کارشناسان رسانه‌های ضدایرانی اخراج ربع پهلوی از نشست مونیخ را نشانه قدرت و تأثیرگذاری ایران در اروپا می‌دانند. 

کنفرانس امنیتی مونیخ که تا ۷-۸ سال قبل اعتباری نسبی داشت؛ محلی برای حضور برخی امنیتی‌ها و سیاستمداران بود که دور هم جمع می‌شدند و درباره موضوعات مهم تبادل‌نظر می‌کردند. اما به‌تدریج که موقعیت غرب متزلزل شد، این کنفرانس هم دچار افول شد. 

هشت سال قبل (فوریه ۲۰۱۷) که هنوز معادلات جهانی به اندازه امروز تغییر نکرده بود، «ولفگانگ ایشینگر» رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ، در گزارش سالانه خود گفت: «جهان در حال عبور از غرب به عصر پساغرب است. کاهش نفوذ اروپا و آمریکا، زمینه را برای کشورهای دیگر فراهم کرده تا نظم جهانی جدیدی را شکل دهند. فضای امنیتی جهان مسلما بی‌ثبات‌تر از هر مقطع دیگر از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون است».  وی همچنین اشاره کرد: «همه‌پرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و انتخاب ترامپ، نهادهایی همچون اتحادیه اروپا، سازمان ملل‌ و ناتو را در وضعیت متزلزلی قرار داده... دولت جدید آمریکا ممکن است به منزله کاتالیزور [شتاب‌دهنده تحولات] عمل کند». 

«ایشینگر» تصریح کرد: «احتمالا ما در آستانه دوره عبور از غرب هستیم؛ دوره‌ای که در آن بازیگران غیر غربی امور بین‌المللی را شکل می‌دهند. برخی از اساسی‌ترین ارکان غرب و نظم جهانی لیبرال تضعیف شده. ناکامی برای پاسخ به درگیری‌هایی مثل اوکراین، ضعف را آشکار کرده و زمینه را برای پر کردن خلأ توسط کشورهایی مانند ایران و روسیه فراهم آورده است». 

با این اوصاف، طبیعی است که کنفرانس مونیخ هم از جایگاه قبلی سقوط کرده باشد. یک نشانه این افول، بی‌خردی در دعوت از برخی عناصر اپوزیسیون دم‌دستی ایرانی، و سپس لغو دعوت، برای مراقبت از تتمه حیثیت خود است. 

پس از آنکه کنفرانس مونیخ دعوت از رضا (ربع)پهلوی را لغو کرد؛ وی ضمن دست‌آویز قرار دادن این موضوع و با هدف کسب اعتبار از این عمل مدعی شد: «کنفرانس مونیخ، به دستور دولت آلمان و تحت تهدید جمهوری اسلامی، دعوت خود را پس گرفت. این نشان می‌دهد که ایران برای برلین تصمیم می‌گیرد». 

این دست از اقدامات با هدف جذب و جلب توجه رسانه‌ها و کسب اعتبار سیاسی از طریق صدرنشینی اخبار صورت گرفت. 

درحالی که نسبت‌سنجی فهرست پرداخت‌های دولت آمریکا در قبال فعالیت‌های اپوزیسون نشان جیره‌خواری و ناکارآمدی اپوزیسیون دارد؛ ربع پهلوی در تقلای آن است تا حتی از دیپورت شدن و لغو دعوت، اعتبار کسب کند. 

علی‌ایحال، شواهد حاکی از آن است که اپوزیسیون و خاندان پهلوی از طریق جذب سرمایه‌های اروپایی - آمریکایی- به نیت مبارزه - ارتزاق می‌کنند و چرخش مالی این طیف منوط و مشروط به مخالفت با ایران و اسلام است. 

گفتنی است، کارشناسان رسانه‌های ضدایرانی اخراج ربع پهلوی از نشست مونیخ را نشانه قدرت و تأثیرگذاری ایران در اروپا می‌دانند. 

به نظر می‌رسد لغو دعوت برآمده از حفظ‌پرستیژ و آبرو و همچنین پی بردن طرف غربی به بی‌حاصلی و جیره‌خواری اپوزیسیون است. 

کیهان