وقوع حوادث محیطزیستی مختلف در جهان در چند سال اخیر شدت گرفته و وضعیتی بحرانی پیدا کرده است؛ موقعیتی که لزوم توجه ویژه به این مهم را بیش از پیش میکند. در این میان نقش مدیوم جذاب سینما با روایتهایی اثرگذار بسیار کاربردی خواهد بود و فارغ از جذابیتهای سرگرمکننده سینمای حادثه و داستانهایی ملتهب، میتواند با تلنگری جدی به مخاطبان و مسئولان هم همراه باشد، اما قطعا منظور خروجیای مثل فیلم «صنم» (شهره رحیمزاده) نیست که تنها حسن و امتیازش پرداختن به فاجعه زیستمحیطی آتشسوزی جنگل (تنگه) هایقر در فیروزآباد فارس است و در ساختار و اجرا با فاجعهای مواجهیم که در معادلسازی، دست کمی از تراژدی واقعی ندارد.
اگرچه این فیلم در بخش ویژه و خارج از مسابقه جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و جایگزین «زمانی در ابدیت» شد، اما با کیفیت رویت شده، این اثر حتی شایسته حضور در بخش خارج از مسابقه هم نبود! «صنم» که همنام فیلمی از رفیع پیتز هم هست، با همه نیت خیر و ارزشمند و تلاش سازندگانش، تلهفیلمی برای شبکههای استانی است و فاصله زیادی با استانداردهای اثری سینمایی و قصهگو دارد. هدایت فیلم و مرتضی شایسته را با فیلمهای درخشانی، چون «مادر»، «روز واقعه»، «کانی مانگا»، «روز باشکوه» و «ردپای گرگ» به یاد داریم، اما با این فیلم اگر موافق باشید، هدایت فیلم لطفا و فعلا تقدیم نکند!