همشهری آنلاین: قبل از آماده‌شدن قانون استفاده از هوش مصنوعی برای ارائه به مجلس شورای اسلامی، بازسازی صدا و تصویر خسرو شکیبایی در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر، گلایه خانواده آن مرحوم را به همراه داشت. کارنامه حضور هر انسان پس از درگذشت او بسته می‌شود و اضافه کردن به این حضور بدون اراده و میل هر شخصیت حقیقی، خدشه بزرگی به حریم و حرمت آدمی است. بدون شک با پیش پاافتاده‌ترین استفاده از هوش مصنوعی می‌توان غزل‌های کم‌نقصی سرود، اما نمی‌توان دیوان حافظ جدیدی خلق کرد. اهمیت شکیبایی در بازیگری سینمای ایران و حافظ در شعر فارسی، یگانه‌بودن و یکه‌ماندن آنهاست. اینکه در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر به دلیل رونق‌دادن به دورهمی، معمولی‌ترین کار را با این ابزار به نمایش بگذاریم بیش از هرچیزی نداشتن مقررات در استفاده از این ابزار را گوشزد کرده‌ایم.
در کشور ما که هنوز قوانین اولیه حقوق مولفان و مصنفان به دلایل مختلف اجرا نمی‌شود و هنوز شوراهای صنفی درباره حقوق هنرمندان و نویسندگان مجبور به اجرای روش کدخدامنشی و ریش گروگذاری هستند، استفاده بی‌محابا از تصویر و صدای هنرمندان در مراسم رسمی نتیجه‌ای جز ترویج بی‌اصولی و هرج و مرج ندارد.
فراموش نکنیم که مشکل اصلی اقتصاد، فرهنگ و هنر در ایران مالکیت صاحبان آثار است. در دوره‌ای که میراث تاریخ سینمای ایران با مخدوش‌ترین شکل ممکن مفت و مجانی حراج می‌شود و مصرف فیلم خارجی از طریق منافذ قاچاق از همه جهان زودتر اینجا اتفاق می‌افتد، ترویج تصویرسازی با هوش مصنوعی دیگر نور علی نور است.
درحالی‌که کلاهبرداران شبکه‌های اجتماعی با دست‌انداختن هوش مصنوعی کالاهای بنجل زیبایی و لاغری را به مردم می‌فروشند و تولید پایان‌نامه با تالیف هوش مصنوعی به بحران تحصیلی مراکز آموزشی تبدیل شده، حتما باید قبل از هر چیزی قوانین و مقررات استفاده از هوش مصنوعی را وضع و رعایت کنیم؛ وگرنه معلوم نیست عاقبت بیهوش طبیعی با هوش مصنوعی چه خواهد شد.