سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*********
با وجود بیانات صریح رهبر انقلاب درباره آمریکا و پیامدهای گفتگو با غرب همچنان رسانه‌های اصلاح‌طلب تفسیرهایی از خود دارند که قابل تامل است.
روزنامه هم‌میهن در گزارش اصلی خود به نقل از حمیدرضا جلائی‌پور از ادامه خط مذاکره توسط چپ‌ها پرده برداشته و نوشته است:
یک حرف ساده دلسوزان کشور این است: ما در دیپلماسی چه چیزی از ترکیه، عربستان، امارات و قطر کمتر داریم که مردم ایران به این وضعیت بد معیشتی دچار شوند؟ حاکمیت این مشکل را با عامل خباثت آمریکا و اسرائیل توضیح می‌دهد؛ ولی این توضیح برای این دلسوزان یک‌بُعدی است و اقناع‌کننده نیست. شایسته است دیپلماسی علنی و غیرعلنی در کنار دفاع امنیتی از کشور در تخفیف بحران‌های کشور نقش کلیدی ایفا کند. تلاش «دیپلماتیک» و پیگیر حاکمیت و دولت برای رفع تحریم‌ها عنصری مفید برای رویارویی با بحران‌های آینده کشور است.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است:
کثیری از نیروهای موثر جامعه به کفایت دیپلماسی حاکمیت در مقایسه با کشورهای همسایه باور ندارند و این به نفع توان ملی کشور نیست. این مشکل با حمله به دولت پزشکیان حل نمی‌شود. این مشکل شایسته است در سطح عالی نظام و با تصمیمات صریح در شورای‌عالی امنیت‌ملی سامان یابد.
روزنامه شرق نیز در گزارشی از تداوم دیپلماسی فعال از سوی دولت پس از بیانات رهبر انقلاب پرده برداشته و می‌نویسد:
با ایجاد فضای تازه شاهد برخی اتفاقات نیز هستیم که نشان می‌دهد برخی جریان‌ها به دنبال مصادره شرایط جدید کشور هستند. همچنان که بخشی از ویدئوی سخنان محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهوری که در مراسم روز خبرنگار بیان شده، دوباره در رسانه‌ها بازنشر شده است. ظریف درباره مذکره با آمریکا گفته است «روی کلمه به کلمه برجام مذاکره شد، ولی ترامپ یکباره یک چیزی را امضا می‌کند و می‌گوید همه آن باطل است. با این آدم اصلا می‌شود مذاکره کرد؟» او افزوده است «آیا این جز یک نمایش تبلیغاتی است؟ اگر دنبال مذاکره هستید، ایران هیچ‌وقت نگفته که مخالف مذاکره‌ایم. ما ثابت کردیم که طرفدار مذاکره هستیم، اما شما نشان دهید که مذاکره با شما ارزش وقت آدم را دارد».
درباره تفسریهای متعدد از بیانات رهبر انقلاب از جانب اصلاح‌طلبان بیان چند نکته ضروری است:
اول آنکه رهبرانقلاب درباره مخالفت با مذاکره لحن قاطعی داشتند؛ روشن و شفاف و صریح با یک استدلال بسیار ساده؛ دلیل مخالفت: تجربه. همچنین این مخالفت یک منطق بااهمیت دارد؛ همان دلیلی که یک‌بار به‌خاطر آن در مذاکره با آمریکا همراهی کردند.
نکته بعدی نیز قابل بحث است: آمریکا سقف مذاکره را از قبل تعیین کرده در واقع نتیجه از قبل مشخص است، این سقف قابل تفسیر برای ادامه مذاکره نیست!
و در نهایت آنکه عضی ممکن است بگویند آن ترامپ با این ترامپ تفاوت می‌کند و این زمانه اقتضاء دیگری دارد. عملکرد دوره دوم ترامپ، به این موضوع پاسخ داده است. ترامپ در همین یک هفته اخیر از سیاست‌های آتی خود راجع به ایران پرده‌برداری نمود. او یک یادداشت اجرائی منتشر کرد که استحکام و جنبه لزوم‌الاجرا بودن آن از «فرمان اجرائی رئیس‌جمهور» مهم‌تر است؛ چرا که برخلاف فرمان اجرائی، یادداشت اجرائی رئیس‌جمهور آمریکا، نه نیازمند موافقت کنگره، نه نیازمند استناد به یکی از مصوبات کنگره و یا اصلی از اصول قانون اساسی و نه حتی نیاز به ثبت دارد.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*********
با وجود بیانات صریح رهبر انقلاب درباره آمریکا و پیامدهای گفتگو با غرب همچنان رسانه‌های اصلاح‌طلب تفسیرهایی از خود دارند که قابل تامل است.
روزنامه هم‌میهن در گزارش اصلی خود به نقل از حمیدرضا جلائی‌پور از ادامه خط مذاکره توسط چپ‌ها پرده برداشته و نوشته است:
یک حرف ساده دلسوزان کشور این است: ما در دیپلماسی چه چیزی از ترکیه، عربستان، امارات و قطر کمتر داریم که مردم ایران به این وضعیت بد معیشتی دچار شوند؟ حاکمیت این مشکل را با عامل خباثت آمریکا و اسرائیل توضیح می‌دهد؛ ولی این توضیح برای این دلسوزان یک‌بُعدی است و اقناع‌کننده نیست. شایسته است دیپلماسی علنی و غیرعلنی در کنار دفاع امنیتی از کشور در تخفیف بحران‌های کشور نقش کلیدی ایفا کند. تلاش «دیپلماتیک» و پیگیر حاکمیت و دولت برای رفع تحریم‌ها عنصری مفید برای رویارویی با بحران‌های آینده کشور است.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است:
کثیری از نیروهای موثر جامعه به کفایت دیپلماسی حاکمیت در مقایسه با کشورهای همسایه باور ندارند و این به نفع توان ملی کشور نیست. این مشکل با حمله به دولت پزشکیان حل نمی‌شود. این مشکل شایسته است در سطح عالی نظام و با تصمیمات صریح در شورای‌عالی امنیت‌ملی سامان یابد.
روزنامه شرق نیز در گزارشی از تداوم دیپلماسی فعال از سوی دولت پس از بیانات رهبر انقلاب پرده برداشته و می‌نویسد:
با ایجاد فضای تازه شاهد برخی اتفاقات نیز هستیم که نشان می‌دهد برخی جریان‌ها به دنبال مصادره شرایط جدید کشور هستند. همچنان که بخشی از ویدئوی سخنان محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهوری که در مراسم روز خبرنگار بیان شده، دوباره در رسانه‌ها بازنشر شده است. ظریف درباره مذکره با آمریکا گفته است «روی کلمه به کلمه برجام مذاکره شد، ولی ترامپ یکباره یک چیزی را امضا می‌کند و می‌گوید همه آن باطل است. با این آدم اصلا می‌شود مذاکره کرد؟» او افزوده است «آیا این جز یک نمایش تبلیغاتی است؟ اگر دنبال مذاکره هستید، ایران هیچ‌وقت نگفته که مخالف مذاکره‌ایم. ما ثابت کردیم که طرفدار مذاکره هستیم، اما شما نشان دهید که مذاکره با شما ارزش وقت آدم را دارد».
درباره تفسریهای متعدد از بیانات رهبر انقلاب از جانب اصلاح‌طلبان بیان چند نکته ضروری است:
اول آنکه رهبرانقلاب درباره مخالفت با مذاکره لحن قاطعی داشتند؛ روشن و شفاف و صریح با یک استدلال بسیار ساده؛ دلیل مخالفت: تجربه. همچنین این مخالفت یک منطق بااهمیت دارد؛ همان دلیلی که یک‌بار به‌خاطر آن در مذاکره با آمریکا همراهی کردند.
نکته بعدی نیز قابل بحث است: آمریکا سقف مذاکره را از قبل تعیین کرده در واقع نتیجه از قبل مشخص است، این سقف قابل تفسیر برای ادامه مذاکره نیست!
و در نهایت آنکه عضی ممکن است بگویند آن ترامپ با این ترامپ تفاوت می‌کند و این زمانه اقتضاء دیگری دارد. عملکرد دوره دوم ترامپ، به این موضوع پاسخ داده است. ترامپ در همین یک هفته اخیر از سیاست‌های آتی خود راجع به ایران پرده‌برداری نمود. او یک یادداشت اجرائی منتشر کرد که استحکام و جنبه لزوم‌الاجرا بودن آن از «فرمان اجرائی رئیس‌جمهور» مهم‌تر است؛ چرا که برخلاف فرمان اجرائی، یادداشت اجرائی رئیس‌جمهور آمریکا، نه نیازمند موافقت کنگره، نه نیازمند استناد به یکی از مصوبات کنگره و یا اصلی از اصول قانون اساسی و نه حتی نیاز به ثبت دارد.