شناسهٔ خبر: 71325450 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه قدس | لینک خبر

شهروند شاهرودی، شهاب‌سنگ کشف‌ شده در این شهر را به آستان قدس رضوی اهدا کرد

سنگ کهکشان، هدیه به خورشید خراسان

خودش اینجا نیست اما سلامش را از راهی دور با یک هدیه ارزشمند به مقصد حرم مطهر فرستاده است. در یک‌‌‌ بسته، کالایی خاص را ارسال کرده که نمونه‌های زیادی ندارد. کالایی که اصلاً متعلق به این کره خاکی نیست ‌و از آسمان و نقطه‌ای دور در منظومه شمسی بر زمین فرود آمده است.

صاحب‌خبر -

سید محمدعلی طباطبایی یک تکه شهاب‌سنگ را از شاهرود به مقصد مشهد فرستاده تا پس از تحویل به اداره نذورات آستان قدس رضوی در خزانه حرم مطهر جا خوش کند. پیشکشی متفاوت و خاص از سوی این دلداده حضرت رضا(ع) که این‌‌گونه از فرسنگ‌ها دورتر به محضر امام هشتممان عرض ارادت کرده است.

سوغاتی از‌ مرکز به شرق ایران 
سال گذشته بود که یکی از اهالی روستای طرود شهرستان شاهرود با گشت و گذار در اراضی این روستا با سنگی‌ مواجه شد که هیچ شباهتی به سنگ‌های دیگر نداشت. این سنگ را در بقچه‌ای گذاشت و آزمایشگاه به آزمایشگاه و پژوهشگاه به پژوهشگاه گشت تا هویت آن را پیدا کند. آخر هم که از طرف این ‌و آن سنگ‌قلاب شد رفت سراغ همشهری‌اش که گردشگر و پژوهشگر بود‌. این‌طور شد که شهاب‌سنگ‌ مکشوفه در شاهرود به دست سید محمدعلی طباطبایی رسید. او که همشهری خود را خسته از رفت و آمدها دید، سنگش را خرید و شد صاحب این شهاب‌سنگ.
محمدعلی طباطبایی درباره علاقه‌اش به شهاب‌سنگ‌ها می‌گوید: «تخصص من این نیست، فقط به‌خاطر زیبایی و هویتی که در این اشیا وجود دارد آن را خریدم‌ و بعد مصمم شدم درباره آن‌ تحقیق بیشتری کنم،‌ برای همین به دانشگاه خوارزمی فرستادمش». او ادامه می‌دهد: «پس از آنکه متوجه ارزش آن شدم تصمیم گرفتم این شهاب‌سنگ را از طرف تمام اهالی روستای طرود تقدیم حضرت(ع) کنم. امیدوارم لطف امام رضا(ع) شامل حال همه روستاییان طرود شود». 
این‌طور شد که سنگ مکشوفه در مرکز ایران به قطعه‌ای از بهشت در شرق کشور رسید و طی مراسمی ‌در غیاب‌‌ ناذر، تقدیم‌ اداره کل نذورات آستان قدس رضوی شد.
چه جایی بهتر از حرم مطهر؟با وجود موزه‌ها، مراکز گوهرشناسی، مؤسسه‌های تخصصی نگهداری سنگ‌های قیمتی و... سید محمدعلی طباطبایی، اداره‌ نذورات و خزانه حرم مطهر رضوی را برای نگهداری این سنگ ارزشمند انتخاب کرده است. او اعتماد به مجموعه آستان قدس را مهم‌ترین دلیل این انتخاب معرفی می‌کند و می‌گوید: «اگر اسم کار من و اهالی‌ روستا را نذر بگذاریم چه جایی بهتر از محضر امام هشتم(ع). با این کار، عرض ارادت مختصری به ایشان می‌کنیم، البته ایشان از بزرگی و عظمتی که دارند زندگی ما را بیمه می‌کنند. اگر هم اسم کار ما را هدیه بگذاریم باز هم بهتر از این مکان مقدس جایی نیست، موزه و خزانه حرم مطهر بهترین جا برای این شهاب‌سنگ است، چون هم آن را قابل‌اعتماد می‌دانم و هم‌ اینکه اگر روزی، من نباشم خیالم راحت است که در یک جای امن نگهداری می‌شود».
به قول آقا سید محمدعلی وقتی این شهاب‌سنگ در طاقچه خانه باشد، فقط خودش و خانواده‌اش می‌توانند آن را ببینند و وقتی در قاب موزه جا بگیرد پیش چشم‌ زائران پرشمار حضرت(ع) است. او اظهارمی‌کند: «من یک نمونه دیگر هم مانند این سنگ دارم و وقتی می‌خواستم آن را تقدیم آستان قدس رضوی کنم، اصلاً به این فکر نکردم که چه ارزش مالی‌ای‌ دارد».

سفر مشهد همیشه تازگی دارد
خودش گردشگر است و شهر به شهر ایران را گشته است، همین چند ماه پیش میهمان حضرت رضا(ع) شده بود و حالا که نذر خود را تقدیم آستان قدس رضوی کرده، باز هم آرزو دارد حضرت(ع) او را بطلبند تا زائر قطعه‌ای از بهشت شود. طباطبایی بیان می‌کند: «من در عالم‌ تفریح و کوه‌نوردی و سفرهایی که به فضاهای طبیعی و تاریخی دارم همیشه دنبال یک فضای جدید هستم و اینکه تجربه متفاوتی داشته باشم، ولی حرم مطهر امام رضا(ع) تنها جایی است که همیشه برایم تازگی دارد، هر لحظه که طلبیده شوم با تمام وجود می‌آیم و این سفر است که حال من را متفاوت می‌کند. آخرین بار مهرماه در حرم مطهر بودم و دوست دارم خیلی زود دوباره بیایم. الان هم که تقدیمی ناقابلم آمده است، ایمان دارم حضرت(ع) مرا دیده‌ و لایق دانسته‌اند».سید محمدعلی‌ طباطبایی از ارادت اهالی طرود به حضرت رضا(ع) هم صحبت می‌کند، او می‌گوید: «اهالی روستای ما هم مانند همه روستاهای ایران، عاشق امام رضا(ع) هستند، وقت میلاد و شهادت ایشان مراسم بزرگ‌ برپا می‌کنند و هرکس که عازم مشهد می‌شود، التماس دعای اهالی را همراه خودش دارد».

سنگی به عمر زمین
این شهاب‌سنگ در چند ماه اخیر سوژه تحقیقات و پژوهش مؤسسه گوهرشناسی پارک علم و فناوری دانشگاه خوارزمی بوده است. نتیجه تحقیقات حاکی از ارزش مادی و معنوی بالای این سنگ است که محمدعلی طباطبایی با علم به این موضوع آن را نذر بارگاه منور رضوی کرده است. 
مسعود کیانی که کار تحقیق روی این سنگ را انجام داده، می‌گوید: این شهاب‌سنگ عمری حدود ۴/۵میلیارد سال دارد و از یک فضایی در کهکشان راه شیری جدا شده‌ و در اتمسفر زمین قرار گرفته است. مدیر مؤسسه گوهرشناسی پارک علم‌وفناوری دانشگاه خوارزمی که خودش هم در مراسم تقدیم این شئ نذری حاضر بوده، عنوان می‌کند: «عمر این سنگ دقیقاً برابر است با قدمت زمین و به این خاطر ارزش معنوی آن چند برابر می‌شود. در مورد ارزش مالی آن‌ هم براساس قیمت گوهرسنگ‌ها می‌‌توان تخمین حداقل چندصدمیلیون تومانی برای آن در نظر گرفت».
کیانی در پایان به کاربرد این سنگ در تولید زیورآلات‌ هم اشاره دارد و معتقد است فضای خزانه و موزه آستان قدس رضوی بهترین مکان برای نگهداری این گوهرسنگ ارزشمند است‌.

خبرنگار: زهرا زنگنه