اندونزی در سال‌های اخیر با موج جدیدی از مهاجرت جوانان مواجه شده که در شبکه‌های اجتماعی با هشتگ #KaburAjaDulu (فعلاً فرار کن) بازتاب یافته است. این روند ناشی از فرصت‌های محدود شغلی، دستمزدهای پایین و فرهنگ کاری سخت‌گیرانه است که بسیاری از جوانان را به سوی کشورهایی مانند آلمان، استرالیا و سوئد سوق داده است. آمارها نشان می‌دهد که بیش از ۶ میلیون اندونزیایی در خارج از کشور زندگی می‌کنند و این رقم رو به افزایش است، به‌ویژه در میان تحصیل‌کردگان که به دلیل بیکاری گسترده در جستجوی شرایط کاری بهتر مهاجرت می‌کنند.
چالش‌های اقتصادی، افزایش نرخ بیکاری و شکاف میان مهارت‌های دانشگاهی و نیازهای بازار کار، از مهم‌ترین عوامل این مهاجرت هستند. طبق آمار سال ۲۰۲۴، بیش از ۸۴۲ هزار فارغ‌التحصیل دانشگاهی همچنان بیکار هستند. این در حالی است که کشورهای مقصد نه‌تنها درآمد بالاتری ارائه می‌دهند، بلکه شرایط کاری مطلوب‌تری نیز دارند—از جمله ساعات کاری کمتر، تعادل بهتر بین کار و زندگی، و مزایای شغلی قوی‌تر. به‌عنوان مثال، در سوئد والدین ۴۸۰ روز مرخصی با حقوق دریافت می‌کنند، در حالی که در اندونزی این رقم تنها ۹۰ روز برای مادران و صفر روز برای پدران است.
اما این روند نگرانی‌هایی را درباره "فرار مغزها" ایجاد کرده است. در حالی که ۷۰ درصد جمعیت اندونزی در سن کار قرار دارند و نسل Z بیش از یک‌چهارم جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد، خروج نیروهای متخصص می‌تواند فرصت رشد اقتصادی آینده را تهدید کند. اگر دولت راهکاری برای بهبود بازار کار و ارتقای کیفیت زندگی ارائه ندهد، این موج مهاجرت احتمالاً در سال‌های آینده تشدید خواهد شد.
منبع: مدرن دیپلماسی