به گزارش ایرنا، ایلام امروز داستانی دیگر از غیرت و همدلی روایت کرد، دیاری که روزگاری هشت سال، پایتخت جاودانگی و مقاومت بود، این بار در سوز سرمای زمستان، میزبان مردمانی است که پرچم سهرنگ جمهوری اسلامی را بلندتر از همیشه به دوش میکشند.
از میدان ۲۲ بهمن تا میدان شهید کشوری شهر ایلام، خیابان از گامهای استوار و دلهای تپنده مردمان به لرزه درآمد، کودک و مرد و زن و پیر و جوان، همه و همه آمدهاند و هر کدام در این میعادگاه همبستگی، قطعهای از هویت پرغرور ایلام را نمایندگی میکنند.
ایلام، همواره دروازهای برای زائران عتبات عالیات و سرزمین خادمان زوار اربعین است و اینک، صحنهای برای تجدید عهد با آرمانهای جمهوری اسلامی، امروز پرچم سه رنگ وطن، در اوج سرمای هوا در دستان گرم و پرحرارت مردمان این دیار، شکوهی دلنشین دارد و اهتزاز آن، پیام ایستادگی و امید است.
دریا دلان ایلامی امروز ثابت کردند که گذر زمان نمیتواند نقش ایثار و عشقشان به وطن را کمرنگ کند، همان پرچمی که روزهایی از خونِ جوانان وطن رنگ گرفت، امروز با دستان نسلهای بعد، همچنان بر فراز آسمان ایلام برافراشته است، سرزمینی که مقاومت، در خون آن موج میزند و عشق به ایران، در هوای آن جاری است.
ایلام، امروز در سرمای نفسگیر منفی چهار درجه سانتیگراد، حماسهای دیگر آفرید، حماسهای که رنگ و بوی ایستادگی و ایمان داشت و گامهای استوار مردمانی به چشم میآمد که زمین و زمان را به همراهی دعوت کردند.
زنان با چادرهایی که پرچم عفت زمین است، کودکان با شور ناب کودکی، جوانان امیدوار به آینده ای روشن و مردان با غیرت ایلامی، آمده بودند، آمده بودند تا بگویند این سرما، چیزی نیست اگر آتش درونمان همچنان زبانه بکشد.
ایلام، دیاری که هشت سال دوران دفاع مقدس را با تمام وجود در آغوش کشید، امروز دوباره نشان داد که صحنههای انقلاب، نه در میدانهای جنگ که در بیداری قلبها رقم میخورد، همان جایی که پرچم سهرنگ جمهوری اسلامی، همچون شرف برگی از تاریخ، در دستان کوچک و بزرگ این مردم به اهتزاز درآمده است.
این مردم، همانهایی هستند که سالهاست بر دروازههای ورود به عتبات عالیات ایستادهاند، در سرزمین خادمان زائران حسینی و امروز در اوج سرمای هوا با حضور گرم و گسترده در خیابان ها سالروز پیروزی انقلاب اسلامی را جشن گرفتند و نشان دادند که گرمای عشق به وطن، هر برفی را آب میکند و هر سرمایی را در خود میسوزاند.
باید پرسید: آیا انقلاب چیزی جز همین حضور است؟ آیا جز این است که در سرمای منفی چهار درجه، دلهایی به گرمی خورشید کنار یکدیگر میایستند و شعار وحدت سر میدهند؟ آری، اینجا ایلام است؛ سرزمین مردانی که غرورش درخت انقلاب را بارور ساخت، هنوز بوی ایثار زنده است و پژواک گامهای مردمانش در راه دفاع از انقلاب و نظام زبانزد است.
ایلام، امروز دوباره ثابت کرد که انقلاب، نه مختص دیروز، که شریان همیشه این مردم است، پرچمها بالاست، فریادها بلند است و قلبها گرم. اینجا، زمین ایلام در سرمای زمستان هنوز با خون گرم جمهوری اسلامی و استقلال و آزادی عجین است، جایی که عشق به وطن، از جان و مال نیز اولیتر است. ایلام، امروز توفانی از عشق به وطن و نظام شد؛ توفانی که هیچ سرمایی توانِ ایستادن برابر عظمت آن را ندارد.