به گزارش مشرق، مدیریت فدراسیون فوتبال ایران در چند سال اخیر با بحران‌های مختلفی دست و پنجه نرم کرده است. از مشکلات مالی گرفته تا مسائل حقوقی و مدیریتی، هر یک به نحوی بر اعتبار و کارایی این نهاد تأثیرگذار بوده است. در این میان، پروژه‌های مهمی مانند ساخت ساختمان جدید فدراسیون فوتبال نیز به طور پیوسته در سایه مشکلات اجرایی قرار گرفته‌اند و عملاً به مانورهای تبلیغاتی تبدیل شده‌اند.
یکی از این پروژه‌ها، ساخت ساختمان جدید فدراسیون فوتبال است که قرار است با کمک مالی فیفا و با اعتباری بالغ بر ۴ میلیون دلار یا به عبارتی ۳۸۰ میلیارد تومان به مرحله اجرا برسد. طبق گفته مسئولان فدراسیون دو میلیون یورو این پروژه از سمت فیفا پرداخت خواهد شد. اگرچه این پروژه به ظاهر نشانه‌ای از پیشرفت و بازسازی فدراسیون است، اما تحلیل‌های صورت گرفته با توجه به در پیش بودن انتخابات فدراسیون فوتبال حکایت از انجام یک حرکت نمایشی و تبلیغاتی دارد.
انتخاب مکان و طراحی این ساختمان که به نظر می‌رسد برای ایجاد تصویری مثبت از فدراسیون انجام شده، در کنار پروژه‌های ناموفق گذشته، سوالات زیادی را درباره مدیریت فدراسیون فوتبال ایجاد کرده است. مهدی تاج که پیش از این هم در جریان مدیریت خود با بحران‌هایی مانند پرونده مارک ویلموتس روبه‌رو شده، حالا با رونمایی از ماکت ساختمان جدید، به دنبال بازسازی اعتبار خود در بین اهالی این رشته است.
موضوع پیچیده‌تر این است که فدراسیون فوتبال همچنان با مشکلات مالی عمیقی دست و پنجه نرم می‌کند که در برخی موارد به بحران‌های حقوقی منجر شده است. به عنوان مثال، برای پرداخت بدهی‌ها به مارک ویلموتس (سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران)، فدراسیون فوتبال مجبور شد تا ساختمان فعلی خود را به عنوان وثیقه به شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی (شستا) واگذار کند تا دو میلیون یورو پول دریافت کند. عدم پرداخت این پول به شستا موجب شد تا ساختمان این فدراسیون به نام شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی شود تا فدراسیون به یک ساختمان استیجاری منتقل شود و هویت مالی آن در معرض تهدید قرار گیرد.
به‌علاوه، روند اجرایی این پروژه‌ها و وعده‌های ساخت ساختمان‌های جدید، در مقایسه با بحران‌های موجود در فوتبال ایران به نظر غیرضروری و گاهی حتی بی‌ربط می‌آید. در شرایطی که کشورهای همسایه مانند قطر و عربستان با ایجاد زیرساخت‌های مدرن و ورزشگاه‌های مجلل میزبان مسابقات بین‌المللی هستند، فوتبال ایران همچنان درگیر مشکلات مالی و مدیریتی است که برخی از آن‌ها به از دست دادن دارایی‌های فدراسیون و حتی سرمایه‌های معنوی آن منجر شده است.
در این فضا، پرسش اصلی این است که آیا پروژه‌هایی مانند رونمایی از ماکت ساختمان جدید می‌توانند مشکلات اساسی و بحران‌های مدیریت فدراسیون فوتبال را حل کنند؟ یا اینکه این اقدامات تنها برای سرگرم کردن افکار عمومی و فرار از واقعیت‌های دردناک مدیریتی است؟
در نهایت، فوتبال ایران به یک مدیریت کارآمد و شفاف نیاز دارد که قادر به حل بحران‌های مالی، حقوقی و ساختاری باشد. فدراسیون فوتبال باید از تجربه‌های گذشته درس بگیرد و به جای وعده‌های غیرواقعی، به اقدامات عملی و ماندگار در جهت بهبود وضعیت فوتبال کشور بپردازد.