امام صادق علیه السلام:
إنَّما یَأمُرُ بِالمَعروفِ و یَنهی عَنِ المُنکَرِ مَن کانَت فیهِ ثَلاثُ خِصالٍ: عامِلٌ بِما یَأمُرُ بِهِ و تارِکٌ لِما یَنهی عَنهُ، عادِلٌ فیما یَأمُرُ عادِلٌ فیما یَنهی، رَفیقٌ فیما یَأمُرُ و رَفیقٌ فیما یَنهی.
کسی [باید] امر به معروف و نهی از منکر کند که سه خصوصیت در او باشد: به آنچه فرمان می‌دهد، خود عمل کند. آنچه را نهی می‌کند، خود نیز ترک گوید. در امر و نهی خود عدالت را رعایت کند و در امر و نهیش، طریق ملایمت پیش گیرد.
الخصال : ص ۱۰۹، ح ۷۹
امام صادق علیه السلام:
إنَّما یَأمُرُ بِالمَعروفِ و یَنهی عَنِ المُنکَرِ مَن کانَت فیهِ ثَلاثُ خِصالٍ: عامِلٌ بِما یَأمُرُ بِهِ و تارِکٌ لِما یَنهی عَنهُ، عادِلٌ فیما یَأمُرُ عادِلٌ فیما یَنهی، رَفیقٌ فیما یَأمُرُ و رَفیقٌ فیما یَنهی.
کسی [باید] امر به معروف و نهی از منکر کند که سه خصوصیت در او باشد: به آنچه فرمان می‌دهد، خود عمل کند. آنچه را نهی می‌کند، خود نیز ترک گوید. در امر و نهی خود عدالت را رعایت کند و در امر و نهیش، طریق ملایمت پیش گیرد.
الخصال : ص ۱۰۹، ح ۷۹