هما میرزایی-جهان صنعت نیوز: صنعت نساجی و پوشاک ایران مانند بسیاری از صنایع دیگر، قربانی کاهش تولید داخلی شده است. آن‌گونه که آمارها نشان می‌دهند، واردات پارچه و پوشاک از چین طی ۳ سال گذشته رشد ۱۰۰ درصدی داشته و باعث کاهش ۳۰ درصدی ظرفیت تولید در داخل کشور شده‌اند. به گزارش گمرک ایران، دز ۶ ماهه نخست امسال واردات پارچه به ۸۶ هزار و ۸۰۰ تن به ارزش ۴۵۱ میلیون و ۶۰۰ هزار ریال رسیده است. این رقم ۲۶ درصد افزایش واردات نسبت به مدت زمان مشابه در سال گذشته را نشان می‌دهد.
کاهش حجم تولید در کنار افزایش هزینه‌های جانبی تولید باعث وابستگی هرچه بیشتر این صنعت به واردات از کشورهای دیگر علی‌الخصوص چین شده است. واردات نیز به دلیل افزایش بی‌رویه نرخ ارز بر افزایش قیمت نهایی منسوجات و پوشاک تاثیر گذاشته است. در حال حاضر و در روزهای پایانی بهمن ماه قیمت هر یوان چین در بازار آزاد حدود ۱۲ هزار و پانصد تومان است. این رقم در بهمن ۱۴۰۲ حدود ۷ هزار و ۷۵۰ تومان بوده است. تاثیر این موضوع بر بازار پوشاک کاملا محسوس است؛ به خصوص در آستانه عید نوروز که همواره دوران اوج گرفتن خرید پوشاک بوده است.
هر ساله در این ایام فروشندگان و عرضه‌کنندگان پوشاک از شهرهای مختلف به بازار عمده‌فروشان تهران می‌آیند تا برای شب عید محصولات مورد نیاز شان را خریداری کنند. این بازار در حد فاصل میان بازار بزرگ تهران و خیابان مولوی قرار گرفته و دریایی از پوشاک از زنانه و بچه‌گانه، لباس خانه و لباس مهمانی، لباس ارزان و اقتصادی و لباس لوکس و گران‌قیمت است. پاساژهای متعدد با طبقات بسیار زیاد احداث شده‌اند و بسیاری نیز در دست احداث هستند. بسیاری از برندهای مشهور در شمال شهر تهران لباس‌های خود را از این مکان تهیه می‌کنند و با تعویض مارک پشت یقه آن‌ها با سودهای ۱۰۰ الی ۲۰۰ درصدی به فروش می‌رسانند. این‌جا همه چیز پیدا می‌شود؛ از پوشاک ۲۰۰ هزار تومانی تا کت و شلوارهای ۴ میلیون تومانی.
یک مرد جوان به همراه یک خانم مسن‌تر از شهر شیراز آمده‌اند تا برای شب عید فروشگاهشان خرید کنند. می‌گویند مانتوسرای نسبتا بزرگی دارند و هر ساله برای خرید عمده به تهران می‌آیند، زیرا این تنوع جنس تنها در بازرا تهران یافت می‌شود. او درباره قیمت‌ها اینطور می‌گوید: چون فروشگاه من شناخته شده است و مشتری‌های خودش را دارد، هر قیمتی که بدهند می‌خرم؛ در واقع چاره‌ای ندارم. اما قیمت‌ها غیر منطقی شده‌اند. الان مانتو و کت مخصوص عید را به طور عمده می‌دهند ۲.۵ میلیون الی ۴ میلیون تومان. خب من چه‌قدر سود روی این قیمت بکشم؟ خانواده‌ای که ۲۰ ۳۰ میلیون تومان درآمد دارد، چه‌طور ۵ میلیون تومان هزینه یک دست لباس بدهد؟ همکارانی که مغازه‌های کوچک یا آنلاین شاپ دارند، اصلا وضعیت خوبی ندارند و بسیاری‌شان ناچار به تعطیلی کسب‌وکار خود شده‌اند.
از آن‌سوی ماجرا، فروشنده یکی از عمده‌فروشی‌های معروف که چندین شعبه در بازار و خیابان جمهوری دارد و لباس‌های زنانه نسبتا گران می‌فروشد، می‌گوید پارسال همین موقع که نزدیک عید بودیم ۶۰۰ فاکتور داشتم اما امسال تا الان فقط ۲۰۰ فاکتور نوشته‌ام. همین ماه پیش برای خرید پارچه چین بودم و چندین برابر پارسال هزینه کردم. پارچه خوب و با کیفیت در داخل تولید نمی‌شود و ناچار به خرید از چین هستیم. این فروشنده یکی از مانتوهای اصطلاحا مجلسی تولیدی خود را نشان می‌دهد و می‌گوید برای تولید این کار حدود ۲ یارد پارچه مصرف شده است، هر یارد ۸۰۰ هزار تومان قیمت دارد. خب می‌خواهید چند بفروشم که من هم سود کنم؟
∎