در خصوص سخنان دیروز مقام معظم رهبری چند نکته باید ذکر شود:
۱- تهدید سخت افزاری، گستره‌اش در میدان‌های مشخصی بروز دارد اما تهدید نرم افزاری مانند ویروسی است که یک جامعه را با استفاده از ابزارهایی مانند رسانه و فضای مجازی آلوده می‌کند.
۲- خسارات تهدید سخت هرچند با مشقت قابل جبران و غیرقابل تسری است، اما تهدیدات نرم‌افزاری از آنجایی که بر اذهان و قلوب تأثیر دارد، به راحتی قابل جبران نیست و می‌تواند از ذهنی با ابزارهای ارتباطی به ذهن دیگر منتقل شود. به عبارت دیگر یک تهدید نرم می‌تواند اذهان یک جامعه را با گزاره‌هایی غلط آلوده سازد و بخشی از جامعه هدف را برای اهداف کشور مهاجم به کار گیرد؛ یعنی فرد بدون آنکه خود بداند به ابزاری برای دشمنان میهن خود تبدیل می‌شود که سبک زندگی دلخواه دشمنان را پیشه می‌کند، کالاهای مورد انتظار آن‌ها را مصرف می‌کند و در عرصه‌ سیاسی نیز مطابق سلیقه آن‌ها تصمیم می‌گیرد.
۳- تهدید نرم‌افزاری به گونه‌ای جامعه هدف خود را بمباران می‌کند که نه صدای آن شنیده می‌شود و نه خسارات آن دیده؛ لکن اثرات آن به تدریج بر جامعه هدف نمایان می‌شود؛ برای نمونه بی‌حجابی عده‌ای از بانوان در ایران یک شبه یا در طول یک سال ایجاد نشده بلکه محصول چند دهه کار فرهنگی از سوی جبهه دشمن با هدف تغییر سلیقه، سبک زندگی و شبهه در خصوص احکام اسلامی است که اکنون در جامعه خسارات آن آشکار می‌شود و در فتنه‌هایی همچون سال ۱۴۰۱ تبلور سیاسی آن توسط عده‌ای فریب خورده نمایان شد.
۴- در تهدید سخت‌افزاری، ابزارهای دشمن باید به مرزهای یک کشور منتقل شود، اما تهدید نرم‌افزاری از طریق رسانه‌های جمعی با هدف تأثیر بر اذهان جوانان و افراد ناآگاه از هزاران کیلومتر دورتر می‌تواند اعمال شود.
۵- تهدید سخت‌افزاری معمولاً از سوی یک کشور اعمال می‌شود اما تهدید نرم افزاری می‌تواند همزمان از سوی ده‌ها کشور علیه یک جامعه فعال شود و در نتیجه پدافند نرم علیه این تهدیدات کار بسیار سخت و مشکلی خواهد بود.
در نتیجه مشخص است جمهوری اسلامی برای مقابله با تهدیدات سخت، کار راحت‌تری در پیش دارد اما برای جلوگیری از تأثیر تهدیدات نرم‌افزاری باید اقداماتی را انجام دهد که بتواند جامعه تحت حاکمیت خود را واکسینه کند.
برای نمونه از سال ۸۹ با آغاز به کار شبکه من و تو، راهبرد تطهیر حکومت ارتجاعی و وابسته پهلوی آغاز شد، با تاکتیک‌های نسبتاً موفقی مانند نشان دادن رفاه در گوشه‌های کوچکی از کشور یا نقاطی از شمال شهر تهران این‌گونه به بخشی از جامعه القا شد که دوره سیاه رژیم سابق دوره‌ای درخشان و شکوفا در تمام عرصه‌ها بوده است و افراد ناآگاهی که اهل مطالعه نیز نبودند، با دیدن آن تصاویر گزینشی تحت تأثیر قرار گرفتند.
این در حالی بود که رسانه‌های جمهوری اسلامی هنوز نتوانسته‌اند ابعاد پیشرفت‌های عظیم این نظام در عرصه‌های عمرانی، اجتماعی، علمی، بهداشتی، نظامی و خدمات عمومی را به خوبی تبیین کنند. اینکه چرا چنین اتفاقی نیفتاد خود محل بحث است، اما نکته اصلی اینجاست که رهبر معظم انقلاب با نکته‌بینی خاص خود نه این‌بار بلکه ده‌ها بار در گذشته نیز به خطر جریان قلب وقایع هشدار داده بودند.
جامعه کنونی ایران اگر چه تحت فشارهای اقتصادی گسترده‌ای قرار دارد اما در همین شرایط نیز می‌تواند به خدمات اجتماعی کشور، قدرت نظامی، استقلال، بهداشت عمومی، نظام آموزشی و پیشرفت‌های عمرانی خود ببالد و رسانه‌ها باید به جای اینکه مخاطب برایشان تعیین تکلیف کند، بی پروا و روشن دستاوردهای کنونی نظام سیاسی حاکم بر کشور را برای مخاطب تشریح و تبیین کنند.
دشمن اما سعی دارد از طریق نرم‌افزارهای خود دوست را دشمن و دشمن را دوست جلوه دهد و برای حل مشکلات کشور آدرس‌های غلطی را به مردم ارائه دهد و این نسخه‌های غلط در مطالبات سیاسی بخشی از مردم در چارچوب تسلیم در برابر سیاست‌های تجاوزکارانه و ظالمانه ایالات متحده جلوه گر شده است. در نتیجه برداشت نگارنده از سخنان امام خامنه‌ای این است که مردم نباید نگران تهدید در حوزه سخت‌افزاری باشند، اما در حوزه نرم‌افزار چه رسانه‌های دولتی چه افراد صاحب قلم و دوستدار جمهوری اسلامی و ایران باید احساس تکلیف کرده و وظیفه خود را در برابر جنگی نرم که علیه کیان ایران آغاز شده ایفا کنند.