چگونه شادی گل منشوری و خارج از شئونات یک بازیکن باعث کاشتن تخم التهاب روی سکوها میشود؟
هیاهوی بیحیایی
صاحبخبر - مهدی مرسلی: همه چیز میتوانست در نهایت آرامش و وقار برای میزبان پیروز به پایان برسد؛ 5 گل رد و بدل شد، سپاهان، پرسپولیس را برد و جواز حضور در یکچهارم نهایی جام حذفی را کسب کرد اما لکه تاریک این پیروزی، نه در تاکتیکها و نه در نتیجه؛ که در حرکتی دور از شأن از سوی میلاد زکیپور رقم خورد؛ شادی گلی که نه نشانی از شعف ورزشی داشت و نه در قامت یک بازیکن باتجربه میگنجید. زکیپور، پس از ثبت گل سوم، دست به نمایشی زد که از هر زاویهای ناپذیرفتنی بود. او مقابل هواداران پرسپولیس، پیراهنش را از تن به در کرد و در حالی که همین حرکت یک کارت زرد داشت در اقدامی عجیب، قصد داشت پا را فراتر بگذارد اما در آخرین لحظه منصرف شد. هر چند، آنچه انجام داد، خود به اندازهکافی چالشبرانگیز و خلاف عرف بود؛ حرکتی که اگر از دور میدیدی، گویی بازیکنی فارغ از قواعد پوشش درون زمین گام برمیدارد. واکنشها تند بود. حتی همتیمی او انزونزی فرانسوی، نتوانست خشم خود را پنهان کند و بر سرش فریاد کشید. انزونزی کارت زرد دوم را حدس زد اما حواس دکتر بیژن و کوبل داوری معلوم نبود به کجا بود. کارشناسان داوری نیز متفقالقول بر این باورند داور باید کارت زرد دوم را به او نشان میداد. اخراجی که نهتنها تیمش را دچار نقصان میکرد، بلکه میتوانست به اتفاقات بزرگتری در ادامه مسابقه دامن بزند. * تخم کینه را کاشت تا بعد از سکوهای پرسپولیس و همچنین همه پلتفرمهای فضای مجازی، خشم زبانه میکشد. زخمی کهنه دوباره سر باز کرد. آیا این مشابه همان جرقهای نبود که چند وقت پیش، در ماجرای تلخ پرسپولیس و تراکتور، شعلههایش به نابینایی چشم چپ یک هوادار انجامید؟ این بار قرار است این آتش به کجا کشیده شود؟ در حالی که بازی برگشت با حضور صرفا بانوان برگزار خواهد شد، چه تضمینی هست تنشی تازه متولد نشود؟ سنگی از جایی پرتاب نشود؟ حادثهای دیگر رخ ندهد؟ اصلا سال بعد چطور؟ او ناخواسته تخم کینه را کاشت. * واکنش فدراسیون چیست؟ اکنون توپ در زمین فدراسیون فوتبال است. کمیته انضباطی چه خواهد کرد؟ اما مهمتر از آن، باشگاه سپاهان چه تصمیمی میگیرد؟ آیا به روال همیشگی، با سپر گرفتن برابر هر انتقادی، در پی تطهیر رفتار بازیکنش خواهد بود؟ یا برای یکبار هم که شده، بر مدار منطق حرکت خواهد کرد و اشتباه را پذیرفته، دست به اصلاح میزند؟ چه زمانی میخواهیم بستر را برای ورود هواداران خانم مهیا کنیم؟ * واقعا جای خانوادهها روی سکو خالی بود!؟ ورزشگاه نقشجهان به دلیل نداشتن ورودی جداگانه برای بانوان، از معدود ورزشگاههای ایران است که همچنان ورود بانوان در برخی بازیها در آن امکانپذیر نیست. برای حل این مشکل و فراهم کردن فضا، قطعاً بازیکنان نقش ویژهای دارند. اما سؤال این است: آیا با رفتار خارج از عرف میلاد زکیپور میتوان این مشکل را حل کرد؟ چه دلیلی داشت بازیکنی با تجربه او، بعد از زدن گل، آنچنان از خود بیخود شود که تقریباً خودش را عریان کند، آن هم برابر هواداران حریف؟ اتفاقات بازی پرسپولیس - تراکتور که ریشه در کینه هواداران پرسپولیس نسبت به نوع جدا شدن بیرانوند داشت، متأسفانه به حوادث تلخی منجر شد. یک چشم کور شد، نیمی از جمجمه یک هوادار برداشته شد و مسائل دیگری رخ داد که قطعاً هیچکدام ارزش یک مسابقه فوتبال را نداشتند. از دست دادن بینایی یک چشم، حقیقتاً میارزد؟ اما حالا میلاد زکیپور با آن رفتار که قطعاً با محرومیت از سوی کمیته انضباطی مواجه میشود، تخم کینه دیگری را کاشت. بازی برگشت، به واسطه حکم از پیش صادر شده، همانند بازی رفت در اصفهان تنها با حضور بانوان برگزار میشود اما قطعاً حضور او در آزادی میتواند جو را متشنج کند. ممکن است باز هم سنگی از ناکجا پرتاب شود و شاید یک اتفاق تلخ دیگر رقم بخورد. * همه شادی گل داشتند اما چرا فقط او؟ بازیکنان ما باید بدانند هر شادی گلی و هر اتفاقی، چه بهایی برای آنها دارد. در این مسابقه 5 گل به ثمر رسید. چرا فقط او؟ مگر 4 بازیکن دیگر که گل زدند، چنین اتفاقی برایشان افتاد؟ او برای چه به سمت هواداران پرسپولیس رفت؟ عریان شدنش چه معنایی داشت؟ خوششانس بود، بسیار خوششانس بود که داور مسابقه حواسش به سمت دیگری بود. قطعاً کارت زرد دوم و اخراج باید نصیب او میشد و چهبسا، همانطور که دقایقی قبل از این اتفاق امید عالیشاه با یک اشتباه تاریخی و اخراج در دقیقه ۸۰ و 10 نفره کردن تیمش، بخت پرسپولیس را برای پیروزی از بین برد، شاید اخراج زکیپور میتوانست سرنوشت بازی را به گونهای دیگری رقم بزند. در هر صورت اشتباه کرده و فدراسیون فوتبال قطعاً با وی برخورد میکند اما باشگاه فرهنگی-ورزشی سپاهان چه خواهد کرد؟ آنچه تا امروز از آنها دیدهایم، تنها توجیه بوده است. فصل بعد، مسابقه رفت یا برگشت در تهران برگزار خواهد شد. اگر باشگاه سپاهان میخواهد تخم کینه را از بین ببرد، خودش باید اقدام کند. آنها بازی را بردند و به مرحله بعد جام حذفی صعود کردند. دیگر دلیلی ندارد از رفتار اشتباه بازیکن خاطیشان دفاع کنند. مشکل بزرگ ما، باشگاههایی هستند که به هر قیمتی میخواهند اشتباهات بازیکنان خود را نادیده بگیرند. سپاهان از یک سو میخواهد از حق هواداران خانمش دفاع کند تا برای تشویق تیم محبوبشان به ورزشگاه نقشجهان بیایند، از سوی دیگر برابر عریان شدن بازیکنش موضع تدافعی میگیرد و میگوید همه لخت شدند مگه چیه!؟ همان بهتر که این بازی با حضور مردها انجام شد، همان بهتر که هیچ خانمی در ورزشگاه نقشجهان نبود که زکیپور به سمتشان برود و نمایش بیحیایی اجرا کند. جای هیچ دختری مادامی که اینچنین باشگاههای فرهنگی - ورزشی ما به بهای یک برد چشم بر حیا میبندند خالی نیست، اصلا هم خالی نیست. در همان پوزیشن که صندلی مدیریتتان را محکم چسبیدهاید و با سرچ کلمه درآوردن پیراهن بعد از گلزنی، در فکر ماستمالیزاسیون این رفتار شرمآور هستید، تصور کنید ناموس خودتان روی آن سکو نشسته و یک بازیکن مقابلش اینچنین تقریبا عریان میشود، در ابتدا شورت ورزشی را کمی پایین میدهد، سپس منصرف شده و 2 پاچه شورت ورزشی را کامل بالا میدهد و فیگور نمایش همه عضلاتش را میگیرد! *** توجیه زشت؛ قبلا هم انجام دادهام! زکیپور، برای دفاع از آنچه دفاعناپذیر است، میگوید پیشتر نیز در اهواز چنین شادیای را انجام داده. اما آیا این توجیه پذیرفتنی است؟ یعنی یکبار دیگر هم بیپروا، بدون درک حساسیتهای ورزشگاههای ما، دست به حرکتی مشابه زده و کسی آن را ندیده؟ آیا حافظه فوتبال ایران از یاد برده که روزگاری، شادی گل یک بازیکن جوان، چگونه نقطه پایان بر دوران فوتبالش گذاشت؟ نمیگوییم زکیپور باید از فوتبال محو شود اما آیا زمان آن نرسیده که بازیکنان درک کنند هر حرکت، هر شادی، هر کنشی در زمین، پیامد و بهایی دارد؟ مگر نه اینکه در این مسابقه 5 گل به ثبت رسید؟ پس چرا از میان تمام گلزنان، فقط او مسیر نادرست را برگزید؟ چرا او به سوی هواداران پرسپولیس رفت؟ و مهمتر از همه، چرا کسی در باشگاه سپاهان، به جای توجیهات تکراری، او را از خطای فاحشش آگاه نمیکند؟ خوششانسی، بزرگترین همراه زکیپور در آن لحظات بود. داور و حتی وارنشینان چشم بر این رفتار بستند و اینچنین ناباورانه کارت زرد دوم از جیب دکتر بیژن حیدری خارج نشد. *** نمایش شرم بهراد رشوند: چهارشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۳، پرسپولیس و سپاهان در نبردی حساس در جام حذفی در ورزشگاه نقشجهان اصفهان به مصاف یکدیگر رفتند؛ رقابت حساس و نفسگیری که دست آخر با نتیجه ۳ بر ۲ به سود زردهای اصفهانی پایان یافت و با خاطرهای تلخ برای سرخپوشان تهرانی همراه شد. اما آنچه بیش از نتیجه بازی ذهنها را به خود مشغول کرد و به موضوع اصلی حواشی پیرامون آن مبدل شد، مربوط بود به شادی گل منشوری و حرکت ناپسند میلاد زکیپور پس از به ثمر رساندن گل سوم سپاهان. در کشوری که هنوز در تلاش است فوتبال را به جایی برساند که همه افراد جامعه با هر سن و جنسیت بتوانند در محیطهای ورزشی حضور پیدا کنند، زکیپور با حرکت خود نشان داد هنوز هم کسانی هستند که در این مسیر به هیچ چیز جز رفتارهای سخیف و اهانتهای مغرضانه به هواداران فوتبال فکر نمیکنند. اصفهان، شهری با پیشینه فرهنگی و مذهبی غنی همواره به عنوان یکی از قطبهای تدین و اصالت ایران شناخته میشود. در چنین شهری، انتظار میرود بازیکنان فوتبال به ارزشها و هنجارهای اخلاقی احترام بیشتری بگذارند. اما آن شادی کذایی و نمایش نادرست و عمل نسنجیده گلزن زردها نهتنها با این ارزشها در تضاد است بلکه به وضوح نشان داد فوتبال ایران برای بسیاری از افراد به جایی برای تخلیه عقدههای بچگانه با قبیحترین ژستهای ممکن بدل شده است؛ نه مکانی برای رقابت سالم، احترام به اخلاق و حفظ حرمت یکدیگر. در ورزشگاههای معتبر جهان با وجود اتمسفر پرشور هواداری، جو حاکم به قدری کنترلشده و امن است که خانوادهها مانند رفتن به سینما میتوانند بهراحتی و با آرامش خاطر کنار یکدیگر نشسته و از تماشای بازی تیم محبوبشان لذت ببرند. در بسیاری از نقاط دنیا، استادیوم فوتبال، مکانی است برای نشاط، رقابت سالم و اتحاد هواداران اما در ایران، حرکاتی مانند آنچه زکیپور انجام داد حتی حضور بانوان در ورزشگاهها را به چالشی جدی تبدیل میکند. این اعمال زننده و کنترلنشده نهتنها تصویر فوتبال ایران را مخدوش کرده است بلکه امنیت روانی تماشاگران را نیز به خطر میاندازد. اما این تمام ماجرا نبود. بازیکن سپاهان تنها با عریان شدن و برکندن جامه خویشتن اقناع نشد و به سرعت با همان شمایل ناشایست، بیشرمانه به سوی هواداران رقیب رفت و جو را از آنچه بود نیز ملتهبتر کرد. با توجه به اینکه بازی برگشت لیگ در ورزشگاه آزادی با حضور بانوان برگزار میشود، این رفتار میتواند تبعات جبرانناپذیری داشته باشد. هواداران پرسپولیس بهشدت از این حرکت خشمگین و تحریک شدهاند و مشابه آنچه در بازی با تراکتور و حواشی مربوط به بیرانوند رخ داد، ممکن است در بازی برگشت ۲ تیم در تهران نیز شاهد رفتارهای تلافیجویانه مانند سنگپراکنی و شعارهای تند باشیم. کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال باید به این رفتار زکیپور واکنشی قاطع نشان دهد. صحبتهای یکی از اعضای این کمیته در همان شب اول پس از پایان بازی نشان میدهد این موضوع در دست بررسی است اما این تنها یک اشتباه اتفاقی نیست که بتوان بهراحتی از کنارش گذشت؛ این یک بحران تماما جدی است که همچنین میتواند از سوی دیگر بازیکنان لیگ کاملا عادی قلمداد شود. بنابراین لازم است کمیته انضباطی به جای جریمههای سطحی و بیاثر، محرومیتهای سنگین و تصمیمات قاطعانهای در این باره اتخاذ کند تا دیگر هیچ بازیکنی حتی خیال انجام چنین رفتارهای پست و ناشایستی را در سر نداشته باشد.∎