دیپلماسی ایرانی: نگاهی به تحولات منطقه در هفته گذشته نشان می دهد که لبنان همچنان بیشترین سهم را از این تحولات دارد. در جنوب این کشور، ارتش اشغالگر صهیونیستی با استفاده از تمدید آتش بس همچنان به تخریب روستاها ادامه می دهد. در شمال شرق، نیروهای تکفیری وابسته به "هیئت تحریر الشام" در تلاش برای نفوذ به داخل لبنان هستند و درگیری های مسلحانه بین این نیروها و عشایر شیعه رخ داده است. و سرانجام در بیروت، آقای نواف سلام پس از گذشت ۲۶ روز از تکلیفش به نخست وزیری، هنوز نتوانسته است کابینه خود را تشکیل دهد.
نشانه های بسیاری حاکی از آن است که اسرائیل قصد عقب نشینی از جنوب لبنان را ندارد و برای اجرای طرح های خود همچنان زمان می طلبد. در رأس این طرح ها ویران کردن روستاهای نزدیک مرز بویژه در بخش شرقی و حذف نام آنها از صفحه جغرافیا است. رژیم در اینجا عملا دارد همان کاری را می کند که در شمال نوار غزه انجام داد. ساختمان ها و خانه ها را منفجر می کند یا به آتش می کشد؛ زیرساخت ها را نابود می کند بطوری که این روستاها در آینده قابل سکونت نباشد و همه این اقدامات را تحت عنوان ایجاد امنیت برای بازگرداندن شهرک نشینان صهیونیست به خانه هایشان در شمال انجام می دهد.
چهارچوب قانونی این اقدامات اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ است که چنین اقدامات تجاوزگرانه ای در آن وجود ندارد. ارتش اشغالگرتنها به منطقه جنوب رودخانه لیتانی بسنده نکرده بلکه به شهرها و روستاهای شمال لیطانی و حتی در دره بقاع در شمال شرق لبنان هم حمله هوائی می کند و کسی هم جلودار آن نیست چرا که مقاومت در این مرحله قصد مداخله ندارد زیرا مسئولیت این مرحله با دولت لبنان است تا ثابت شود که دولتف بدون مقاومت، چگونه می تواند حاکمیت لبنان را حفظ کند.
و اما در نقاط مرزی شمال شرقی با سوریه، نیروهای تکفیری مرتبا در تلاش برای رخنه و ورود به لبنان هستند و معلوم است که اگر موفق شوند چه به روزگار شیعیان و مسیحیان ساکن این مناطق می آورند. در عملیات رخنه گری که در روزهای اخیر انجام دادند با مقاومت مسلحانه عشایر غیور شیعه در منطقه هرمل روبرو شدند که به سختی شکست خوردند و با دادن تلفات واسیر و از دست دادن تعدادی خودروهای نظامی وادار به عقب نشینی شدند.
از سوی دیگر، در شهرهای سُنی نشین مانند طرابلس و صیدا تحرکات مشکوکی جریان یافته و برخی عوامل تندرو تجمعاتی به راه انداخته و ضمن حمایت از حاکمان جدید در سوریه شعارهائی علیه مقاومت حزب الله و جنبش امل داده اند و این نشان می دهد که کسانی می کوشند صلح و آرامش داخلی لبنان را برهم زده و جنگ داخلی در این کشور به راه بیاندازند.
سرانجام، همچنان که گذشت، آقای نواف سلام، پس از ۲۶ روز که از انتخابش به نخست وزیری می گذرد، به علت فشارهائی که از سوی آمریکا و برخی رژیم های عرب بر وی وارد می آید نتوانسته کابینه خود را معرفی کند. قرار است این کابینه ۲۴ وزیر داشته باشد تا همه جریان های سیاسی و مذهبی در آن حضور داشته باشند.
در چنین کابینه ای، طبق معادلات مرسوم در لبنان، هر یک از فرقه های مارونی، سُنی و شیعی پنج وزیر دارند و بقیه وزارتخانه ها بین سایر فرقه های مذهبی تقسم می شود. واضح است که جریان های سیاسی غالب در هرفرقه مذهبی وزیران خود را به نخست وزیر و رئیس جمهوری معرفی می کنند. در جامعه تشیع لبنان دوگانه جنبش أمل و حزب الله تعیین کننده و مورد حمایت کل یا اکثریت شیعیان هستند.
اما فشار آمریکا مبنی بر عدم حضور حزب الله در کابینه باعث شده که آقای نواف سلام به سوی تشکیل یک کابینه غیر حزبی حرکت کند و وزارتخانه ها را به افراد ظاهرا مستقل بسپارد. حتی در این حالت نیز وزیران غیر حزبی شیعی باید مورد تایید أمل و حزب الله باشند و هیچ کس نمی تواند جامعه تشیع لبنان به عنوان بزرگترین فرقه مذهبی که بزرگترین فراکسیون پارلمانی را نیز داراست نادیده بگیرد.
آمریکائی ها این معادلات را نمی دانند و از نخست وزیر و رئیس جمهوری لبنان چیزی می خواهند که انجام آن غیر ممکن است. با این همه، آخرین گزارشها تا لحظه نگارش این سطور حاکیست که در پی رایزنی هائی بین آقای نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان و همپیمان حزب الله، با اقایان نواف سلام و ژوزف عون در کاخ ریاست جمهوری، مسأله وزراء شیعه در کابینه مورد توافق قرار گرفته و کابینه نواف سلام عنقریب اعلام می شود.
واقعه عجیبی که روز جمعه گذشته در لبنان رخ داد اظهارات یک خانم دیپلمات آمریکائی به نام مورگان اورتاگس بود که از او به عنوان معاون فرستاده آمریکا به لبنان یاد شده است. وی پس از ملاقات با آقای ژوزف عون، رئیس جمهوری لبنان، در تریبون ریاست جمهوری سخن گفت و ضمن تبریک به نتانیاهو برای "شکست دادن حزب الله" تاکید کرد که حزب الله و همپیمانانش حق ندارند در کابینه جدید لبنان حضور داشته باشند و این خط قرمز آمریکاست! این سخنان وقیحانه و خارج از عرف و ادب دیپلماتیک موجی از اعتراض را برانگیخت که این سخنان آنهم در تریبون ریاست جمهوری بسیار کینه توزانه و دخالت در امور داخلی لبنان و علیه حاکمیت دولت لبنان است و هیچکس نمی تواند و حق ندارد یزرگترین مؤلفه جامعه لبنان را حذف کند.
کاخ ریاست جمهوری نیز اعلام کرد که سخنان این دیپلمات آمریکائی هیچ ارتباطی با ریاست جمهوری ندارد. بر این اساس، آقای نبیه بری، دیروز در دیداری با این خانم اورتگس به او هشدار داد که در امور داخلی لبنان دخالت نکند و افزود که دولت لبنان موافقتنامه آتش بس را با آمریکا امضا کرده نه با اسرائیل و آمریکا مسئول اجرای دقیق مقررات این آتش بس است.
این روزها، برخی از مدیران و دیپلمات های آمریکائی، همچون رئیس جمهوری شان، دونالد ترامپ، به گونه ای سخن می گویند که انگار مالک دنیا هستند وحق دارند به دیگر دولت ها و ملت ها دستور بدهند و انتظار دارند که دیگران ازاین دستورات و اوامر اطاعت کنند. واقعیت این است که این روش در سطح بین المللی نمی تواند ادامه یابد و سرانجام به زیان جایگاه ایالات متحده آمریکا تمام می شود. در لبنان نیزاولویت کنونی مقاومت حفظ صلح داخلی، بازگشت آوارگان و بازسازی خرابی هاست اما اگر کارد به استخوان برسد معلوم نیست که مقاومت همچنان دندان روی جگر بگذارد و بسا که میز بازی را درهم بریزد./اطلاعات