گروه سیاسی جهان نیوز، محمدجواد طوسی: 16 بهمن ماه، ترامپ یاددشتی را امضا کرد که به موجب آن محمولههای نفتی ایران در معرض تهدید و تعرض آمریکا و همپیمان او قرار خواهد گرفت. ترامپ در دور اول ریاست جمهوری خود نیز ذیل سیاست فشار حداکثری، در پی تعرض به نفتکشهای حامل نفت ایران بود. سیاستی که عوامل اجرایی آن عمدتاً رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای وابسته به آمریکا بودند.
اجرای این سیاست توسط آمریکا منجر به اقدمات متقابل ایران دربرابر تعرضات به نفتکشها شد. یک نمونه آن تعرض انگلیس به «گریس 1» بود که حامل نفت ایران بوده است و در مقابل منجر به توقیف نفتکش انگلیسی «استنا ایمپرو» توسط ایران شد. دزدیدن نفتکش ایرانی توسط یونان نیز اقدام متقابل ایران را برانگیخت که در پی آن دو نتفکش یونانی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی توقیف شد.
انفجار کشتیهای حامل نفت ایران در مسیر انتقال به کشورهای مقصد نیز منجر به واکنشهای متقابل از سوی ایران شد، تا جایی که این تقابل به جنگ کشتیها معروف شد. پنج ماه پیش برای اولینبار سرلشکر سلامی پرده از نبرد نفتکشها برداشت و گفت: «در دریای سرخ و دریای مدیترانه، ۱۴ کشتی ما را زدند تا نتوانیم نفتمان را صادر کنیم. اسرائیل این اقدام را خیلی مرموزانه و مبهم انجام داد و ما هم ۱۲ کشتی از آنها زدیم. کشتی پنجم را که زدیم، دستشان بالا رفت و گفتند نبرد کشتیها را متوقف میکنیم.»
اقدامات متقابل جمهوری اسلامی درحالی اجرایی شد که تا آن موقع حضور ایران در آبهای بینالمللی پررنگ نبود. با اینحال ایران توانست کشورهای وابسته به آمریکا را مجاب کند که همکاری با ترامپ و دزدی از نفت ایران پیامد خوبی برای آنها ندارد. اما رونمایی از ناو پهپادبر شهید باقری، از یک طرف دست ایران را برای پشتیبانی و حمایت از ناوگان حامل نفت ایران گستردهتر کرده و از طرف دیگر ضریب ریسک و هزینه را برای طرفهایی که قصد تعرض به بشکههای نفت ایران دارند، بالا میبرد.
حضور ایران در آبهای بینالمللی به معنی توسعه قدرت نظامی آن به فرا منطقه است. موضوعی که حتماً به مذاق آمریکاییها خوش نمیآید. چراکه اولاً ابزارهای ایران را برای اقدامات متقابل بیشتر میکند و ثانیاً پای ایران را تا نقاط دور دستی که ممکن است منافع آمریکا در آن حضور داشته باشد، باز میکند. رهبر انقلاب نیز یک روز پس از رونمایی از این ناو پهپادبر تاکید کرد: «آمریکاییها نشستهاند دارند نقشهی جهان را روی کاغذ تغییر میدهند! البتّه فقط روی کاغذ است، در واقعیّت هیچگونه واقعیّتی ندارد. دربارهی ما هم نظر میدهند، حرف میزنند، اظهارنظر میکنند، تهدید میکنند؛ ما اگر تهدیدمان بکنند، تهدیدشان میکنیم؛ اگر این تهدید را عملی کنند، ما هم تهدید را عملی میکنیم؛ اگر به امنیّت ملّت ما تعرّض کنند، ما هم به امنیّت آنها تعرّض خواهیم کرد؛ بدون تردید.»
به گفته مسئولان سپاه این ناو میتواند تا یک سال در آبهای بینالمللی حضور داشته باشد و در عین حال تعداد زیادی از بالگردها، پهپادها و قایقهای تندرو موشکانداز را با خود حمل کند. در عین حال قابلیت مینریزی داشته و با سامانههای پدافند هوایی حمایت میشود. از موشک کروز و احتمالاً بالستیک نیز به عنوان سلاحهای تهاجی استفاده میکند.
حضور این ناو در مسیر نفتکشهای حامل نفت ایران، ضریب امنیت کشتیهای حامل نفت ایران را بالا برده و خاطر خریداران نفت ایران را آسوده میکند.
اجرای این سیاست توسط آمریکا منجر به اقدمات متقابل ایران دربرابر تعرضات به نفتکشها شد. یک نمونه آن تعرض انگلیس به «گریس 1» بود که حامل نفت ایران بوده است و در مقابل منجر به توقیف نفتکش انگلیسی «استنا ایمپرو» توسط ایران شد. دزدیدن نفتکش ایرانی توسط یونان نیز اقدام متقابل ایران را برانگیخت که در پی آن دو نتفکش یونانی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی توقیف شد.
انفجار کشتیهای حامل نفت ایران در مسیر انتقال به کشورهای مقصد نیز منجر به واکنشهای متقابل از سوی ایران شد، تا جایی که این تقابل به جنگ کشتیها معروف شد. پنج ماه پیش برای اولینبار سرلشکر سلامی پرده از نبرد نفتکشها برداشت و گفت: «در دریای سرخ و دریای مدیترانه، ۱۴ کشتی ما را زدند تا نتوانیم نفتمان را صادر کنیم. اسرائیل این اقدام را خیلی مرموزانه و مبهم انجام داد و ما هم ۱۲ کشتی از آنها زدیم. کشتی پنجم را که زدیم، دستشان بالا رفت و گفتند نبرد کشتیها را متوقف میکنیم.»
اقدامات متقابل جمهوری اسلامی درحالی اجرایی شد که تا آن موقع حضور ایران در آبهای بینالمللی پررنگ نبود. با اینحال ایران توانست کشورهای وابسته به آمریکا را مجاب کند که همکاری با ترامپ و دزدی از نفت ایران پیامد خوبی برای آنها ندارد. اما رونمایی از ناو پهپادبر شهید باقری، از یک طرف دست ایران را برای پشتیبانی و حمایت از ناوگان حامل نفت ایران گستردهتر کرده و از طرف دیگر ضریب ریسک و هزینه را برای طرفهایی که قصد تعرض به بشکههای نفت ایران دارند، بالا میبرد.
حضور ایران در آبهای بینالمللی به معنی توسعه قدرت نظامی آن به فرا منطقه است. موضوعی که حتماً به مذاق آمریکاییها خوش نمیآید. چراکه اولاً ابزارهای ایران را برای اقدامات متقابل بیشتر میکند و ثانیاً پای ایران را تا نقاط دور دستی که ممکن است منافع آمریکا در آن حضور داشته باشد، باز میکند. رهبر انقلاب نیز یک روز پس از رونمایی از این ناو پهپادبر تاکید کرد: «آمریکاییها نشستهاند دارند نقشهی جهان را روی کاغذ تغییر میدهند! البتّه فقط روی کاغذ است، در واقعیّت هیچگونه واقعیّتی ندارد. دربارهی ما هم نظر میدهند، حرف میزنند، اظهارنظر میکنند، تهدید میکنند؛ ما اگر تهدیدمان بکنند، تهدیدشان میکنیم؛ اگر این تهدید را عملی کنند، ما هم تهدید را عملی میکنیم؛ اگر به امنیّت ملّت ما تعرّض کنند، ما هم به امنیّت آنها تعرّض خواهیم کرد؛ بدون تردید.»
به گفته مسئولان سپاه این ناو میتواند تا یک سال در آبهای بینالمللی حضور داشته باشد و در عین حال تعداد زیادی از بالگردها، پهپادها و قایقهای تندرو موشکانداز را با خود حمل کند. در عین حال قابلیت مینریزی داشته و با سامانههای پدافند هوایی حمایت میشود. از موشک کروز و احتمالاً بالستیک نیز به عنوان سلاحهای تهاجی استفاده میکند.
حضور این ناو در مسیر نفتکشهای حامل نفت ایران، ضریب امنیت کشتیهای حامل نفت ایران را بالا برده و خاطر خریداران نفت ایران را آسوده میکند.