صاحب‌خبر - به گزارش ایکنا، در ادامه اجرای طرح «چهار فصل قرآنی» مرکز مطالعات میان‌رشته‌ای سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور با محوریت سوره مبارکه «ضحی»، در سلسله‌درس‌گفتارهایی به مفاهیم، نکات تدبری و تفسیری این سوره پرداخته می‌شود. حسین شجاعی؛ پژوهشگر قرآنی، در بخشی از گفتار خود در باب مظاهر امیدبخشی در سوره ضحی، به مقایسه پروتکل‌های درمانی قرآن ناظر به این سوره با شیوه‌های رایج روان‌درمانی مبتنی بر پروتکل‌های غربی پرداخته که در ادامه می‌خوانید: بیشتر بخوانید؛ هدیه حال خوب به پیامبر(ص) شأن نزول «ضحی» است ایمان ظلمت‌های زندگی را زائل می‌کند بررسی امیدوارانه‌ترین آیه قرآن قلبی، زبانی و عملی؛ مراتب سه‌گانه شکر انجام پیوسته وظایف، انسان را از ترس و پشیمانی نجات می‌دهد تابش آفتاب صبحگاهی؛ استعاره‌ از امید در سوره «ضحی» امید‌آفرینی از جمله مصادیق تسلی‌بخشی در سوره «ضحی» است یادآوری مصائب گذشته؛ روشی مؤثر در امیدبخشی «بسم الله الرحمن الرحیم با موضوع امید و وظیفه در این قسمت از بررسی سوره مبارکه «ضحی» در خدمت شما هستیم. طرح یک پرسش حائز اهمیت است و آن اینکه چرا ما درمان و پروتکل‌های درمانی قرآن کریم در حوزه جامعه‌شناسی را کامل‌تر از آن چیزی که روانشناسان غربی می‌گویند، می‌دانیم؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که تفاوت‌هایی در این زمینه وجود دارد؛ یکی اینکه پروتکل‌های غربی فرد‌محور هستند، یعنی تجویزی که برای ما می‌کنند، قرار است، فقط حال شما را خوب کند و دومین خصیصه آنها این است که مقطعی هستند، یعنی اگر حال فردی بد است، تجویزی برای او از نظر روانشناسی برای او صورت می‌گیرد و او آن را پی گرفته تا حالش خوب شود و البته در اینکه آن حال خوب هم تداوم داشته باشد، هیچ تضمینی وجود ندارد. این در حالی است که پروتکل درمانی قرآن از این دو ضعف و نقصان مُبراست، یعنی علاوه بر اینکه فردمحور نیست و کمک می‌کند که حال فرد خوب شود، تضمین تداوم حال خوب را می‌کند. سوره ضحی از جمله سوره‌هایی است که واجد این قابلیت است، به ویژه وقتی آیات 3 تا 8 آن را می‌خوانیم مشاهده می‌کنیم که درمان را تجویزمی کند و وقتی آیات 9 تا 11 را می‌خوانیم؛ متوجه می‌شویم که برای تداوم این حال خوب باید چه کارهایی انجام داد. خداوند در آیات 3 تا 8 این سوره خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید: «پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است؛ قطعا آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود؛ و به زودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خرسند گردى؛ مگر نه تو را يتيم يافت پس پناه داد؛ و تو را سرگشته يافت پس هدايت كرد؛ و تو را تنگدست‏ يافت و بى‌‏نياز گردانيد» این عبارات همگی در جهت امید‌آفرینی نسبت به آینده و دادن روحیه خوب بیان می‌شوند. اکنون که به او با امیدآفرینی روحیه و انرژی مثبت داده است، تداوم یافتنش مستلزم آن است که آن را در جامعه نیز اعمال و اجرایی کند به این معنی که پروتکل درمانی قرآن زمانی معنی پیدا می‌کند که این حال خوب برای عموم فراهم شود. آیات 9 تا 11 سوره ضحی بر این نکته تأکید دارد و می‌فرماید: «و اما تو نيز به پاس نعمت ما يتيم را ميازار؛ نیازمند را مران؛ و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن‌گوى». پس اگر به دنبال آن هستیم که حال خوبی را به صورت مستمر در زندگی خودمان داشته باشیم، باید آن را در جامعه فراگیر و منتشر کنیم.» کد ویدیو دانلود فیلم اصلی انتهای پیام∎​