارش جماران؛ محمدعلی شهابی در یادداشتی نوشت:
تامین‌اجتماعی از مراکزی است که بطور مستقیم از تحریم‌ها، افزایش نرخ ارز و حوادث سیاسی اثر می‌پذیرد. کوچکترین رویداد سیاسی، روی جامعه‌ی هدف این سازمان اثر به شدت منفی گذاشته و ورودی و وصول مطالبات این سازمان را با چالش مواجه می‌کند. این سازمان هم‌اکنون ۵۴ میلیون ایرانی را تحت پوشش دارد و متاسفانه با وجود طلب ۱۰۰۰ همتی از دولت( با احتساب دلار ۶۰ هزار تومانی) به علت نگاه منفی و بخشی‌نگری سازمان برنامه و بودجه، همیشه با چالش منابع مواجه بوده است. ۹۵ درصد درآمد این سازمان از محل وصول حق‌بیمه‌هاست و هر تغییری در شرایط سیاسی، یک چالش جدید در منابع ایجاد می‌کند. به علل فوق و همچنین همراهی نکردن دولت در پرداخت مطالبات خود به این سازمان که ریشه در تفکرات منفی سازمان برنامه و بودجه و دولتی‌ها دارد و همچنین دولتی اداره شدن این سازمان از سالها قبل و ترس وزرا و مقامات از ایجاد چالش با دولت، این موارد مهم همچنان لاینحل باقی مانده است.
تامین اجتماعی زمانی یکی از بهترین و مهمترین مراکز اعتباری کشور بود. هر تاجر، بازرگان و چهره‌های مهم برای سفر به اروپا، برای گرفتن وقت ویزا درگیر بوروکراسی‌های اداری می‌شدند. اما کافی بود به سفارتخانه کشور مقصد اعلام شود، شما کارمند sso هستید، آن‌وقت مدارک هویتی شما بدون نگرانی تایید می‌شد. در حقیقت کارت تامین برای شما یک ویزا بود؛ برای مثال سفارت آلمان، سازمان تامین اجتماعی را سازمانی در تراز بین‌المللی می‌دانست. اما امروزه این سازمان گرفتار ناکارآمدی دولت‌ها و ضربه‌گیر بحران‌های اجتماعی و ضربه‌پذیر طوفانهای سیاسی و مدیریتی شده و برگشت به ریل گذشته سخت شده است.
54 میلیون بیمه‌شده بطور مستقیم و غیرمستقیم با این سازمان در ارتباط هستند، براساس آخرین پژوهش‌ها بیشتر از ۳۰ درصد این جمعیت زیرخط فقر قرار دارند، با این وجود به علت شرایط جغرافیایی، اقتصادی و سطح‌بندی خدمات در بسیاری از مناطق کشور، تامین اجتماعی ( بیمارستان ملکی) ندارد و ناچارا خرید خدمت می‌کند. این سازمان بابت خریدخدمت (درمان‌غیرمستقیم) از مراکز دولتی، خصوصی و خیریه، هزینه خدمات خود را از محل (۹ بیست و هفتم) یعنی (منابع وصولی) می‌پردازد؛ اگر این منابع وصولی کاهش یابد تمامی این خدمات به مخاطره می‌افتد.
تامین اجتماعی از طریق شرکت‌های دارویی متعلق به شستا و سه شرکت دارویی به مراکز مختلف کشور اعم از دولتی و خصوصی دارو می‌دهد؛ در همین لحظه که این مطلب را می‌نویسم میزان طلب این سازمان بابت فروش دارو ۱۵ همت است. درحالی که کل بدهی این سازمان به داروخانه‌ها ۷.۸ همت است. به علاوه بدهی که متعلق به طرح دارویار است و عملا طرح دولت بوده اما بار آن به دوش این سازمان افتاده است. همزمان این سازمان ۱۷همت (ده همت دارو و ۷ همت خدمت) از دانشگاه‌های علوم پزشکی طلب دارد، اما وزارت بهداشت از طریق سران قوا و برنامه‌وبودجه و فشار سیاسی، طلب ۲۵ همتی خود را از محل تهاتر بدهی‌های دولت به این سازمان وصول کرده ولی یک ریال از بدهی خود را نپرداخته است. درست ماجرا این بود که بدهی تامین با طلب از وزارت بهداشت تهاتر شود و فقط ۸ همت به آنها پرداخته شود و مابقی آن را به سایر بدهکاران دهد، اما چون زور سیاسی و صدای آن‌طرف بیشتر بود این مهم انجام نشد. در حال حاضر این سازمان نه تنها ریالی به وزارت بهداشت و مراکز دولتی بدهکار نیست که حداقل ۱۷ همت هم طلبکار است؛لذا نصب بنر از طرف جامعه سلامت که دانشگاه عضو اصلی آن است کاملا غلط بوده و تامین باید اعتراض کند.
در لزوم پرداخت مطالبات معوقه داروسازان، پزشکان عمومی و مراکز خصوصی جای تردیدی نیست و با افزایش نرخ ارز و سایر خدمات قطعا آنها هم در مضیقه‌اند، اما روش بنر چسباندن و تهدید به قطع خدمات مستمری بگیران و اقشار فرودست جامعه که آنها هم قربانی همین تحولات سیاسی و نرخ ارز و غیره شده‌اند کاملا غیراخلاقی است. مگر یک شهروند بی‌پناه و مستمری‌بگیر یا کارگران که اکثرا زیرخط فقر هستند، چه پناهی جز هموطن خود دارد که چنین با او برخورد می‌‌شود؟ بله شما کمیته‌امداد و خیریه نیستید و کسی هم توقع نداشته و ندارد، شما ایثارگری کنید و تامین اجتماعی هم به محبت شما نیاز ندارد اما مگر این سازمان تاکنون بابت طلبش از سایر مراکز که دوبرابر طلب شماست خدمت‌رسانی یا تحویل دارو را تعلیق کرده است؟ مگر این سازمان با کارفرماها، کارخانه‌ها و شرکت‌هایی مانند زغال‌سنگ که بدترین بدقولی و جفا را داشته و از پرداخت تعهدات خود چشم‌پوشی می‌کنند، برخورد بد داشته و استحقاق کارگران آنها را قطع کرده است؟ خیر؛ چون می‌داند در این شرایط سخت، نمی‌شود کارگران یک مرکز را به علت بی‌مبالاتی کارفرما تنبیه و جریمه کرد.
به علاوه در ادوار گذشته، این سازمان تمام مطالبات را نهایتا با اختلاف یک ماهه پرداخت و هرگز بدقولی نکرده است؛ آیا اخلاقی است که با نصب این بنرها افراد فرودست جامعه دلواپس و نگران شوند؟ اگر هدف فشار سیاسی است که بازهم قربانیان آن کارگران و مستمری‌بگیران هستند؛ در هر دوصورت این بازی، چوب دوسر باخت اخلاقی است.
از همه مهمتر بسیاری از شماها که اکنون مراکز خصوصی راه انداخته‌اید، نمک‌پروده این سازمان و بیمه‌شدگانش هستید و هنرمندی نیست علیه آنها شاخ و شانه بکشید و یا در بخش مطب‌داریِ جی.پی‌ها، بیشتر شما چندین کلینیک mmt به نام این و آن دارید و در سایه تعارض منافع هیچ نظارتی روی عملکردتان وجود نداشته و ندارد. اگر قانونی وجود داشت، بایستی نصف این mmt ها را تعطیل می‌کردند. اما انجمن شما صدایش را روی بخشی بلند کرده که جزو فرودست‌‌ترین افراد جامعه‌اند؛ بسیاری از این سهامداران خصوصی هم که شاخ و شانه می‌کشند و راه‌حل فشار ارایه می‌دهند، از محل ۹ بیست و هفتم (درمان مستقیم و غیرمستقیم) همین سازمان، مطب خود را به سهام‌بیمارستان تبدیل کرده‌اند، ولی اکنون شمشیر از رو می‌کشند! این قشر هموطن شما هستند و خود قربانی حکمرانی و تحریم هستند. تامین‌اجتماعی قطعا به زودی مطالبات شما را می‌پردازد، اما این بنرها جز بی‌اخلاقی در روزهای سخت، خاطره‌ای برجای نخواهد گذاشت.
اینکه در جریان حل‌و‌فصل این مطالبات، سازوکارِ تعادلی وجود ندارد، یعنی یک‌سر ماجرا( وزارت بهداشت و سایرین) فشار می‌آورند و طرف دیگر که تامین است سکوت می‌کند و شرایط خاص را از طریق وزارت رفاه و مقامات ارشد دنبال نمی‌کند، جای نگرانی دارد. وزارت رفاه بایستی به دولت اعلام کند که این سازمان ۱۵ میلیارد دلار از دولت طلب دارد و اگر مانند وزارت بهداشت از صندوق توسعه ملی یک میلیارد یورو به آن کمک نمی‌کنند حداقل یک میلیارد دلار از مطالبات به حق خودش را پرداخت کنند. ضعف برخی مسوولین مربوطه در این‌مقوله کاملا واضح و مبرهن است و این بی‌مبالاتی قابل بخشش نیست. سرمایه و طلب ۵۴ درصد جمعیت یک کشور که مستعد ایجاد هر بحرانی هستند، عملا از سوی برخی مسوولین با کاهلی) و دولت(با بی‌مبالاتی و فرافکنی) رها شده و گویا قرار هم نیست، هیچ اتفاقی روی دهد.