کتاب «بشارت از حضرت حجت(عج)»، مجموعه بیانات و اشارات آیت‌الله محمدتقی بهجت پیرامون حضرت ولی‌عصر(عج) از سوی مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت منتشر شد.
این کتاب سه بخش با نام‌های «راه وصال»، «بیانات» و «توتیای دیدگان» و پنج فصل با عنوان‌های «معرفت به امام عصر(عج)»، «دوران غیبت»، «وظایف منتظران»، «حکایاتی از تشرف به محضر امام عصر(عج) و «پرسش‌ها و پاسخ‌ها» دارد.
در مقدمه کتاب «بشارت از حضرت حجت(عج)» آمده است: «آیت‌الله بهجت به حق از عالمان راستینی بود که در دوران غیبت حافظ دین مردم‌اند و دل‌های شیعیان را از فتنه‌های این دوران حفظ می‌کنند. همان‌ها که اگر در عصر غیبت حضور نداشتند دام‌های ابلیس و یارانش مردم را گرفتار و دینشان را تباه می‌ساخت. ایشان یکی از ذخایر الهی در عصر حاضر بود که خداوند دامانش را پیش از آنکه به سن تکلیف برسد از آلوده شدن به معصیت حفظ کرد و به او عزم و اراده‌ای بخشید که هرگز تن به ذلت گناه نداد و معنویت بی‌نظیری را در او به یادگار گذاشت.
معنویتی که در خانه پر از صفا و خلوص پدرش کربلایی محمود شکل گرفت، در نماز آیت‌الله سعیدی در شهر فومن رشد کرد و در نماز آیت‌الله نائینی و جلسات سید علی قاضی در کربلا و نجف به کمال رسید. به گفته برخی از بزرگان راز توفیقات بی‌نظیر آیت‌الله بهجت در همین عصمت دوران کودکی بود عصمتی که زمینه‌ساز تفاوت‌های معناداری در ایشان با دیگران شده بود یک بار خود ایشان فرموده بود (در کودکی چیزهایی می‌دیدم که فکر می‌کردم همه می‌بینند. مدت‌ها طول کشید تا بفهمم دیگران نمی‌بینند)»
«راه وصال» و الگویی برای دوستی با امام عصر(عج)
در بخش اول این کتاب به نام «راه وصال» در عنوانی با «الگویی برای دوستی با امام عصر(عج)» چنین آمده است؛ «از مهم‌ترین نعمت‌هایی که خداوند به مردمان این عصر موهبت کرده هم عصری با خاتم الأوصیاء، حضرت مهدی(عج) است که امتیازات ویژه‌ای را برای آنها به ارمغان آورده است. مهم‌ترین چیزی که اهل ایمان باید به دنبال آن باشند ایجاد پیوند قلبی با آن حضرت است.
آیت‌الله بهجت یکی از شیفتگان امام عصر(عج) در زمان ما بود که زندگی خود را وقف احیای یاد و نام حضرت کرده بود نشست و برخاستش، درس و عبادتش، نماز و زیارتش همگی بوی امام می‌داد و در همه حرکات و سکنات از ایشان تبعیت می‌کرد و می‌فرمود «ما باید حضرت امام زمان(عج) را حاضر فرض کنیم هر جا می‌رود برویم هر چه می‌کند بکنیم و هر چه را ترک می‌کند ترک کنیم و اگر ندانیم، احتیاط را که می‌دانیم و می‌توانیم.» امام را حاضر و ناظر بر اعمال می‌دانست و رضای او را بر رضای خود ترجیح می‌داد. می‌فرمود از رضای او دور نرویم، او می‌بیند، او می‌داند؛ حرف‌هایی که ما به همدیگر می‌زنیم او که عین‌الله الناظرة وأذنه الواعیة، چشم بینا و گوش شنوای خدا است، جلوتر از ماها می‌شنود.»
برخی از ویژگی‌های امام عصر(عج)
در بخش دوم یعنی بخش «بیانات» این کتاب در عنوان «برخی از ویژگی‌های امام عصر(عج)» چنین آمده است «عصمت مراتبی دارد لذا در خود انبیاء و اوصیاء نیز قائل به تفاضل هستیم. در انبیاء، اولوالعزم داریم و در میان آنها خاتم الأنبیاء داریم که از همه اولوالعزم بالاتر است بلکه اوصیای خاتم الأنبیاء، بالاتر از انبیاء اولوالعزم هستند و در میان این اوصیاء نیز خمسه طیبه را بر غیر خمسه مقدم می‌دانیم در میان اوصیاء غیر خمسه نیز صاحب وقت ما را مقدم است؛ در میان آنها «کانهُ کَوْکَبٌ دُرِّی» همچون ستاره‌ای درخشان است.
اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) بندگانی هستند که علم و صوابشان (درستی) مطرد (فراگیر) است یعنی با داشتن مقام عصمت نه خطا می‌کنند و نه خطیئه. امام زمان(عج)، «عَیْنُ اللَّهِ النَّاظِرَةُ وَأُذُنُهُ السَّامِعَةُ وَلِسَانُهُ النَّاطِقُ فِی خَلْقِهِ وَیَدُهُ الْمَبْسُوطة» یعنی چشم بینا، گوش شنوا، زبان گویا و دست گشاده خداوند است و از اقوال، افعال، افکار و نیات ما اطلاع دارد.»
پرسش و پاسخ درباره امام زمان(عج)
در بخش دوم فصل پنجم این کتاب با عنوان «پرسش و پاسخ» سؤالاتی را مشاهده می‌کنیم که در ادامه آنها پاسخ به آن سؤالات آمده است برای نمونه سؤال شده است «به نظر شما کمال انسان چیست؟ اسباب آن چیست؟ لطفاً اگر در حال حاضر فردی را می‌توان الگو قرار داد و شما او را می‌شناسید، معرفی کنید؟» و در پاسخ به این سؤال چنین گفته شده است؛ «کمال انسان در عبودیت است و سبب عبودیت، ترک معصیت در اعتقاد و عمل است. فرد کامل مرشد است و در این عصر، فرد کامل ولی‌عصر(عج) است و طریق رسیدن به ارشاد او، ادامه توسلات معلومه است از قبیل زیارات مأثوره از روی صدق و با عدم تردید و نمازهای آن حضرت و همه تحتبات به خدا و دوستان او.»
در سؤال دیگری پرسیده شده است «راه رسیدن به محضر امام عصر(عج) چیست؟» و در پاسخ به این سؤال گفت شده است؛ «مؤمن باید خود را در همه حال در محضر آن حضرت را ببیند. توجه داشته باشید که هرکاری می‌کنید در محضر اوست. او حتی از خیال شما آگاه است حتی افرادی مانند سیدمرتضی کشمیری ضمیر افراد را می‌فهمیدند چه رسد به امام عصر(عج).»
توتیای دیدگان
در بخش سوم و انتهایی کتاب «بشارت از حضرت حجت(عج)» یعنی بخش «توتیای دیدگان» آمده است؛ «یکی از زیباترین صفحات زندگی آیت‌الله بهجت ارتباط و دلدادگی ایشان با حضرت حجت(عج) بود. او شیفته و شیدای امام عصر(عج) بود و بارها و بارها محضر ایشان شرفیاب شده بود در همان دوران جوانی هنگامی که به درس آیت‌الله سیدعلی قاضی می‌رفت از ایشان پرسیده بود «اگر کسی سه روز با خلع بدن محضر حضرت حجت(عج) باشد حکم نمازش چیست؟ آیا باید قضا کند؟ پس از بازگشت آقای قاضی به یکی از حاضرین گفته بود این حالت برای خود او به وجود آمده است! او کسی بود که بوی حضرت را می‌شناخت و نور ایشان را می‌دید و آنان را که اجازه ملاقات یافته بودند تشخیص می‌داد. در این بخش ضمن ارائه توصیه‌ها و سیره معظم‌له در ارتباط شخصی با حضرت حجت(عج) را به برخی از تشرفاتی که برای ایشان رخ داده اشاره خواهیم کرد.»
چاپ دهم این کتاب با هزار نسخه و ۴۵۱ صفحه با قیمت ۳۰۰ هزارتومان روانه بازار نشر شده است که علاقه‌مندان می‌توانند از کتابفروشی‌های معتبر و سایت نشر آثار آیت‌الله بهجت آن را تهیه کنند.