باشگاه خبرنگاران جوان؛ اعظم پورکند - سم نوجوما، مبارز پرشور آزادی‌خواه که نامیبیا را در سال ۱۹۹۰ به سوی استقلال از رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی رهبری کرد و به مدت ۱۵ سال به عنوان نخستین رئیس‌جمهور این کشور خدمت کرد و پدر ملت شناخته می‌شد، درگذشت.
نانگولو مبوما، رئیس‌جمهور فعلی نامیبیا امروز یکشنبه مرگ نوجوما را اعلام کرد. مبوما گفت که نوجوما که طی هفته‌های گذشته در بیمارستانی در ویندهوک پایتخت نامیبیا، بستری بود شب گذشته درگذشت.
رئیس‌جمهور نامیبیا در بیانیه‌ای گفت: «بنیان‌های جمهوری نامیبیا لرزیده است. در طول سه هفته گذشته، بنیان‌گذار جمهوری نامیبیا و پدر ملت نامیبیا به دلیل بیماری در بیمارستان بستری بود و تحت درمان و نظارت پزشکی قرار داشت.»
او افزود: «متأسفانه این بار، شجاع‌ترین مرد سرزمین ما تسلیم بیماری شد و درگذشت.»
نوجوما در وطن خود به عنوان چهره‌ای پدرانه مورد احترام بود. او کشورش را پس از سال‌ها حکومت استعماری آلمان و جنگ تلخ استقلال از آپارتاید آفریقای جنوبی، به دموکراسی و ثبات رساند. او به عنوان رهبر جنبش استقلال این نزدیک به ۳۰ سال را در تبعید گذراند و سپس در سال ۱۹۹۰ به کشور بازگشت تا به عنوان اولین رهبر دموکراتیک نامیبیا انتخاب شود.
نوجوما با ریش سفید نمادین خود، آخرین نسل از رهبران آفریقایی بود که کشور‌های خود را از زیر سلطه استعمار یا حکومت اقلیت سفیدپوست خارج کردند. این نسل شامل نلسون ماندلای آفریقای جنوبی، رابرت موگابه زیمبابوه، کنت کائوندا زامبیا و سامورا ماشل موزامبیک می‌شد.
بسیاری از نامیبیایی‌ها رهبری نوجوما را عامل التیام و آشتی ملی پس از شکاف‌های عمیق ناشی از سیاست‌های رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی در تقسیم کشور به دولت‌های منطقه‌ای مبتنی بر قومیت، با آموزش و بهداشت جداگانه برای هر نژاد می‌دانند.
حتی مخالفان سیاسی نوجوما نیز از او— که در تبعید برچسب مارکسیست به او خورده بود و به سرکوب بی‌رحم مخالفان متهم می‌شد — به دلیل تدوین قانون اساسی دموکراتیک و مشارکت دادن تجار و سیاستمداران سفیدپوست در دولت پس از استقلال تقدیر کردند.
در کنار عمل‌گرایی و تلاش‌های او برای ساختن کشوری قدرتمند، نوجوما اغلب به دلیل سخنان تند ضدغربی خود در تیتر اول اخبار جهان قرار می‌گرفت. او معتقد بود که ایدز یک سلاح بیولوژیکی ساخت بشر است و گاهی نیز به جنگ لفظی با همجنس‌گرایی می‌پرداخت و همجنس‌گرایان را «احمق» خواند و همجنس‌گرایی را «ایدئولوژی خارجی و فاسد» نامید.
نوجوما روابط خود را با کره شمالی، کوبا، روسیه و چین تقویت کرد که برخی از آنها از جنبش آزادی‌بخش نامیبیا حمایت کرده بودند.
اما او این روابط را با گسترش ارتباط با غرب متعادل کرد و نوجوما اولین رهبر آفریقایی بود که در سال ۱۹۹۳ با بیل کلینتون، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، در کاخ سفید دیدار کرد. کلینتون نوجوما را «جرج واشنگتن کشورش» و «قهرمان واقعی جنبش جهانی به سوی دموکراسی» نامید.
نوجوما در یک خانواده روستایی فقیر به دنیا آمد و بزرگ‌ترین فرزند از میان ۱۱ فرزند بود. نوجوانی او به مراقبت از گاو‌های والدینش و کشت زمین گذشت. او در یک مدرسه مذهبی تحصیل کرد و سپس به ویندهوک نقل مکان کرد و برای راه‌آهن آفریقای جنوبی کار کرد.
او پس از یک اعتراض سیاسی در سال ۱۹۵۹ دستگیر شد و مدت کوتاهی پس از آزادی از نامیبیا گریخت. هنگام دوری از وطن، او به تأسیس سازمان خلق جنوب غرب آفریقا (SWAPO) کمک کرد و در سال ۱۹۶۰ به عنوان رئیس آن انتخاب شد. سازمان خلق جنوب غرب آفریقا از سال ۱۹۹۰ حزب حاکم نامیبیا بوده است.
هنگامی که آفریقای جنوبی از اجرای قطعنامه سازمان ملل در سال ۱۹۶۶ -که خواستار پایان دادن به سلطه این کشور بر نامیبیا، بود- سر باز زد، نوجوما مبارزه چریکی سازمان خلق جنوب غرب آفریقا را آغاز کرد.
او یک بار گفت: «ما مبارزه مسلحانه را تنها با دو قبضه مسلسل و دو قبضه تپانچه آغاز کردیم. آنها را از الجزیره گرفتم، به علاوه مقداری فشنگ.»
منبع: آسوشیتدپرس