به گزارش خبرگزاری ایمنا، «خدای جنگ» سومین تجربه کارگردانی حسین دارابی به تهیه‌کنندگی سعید سعدی است که در آخرین روز از چهل و سومین دوره جشنواره فیلم فجر در برج میلاد به نمایش رسید. این فیلم یکی از آثار قابل توجه سینمای ایران است که به روایتی حساس و واقعی از تاریخ معاصر ایران در جنگ تحمیلی با عراق می‌پردازد.
برهمین اساس، حسین دارابی کارگردان «خدای جنگ» در گفت‌وگو با ایمنا با بیان اینکه فکر می‌کنم ما در این فیلم توانستیم با مردم ارتباط برقرار کنیم، اظهار می‌کند: من تقریباً در تمام اکران‌های مردمی حضور داشته‌ام و با مخاطبین فیلم حرف زدم، همه هدف ما همین بود که فیلمی بسازیم که به قدری جذاب و خوش‌ریتم باشد که مخاطب را تحث تأثیر قرار دهد.
وی به بخش‌های حذف شده فیلم اشاره کرده و می‌افزاید: حذف بخش‌هایی از فیلم بخاطر تند شدن دور فیلم و ریتم کار بود؛ هرچند ایده‌های دیگری دراین خصوص داشتیم اما ما حس می‌کردیم باید فیلم‌مان خیلی خوش‌ریتم باشد؛ حین تماشای فیلم این رفتار از مخاطب که گوشی موبایلش را در آورد، عذاب دهنده است چراکه این رفتار نشان می‌دهد در ارتباط گیری موفق نبوده‌ایم لذا فکر می‌کنم مخاطب باید در تمام لحظات فیلم درگیر آن باشد و تمام تلاش من در همین راستا بوده است.
کارگردان «خدای جنگ» درباره انتخاب ساعد سهیلی می‌گوید: من انگیزه ساعد سهیلی برای حضور در این فیلم را دوست داشتم چون وقتی با او صحبت کردم، فهمیدم او خیلی پرانگیزه است و برایش خیلی مهم است که یک کار مهم انجام دهد و این برای من خیلی ارزشمند بود. ما برای این فیلم آدم‌هایی را می‌خواستیم که همه وجودشان درگیر فیلم باشد و ساعد واقعاً در این پروژه کاملاً همراه بود.
دارابی درخصوص اینکه واقعیت برایش مهم است یا رضایت مخاطب بیان می‌کند: ما در فیلم هیچ‌گاه نمی‌توانیم روح واقعیت را فدا کنیم؛ روح واقعیت در «خدای جنگ» همان بود که در فیلم دیده شد ولی حتماً برای ما مهمترین ویژگی و اولویت مخاطب است که او درگیر فیلم شود؛ این به شدت برای ما مهم است به‌خاطرهمین بود که سعی کردیم درباره این موضوع یک اقتباس آزاد انجام دهیم.
وی درخصوص ادامه فیلم «خدای جنگ» عنوان می‌کند: بله؛ اگر فیلم بازخورد خوبی داشته باشد حتماً امکان ساخت ادامه فیلم هم وجود دارد و اتفاقاً ما ایده‌هایی هم در این خصوص داریم و به آن فکر کرده‌ایم و بازخورد و فروش خوب «خدای جنگ» در گیشه حتماً در ادامه مسیر بی تأثیر نخواهد بود.
کارگردان «خدای جنگ» درباره تأثیر عملیات وعده صادق بر ساخت این فیلم یادآوری می‌کند: فیلمنامه و قصه این فیلم مربوط به ۵ سال گذشته است؛ من قبل از فیلم «مصلحت» قصد داشتم این فیلم را بسازم و پیش تولید رفتم اما بخاطر حساسیت‌های موضوع کار متوقف شد اما دوباره به سرانجام رسید.
دارابی با تاکید براینکه در این فیلم خیلی نگاه و توجه به مخاطب نوجوان و جوان داریم، می‌گوید: من در این فیلم نگاه مخاطب نوجوان و جوان برایم مهم بود بخاطر همین در اکران‌های مختلف زمان جشنواره همواره سوالم از مخاطبین نوجوان و جوان بود و می‌پرسیدم که کار را دوست داشته‌اند؛ جلوه‌های ویژه فیلم برای این مخاطبین جذاب بود. ما تمام تلاش‌مان را کردیم تا همه آدم‌ها از هر صنف و اعتقادی و مذهب و مرامی بتوانند با فیلم ارتباط برقرار کنند.
وی در پاسخ به اینکه روایت خانوادگی فیلم چقدر به داستان اصلی که موضوع جنگ و دست‌آوردهای موشکی بود، کمک کرد، می‌افراید: به نظرم تلفیق داستان و روایتی خانوادگی با بحث جنگ خیلی به فیلم کمک کرد تا فضا را از یک حال خشکِ به سمت یک فضای تلطیف شده و خانوادگی ببرد و حس و درام در کار شکل گرفت لذا به نظر ما این اقدام خیلی مهم بود که فیلم را از یک حالت جنگی به سمت فضایی خانوادگی ببریم و متعادل کنیم.
کارگردان «خدای جنگ» درخصوص اکران بین‌المللی فیلم توضیح ممی‌دهد: ما این فیلم را با نگاه اکران بین‌المللی ساخته‌ایم چراکه یکی از بازیگرهای فیلم از کشور لبنان است؛ ما تاکید داشتیم که این فیلم حداقل باید در بین کشورهای اسلامی و جبهه مقاومت نمایش داده شود. البته پخش فیلم موضوعی است که مربوط به من نیست هرچند شخصاً تمام تلاشم را خواهم کرد تا فیلم در کشورهای مختلف نمایش داده شود. البته شخصاً خیلی نسبت به موضوع و مسئله‌ی پخش در سینما ناراضی و منتقد هستم.
همچنین، داریوش کاردان درباره نقش‌آفرینی در این فیلم و اهمیت «خدای جنگ» می‌گوید: درباره جنگ و دیگر شئون زندگی ما رسانه‌ها کوتاهی کرده‌اند که شاید ما هم جز این کوتاهی کنندگان باشیم. من زمان مختصری را شخصاً در جبهه و خط مقدم بوده‌ام و چیزهایی را دیده‌ام. دوست جوانی که در ارتش سرباز بود و من فرمانده او بودم و وقتی که بلند شدیم او به شهادت رسیده بود و تمام شد.
وی می‌افزاید: چنین اتفاقاتی کمر انسان را می‌شکند و بعد اینکه چطوری به خانواده این سرباز خبر داده می‌شود و مادر و خانواده او چه خواهند کشید و اگر نامزدی داشته است، چه می‌شود. لذا معتقدم ما فقط جنگ را یک بُعدی دیده‌ایم. نمی‌گوییم درباره این ابعاد اصلاً فیلم نداشته‌ایم اما معمولاً نگاه ما یک بُعدی بوده است.
این بازیگر می‌گوید: جنگ ویرانگر است و این ویرانگری فقط کشتن و کشته شدن نیست؛ ما در جنگ ویرانگری‌های عاطفی دارم. همیشه اثرات جنگ ده‌ها باقی می‌ماند و ما این اثرات را منعکس نکرده‌ایم. «خدای جنگ» حداقل وفادار بوده است و یک اتفاق واقعی را با مختصر تغییری به تصویر کشیده است و بیننده ناچاری و بی‌پناهی نیروهای خودی را می‌بیند که در این شرایط باید کاری بکنند. واقعیت آن است که در جنگ یک دنیا به عراق کمک کرد؛ از توپ و میراژ فرانسوی تا سلاح‌های شیمیایی آلمانی…