به گزارش ایکنا به نقل از عربی 21، متن این نامه بدین شرح است:
رهبران، علما، اندیشمندان و مردم وفادار امت، وقت آن رسیده است که قبل از اینکه واقعیت به بدترین حالت تبدیل شود، موضعی جدی اتخاذ کنیم.
امت ما امروز نمی‌تواند سهل‌انگاری و غفلت را تحمل کند، بلکه نیازمند آگاهی، اراده صادقانه و راهکارهای عملی است که انسجام و پیشگامی را به امت بازگرداند.
باید صادقانه از خودمان بپرسیم ما در کجای مسئولیت خود هستیم و چگونه می‌توانیم قبل از تشدید اشتباهات، آن را تصحیح کنیم، این ندایی به خردمندان است تا قبل از اینکه دیر شود و وقت از دست برود، چاره‌ای بیندیشند، آیا به این ندا گوش خواهیم داد و عمل خواهیم کرد؟
غزه امانت است نه ابزاری برای معامله
غزه با خون پاک شهدا و جانفشانی‌های بزرگ خود، تنها یک سرزمین نیست که خرید و فروش شود، بلکه بخشی از امانت امت اسلامی و امانت شهدایی است که خون خود را در راه دفاع از آن دادند و هر نوع ادعا برای مالکیت آن یا به حراج‌گذاشتن آن در مزایده سیاسی ـ بین‌المللی، تجاوز به حقوق قانونی ساکنان آن و نقض ابتدایی‌ترین قوانین عدالت بشری و بین‌المللی است.
شریعت اسلامی با اهداف والای خود، تسلیم هر وجب از سرزمین مسلمانان را ممنوع کرده است، پس چگونه می‌توان با سرزمینی که خداوند آن را در کتاب مقدسش، مبارک گردانیده و یک قرن کامل مقاومت را در همه اشکال آن پذیرفته است، رفتار کرد؟ احکام سیاست دینی به ما می‌گوید که درباره سرنوشت امت نباید شخصی و ظالمانه اقدام کرد؛ بلکه باید اراده آزاد امت و منافع کلان آن را در نظر گرفت و پیچیدگی‌های واقعیت و مقتضیات آینده را درک کرد.
در این راستا، هر گونه اقدامی درباره سرنوشت نوار غزه باید بر مبتنی بر پایه‌های محکم دینی و سیاسی استوار باشد و سه هدف را محقق کند:
1 ـ حفظ حقوق اهالی غزه؛ بنابراین جایز نیست که انتخاب‌های سیاسی فلسطینیان نتیجه فشار یا اجبار بین‌المللی باشد، بلکه باید اراده واقعی آنان را براساس منافع مشروع و راهبردی‌شان منعکس کند.
2 ـ صیانت از مسئله غزه از بعد اسلامی: غزه جدای از امت اسلامی نیست، بلکه اولین خط دفاعی مسجدالاقصی است و هر راه حلی که نسبت به این واقعیت بی‌توجه باشد، انحراف از مسیر تاریخی موضوع به شمار می‌آید.
3 ـ دیدگاه راهبردی به آینده فلسطین: هر گزینه سیاسی که به مردم غزه ارائه می‌شود، باید بخشی از یک پروژه یکپارچه برای بازگرداندن حقوق فلسطینیان باشد، نه صرفاً واکنشی مقطعی به معادلات در حال تغییر قدرت‌های بین‌المللی.
بر این اساس، برگزاری همه‌پرسی برای پیوستن به یک کشور مسلمان به عنوان یک منطقه خودمختار، براساس انتخاب آزاد و مشروع، ممکن است یکی از گزینه‌های در خور بررسی باشد، مشروط بر اینکه این گزینه ناشی از اراده واقعی مردم غزه باشد و نتیجه فشار خارجی یا بهره‌برداری سیاسی موقت نباشد.
اصل این است که غزه باید بخشی از موجودیت یکپارچه فلسطین باشد که بتواند حقوق خود را به‌طور کامل بازپس گیرد، بدون اینکه گروگان جاه‌طلبی‌های منطقه‌ای یا بین‌المللی باشد.
امروز مسئولیت علما، اندیشمندان و رهبران امت این است که حافظ هویت فلسطین باشند و همچون سدی استوار در برابر هر طرحی با هدف تقسیم یا اخراج آن از محیط اسلامی خود تحت هر نام و پوششی، بایستند.
انتهای پیام