جوان آنلاین: اتاق بغلی یا اتاق مجاور، تازه‌ترین فیلم سینمایی پدرو آلمادوار فیلمساز شناخته شده اسپانیایی است که در سال گذشته و هشتاد و یکمین دوره جشنواره ونیز موفق به دریافت شیر طلایی این فستیوال قدیمی شد. یک نکته جالب دیگر درباره فیلم جدید آلمادوار این بود که نخستین فیلم آلمادوار بوده که به زبان انگلیسی ساخته و به نمایش درآمده است. 
فیلم داستان دو دوست قدیمی است که یکی نویسنده و دیگری عکاس جنگی است و به‌طور تصادفی و در اثر ضایعه‌ای که برای دوست دوم پیش آمده سرنوشت‌شان به هم ارتباط پیدا می‌کند. جولین مور، بازیگر نقش انگیرید، یک نویسنده معروف است که در زمان رونمایی از کتاب جدیدش به واسطه یک دوست با رفیق قدیمی خود مارتا با بازی تیلدا سوئینتن آشنا می‌شود. این آشنایی علاوه بر تجدید خاطرات این دو، مسئله اصلی فیلم، یعنی مرگ تدریجی مارتا را به تصویر در می‌آورد که قرار است به واسطه درگیری او به بیماری سرطان روز‌های آخر زندگی‌اش را سپری کند. 
مضمون اصلی فیلم اتاق بغلی، دوستی و مرگ است و آلمادوار اگرچه مضمون مرگ را در فیلم‌های پیشین خود به تصویر در آورده، اما به نظر می‌رسد که با به‌روزرسانی یک درام پرفراز و فرود سعی کرده بار دیگر مسئله مرگ را به عنوان دغدغه اصلی خود دراماتیزه و سینمایی کند. در جریان مرگ تدریجی مارتاست که اینگرید هم به زندگی‌اش نگاهی دوباره می‌اندازد و سعی دارد با بازنگری در روابط و هنجارهایش، آدمی تازه و عمیق‌تر شود. دوستی و ارتباط نزدیک میان این دو دوست میانسال از دیگر تأکیدات فیلمساز است که این رویکرد موضوعی در فیلم‌های دیگر آلمادوار مطرح شده بود، با این تفاوت که مسئله جنسیت و جنسیت‌زدگی در این فیلم نمود و ظاهر کمتری پیدا کرده است. 
آلمادوار با اینکه مضمون مرگ را دستمایه فیلم خود کرده، اما آشکارا طرفدار زندگی است و میزانسن، شخصیت‌پردازی و فضاسازی فیلم به‌گونه‌ای پیش می‌رود که موضع فیلمساز در حمایت از زندگی به خوبی به مخاطب منتقل می‌شود. استفاده از رنگ‌های جذاب و گیرا از جمله این تمهیدات سینمایی و بصری فیلم است که شوق زندگی و موضع آلمادوار در همراهی با آن را به مخاطب نشان می‌دهد، گویی فیلمساز اسپانیایی فیلمی درباره مرگ ساخته تا تماشاگران ارزش زندگی را بیشتر بدانند و به واسطه این اتفاق غیرقابل پیش‌بینی و تراژیک تلاش کرده، احیای روابط و ارزش داشته‌ها را نشان دهد. 
فیلم اتاق بغلی با وجود امتیازات یاد شده از مضمون تا فضاسازی و ویژگی‌های جذاب بصری دارای ایرادات برجسته و عمیقی است که باعث می‌شود، نه تنها جزو فیلم‌های درجه یک محسوب نشود، بلکه در کارنامه آلمادوار نیز بهترین فیلم او به شمار نیاید. از مهمترین اشکالات فیلم، فیلمنامه پر اشکال و شخصیت‌پردازی‌های سرسری و سطحی آن است، به‌طوری که بسیاری از نقاط عطف و بزنگاه‌های فیلم به ساده‌ترین و بی‌تأثیرترین شکل ممکن پرداخت شده است. مضافاً اینکه مضامین مرگ و دوستی در فیلم در برخی اوقات به تصنعی‌ترین و شعاری‌ترین شکل ممکن اتفاق افتاده و همین مسائل باعث شده باورپذیری و همراه‌کنندگی داستان و شخصیت‌ها تا حد قابل توجهی با افول مواجه شود. 
اگر در مراسم گلدن‌گلاب تیلدا سوئینتون، نامزد بهترین بازیگری زن این مراسم شده بود، در مراسم اسکار آخر سال از همین نامزدی حداقلی هم خبری نیست تا به نظر برسد سرنوشت فیلم اتاق بغلی با وجود جذابیت‌های بصری و داستان عجیب و غریب آن پایان یافته به شمار آید و بازیگری این فیلم به‌ویژه دو بازیگر زن آن با دست خالی فصل جوایز سال را به اتمام رسانند.