روزنامه جوان در واکنش به حواشی اخیر فوتبال ایران نوشت: یکی از مشکلات اساسی و حل‌نشده ورزش کشور این است که اظهار نظر در آن هیچ هزینه‌ای ندارد یا حداقل برای برخی هزینه دارد. هر فردی که در ورزش سمتی داشته باشد، به‌راحتی می‌تواند در مورد موضوعات مختلف حتی خارج از حوزه تخصصی خود صحبت کند، بدون اینکه نگران عواقب آن باشد. برای مثال، ممکن است فردی که در کشتی فعالیت دارد، درباره فوتبال، والیبال یا حتی شنا نظر بدهد، یا کسی که در فوتبال سمتی دارد، در امور وزنه‌برداری دخالت کند و حتی تغییراتی در آن ایجاد کند. حتی ممکن است فردی هیچ سمتی نداشته باشد اما همچنان در همه حوزه‌های ورزشی اظهار نظر کند.
این شرایط باعث شده که هر کسی بدون محدودیت نظرات خود را مطرح کند و هیچ نظم و انسجامی در مدیریت ورزش کشور وجود نداشته باشد. نمونه بارز این وضعیت، اختلافات اخیر میان دو چهره بزرگ ورزشی است. با اینکه مسئولان و رسانه‌ها تلاش کرده‌اند این موضوع را خاتمه دهند، اما برخی طرف‌های درگیر و رسانه‌های خاص تمایلی به پایان دادن به این ماجرا ندارند. این مسئله نشان می‌دهد که برای مسئولان ورزشی، صحبت کردن بدون محدودیت هیچ هزینه‌ای ندارد، حتی اگر این صحبت‌ها خارج از حوزه تخصصی آن‌ها باشد.
نکته مهم دیگر این است که برخی از این افراد حتی از ایجاد حاشیه نیز لذت می‌برند و تمایل دارند از طریق دخالت در حوزه‌های مختلف، نام خود را مطرح کنند. در این میان، برخی رشته‌های ورزشی از نظر رسانه‌ای از این فضا غافل مانده‌اند و نتوانسته‌اند تأثیرگذاری مشابهی داشته باشند.
یکی دیگر از مشکلات اساسی ورزش کشور، توهم بزرگ بودن است. برخی افراد تصور می‌کنند که چون در یک حوزه موفق بوده‌اند، می‌توانند همان روش‌ها را در حوزه‌های دیگر نیز به کار ببرند و موفق شوند، بدون توجه به اینکه هر رشته ورزشی شرایط، چالش‌ها و سیاست‌های خاص خود را دارد. این خودبزرگ‌بینی می‌تواند باعث آسیب‌های جدی و حتی نابودی ساختارهای ورزشی شود.
واقعیت این است که ورزش کشور به‌اندازه کافی با مشکلات متعددی مواجه است و هر رشته ورزشی چالش‌های خاص خود را دارد. بنابراین، بهتر است مدیران و مسئولان ورزشی به‌جای دخالت در امور سایر رشته‌ها، بر حل مشکلات حوزه تخصصی خود تمرکز کنند. تصور اینکه یک فرد می‌تواند به‌عنوان منجی در تمام بخش‌های ورزش کشور فعالیت کند، اشتباه است و تنها باعث افزایش حواشی و آشفتگی می‌شود.