مصطفی قناعت، سرپرست گروه «قره‌نی»، در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا اظهار کرد: من در جشنواره‌ای با محوریت موسیقی خلاق شرکت داده شدم و آلبوم «قره‌نی» من که نخستین دوئت ایرانی‌نوازی با میکروتون‌های دقیق محسوب می‌شود، موفق به کسب مقام اول و عنوان برگزیده اول شد.

وی ادامه داد: داوران جشنواره که مسئولیت برگزاری این رویداد را نیز بر عهده داشتند، در آنجا با کار من آشنا شدند، البته از قبل هم با من آشنایی داشتند، اما در جریان نبودند که این آلبوم متعلق به من است، چرا که آثار شرکت‌کنندگان در جشنواره با کد ارائه شده بود. پس از اعلام نتایج و مشخص شدن برگزیدگان، وقتی دریافتند که این اثر متعلق به من است، با من صحبت کردند و شماره تماسم را گرفتند.

این هنرمند افزود: مسئولان جشنواره به دلیل بدیع بودن سبک کار، شنیده‌نشدن چنین اجرایی پیش از این و استفاده از میکروتون‌ها با ساز قره‌نی (که در سطح جهانی با نام کلارینت شناخته می‌شود) آن هم برای اولین بار با این دقت و گستردگی، از من دعوت کردند تا در چهلمین دوره جشنواره موسیقی فجر اجرا داشته باشم.

جشنواره‌ها فرصت ارائه آثار هستند، اما اهل جشنواره نیستم

مصطفی قناعت در ادامه گفت: من به جشنواره‌ها کاری ندارم، اما به‌طور کلی، تمام جشنواره‌های دنیا همایش‌هایی هستند که افراد در آن گرد هم می‌آیند، یکدیگر را می‌شناسند و آثارشان را ارائه می‌کنند. با این حال، من شخصاً اهل جشنواره نیستم.

وی افزود: جشنواره سی‌وششم موسیقی فجر که مربوط به آلبوم قبلی من بود، در واقع توسط ناشر من برای شرکت در رقابت ارائه شد. آلبوم «کبوترخانه» من در سال ۱۳۹۶ موفق به کسب مقام اول جشنواره موسیقی فجر شد و توانست تندیس طلایی باربد را دریافت کند. البته خودم برای شرکت در آن اقدام نکرده بودم، اما زمانی که آلبومم در چند مرحله بالا رفت و در نهایت برگزیده شد، بدون شک خوشحال شدم.

اجرا در ارسباران تجربه جدیدی برای من است

وی با اشاره به سالن ارسباران که برای اجرای گروه نوجوانان در نظر گرفته شده و ساعت اجرا، بیان کرد: راستش من هیچ قضاوتی درباره این سالن ندارم، چون اولین بار است که می‌خواهم در آن اجرا داشته باشم. البته تصاویرش را دیده‌ام و چیز‌های خوبی درباره‌اش شنیده‌ام. تا امروز تمام اجرا‌های من در تالار وحدت و تالار رودکی بوده و هنوز تجربه‌ای از اجرا در ارسباران ندارم، اما پس از اجرا می‌توانم نظرم را بگویم.

خالی بودن سالن برایم اهمیت چندانی ندارد

قناعت ادامه داد: من آدم بی‌احساسی نیستم، اما این موضوعات بر عهده برگزارکنندگان است. اگر وارد سالن شوم و ببینم که خالی است، برایم تفاوت چندانی ندارد. می‌دانید چرا؟ چون من در آستانه ۶۸ سالگی دیگر دنبال نام و شهرت نیستم. آنچه روی این ساز انجام داده‌ام در دنیا بی‌نظیر است. اجرای میکروتون‌هایی که هیچ‌کس تاکنون به این گستردگی و با این کیفیت اجرا نکرده، کار ساده‌ای نیست. حالا قرار است دو قطعه در این اجرا بنوازم، اما از آنجا که نوازنده دومی برای این قطعات در کشور وجود ندارد، از من خواسته شد که یک لاین را به‌صورت بک‌ترک پخش کنم و روی لاین دوم بنوازم.

وی تأکید کرد: اینکه سالن پر باشد یا خالی، تماشاگران کف بزنند یا نزنند، برایم اهمیتی ندارد. من از این مسائل عبور کرده‌ام. خودم می‌دانم که چه کاری انجام داده‌ام و در دنیا هم این موضوع را درک کرده‌اند. آنچه برای من اهمیت دارد، نفسِ موسیقی است؛ اینکه شما بنشینید و با صدای ساز من به پرواز دربیایید. چون معتقدم موسیقی اگر نتواند مخاطبش را به پرواز دربیاورد، عیب دارد.

انتهای پیام/