شناسهٔ خبر: 71414985 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری | لینک خبر

از سوی محققان مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران صورت گرفت؛

ارائه روش نوین مهار سلول‌های سرطانی

محققان دانشگاه تهران با بهره‌گیری از میدان‌های الکتریکی ضعیف با فرکانس‌های متوسط، موفق شدند رشد سلول‌های سرطانی خون را کاهش دهند.

صاحب‌خبر -

به گزارش روابط عمومی وزارت علوم به نقل از دانشگاه تهران، یافته‌های پژوهشی که به تازگی در قالب پایان‌نامه کارشناسی ارشد الهام همامی، دانشجوی رشته بیوفیزیک، به راهنمایی دکتر بهرام گلیائی و دکتر سید پیمان شریعت‌پناهی، اعضای هیئت علمی مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک انجام شده است، نشان می‌دهد که می‌توان با استفاده از میدان‌های الکتریکی ضعیف با فرکانس‌های متوسط، اثربخشی داروی شیمی‌درمانی دانوروبیسین (Daunorubicin) را بهبود بخشید و رشد سلول‌های سرطانی خون را کاهش داد.

دکتر گلیائی با اعلام این مطلب گفت: این میدان‌های الکتریکی نه‌تنها باعث کاهش رشد سلول‌های سرطانی می‌شوند، بلکه جذب داروی شیمی‌درمانی توسط این سلول‌ها را نیز افزایش می‌دهند.

سرپرست این پژوهش با بیان اینکه یافته‌های این پژوهش می‌تواند به‌عنوان راهی مؤثر در درمان سرطان خون، برای بیماران سرطانی و خانواده‌های آنان امیدآفرین باشد، درباره چگونگی تأثیرگذاری این روش توضیح داد: با این روش، غشاء سلول سرطانی نفوذپذیرتر می‌شود و تکثیر آن کاهش می‌یابد. افزایش نفوذپذیری سلول سرطانی همچنین موجب می‌شود که داروی شیمی‌درمانی بهتر به آن نفوذ کند و تأثیر بیشتری داشته باشد. آزمایش‌ها نشان داد که تکثیر سلول‌های سرطان خون U۹۳۷ پس از تأثیر میدان الکتریکی، به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد و همچنین نشانه‌هایی از آسیب به DNA و القای مرگ برنامه‌ریزی سلولی (Apoptosis) در آنها مشاهده می‌شود. از سوی دیگر، سلول‌های سالمی که در معرض میدان الکتریکی قرار گرفتند، آسیب چندانی نپذیرفتند که این مسأله حاکی از اثر انتخابی این روش بر روی سلول‌های سرطانی و ایمنی آن است.

بنا بر اعلام استاد دانشگاه تهران، روش درمان ترکیبی این پژوهش (میدان الکتریکی + شیمی‌درمانی)، نه‌تنها می‌تواند روش‌های فعلی درمان سرطان را بهبود بخشد، بلکه می‌تواند از عوارض جانبی ناشی از شیمی‌درمانی بکاهد. دکتر گلیائی همچنین خاطرنشان کرد: بدیهی است که برای بهره‌برداری کامل از این روش درمانیِ نوینِ سرطان و بهینه‌سازی استفاده از آن، نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد. اما به‌طور کلی این یافته‌ها می‌تواند نویدبخش آینده‌ای روشن‌تر در درمان سرطان باشد.