به گزارش ایرنا از خانه هنرمندان ایران فریدون صدیقی شامگاه جمعه ۱۹ بهمن در هشتصد و نهمین شب از سلسله شبهای بخارا که به بزرگداشت بهروز غریبپور، کارگردان تئاتر، سینما و نخستین مدیرعامل خانه هنرمندان ایران اختصاص داشت، گفت: برخی از افراد رسم، مکتب و آیین دارند و از همین رو، جریانساز هستند. بهروز غریبپور نیز چنین آدمی است. او راههای نرفته را رفته و کارهای نکرده را انجام داده است. کارهایی که بهروز غریبپور انجام داده، بخش مهم ادبیات تاریخ نمایشی ایران است.
![کارهای «غریبپور» بخش مهمی از ادبیات تاریخ نمایشی ایران است](https://img9.irna.ir/d/r2/2025/02/08/3/171673314.jpg?ts=1739007639628)
وی افزود: شاید لازم باشد افراد دیگری درباره آقای غریبپور صحبت کنند تا کمی از مکتب ایشان گسترش پیدا کند ولی در گذشته یادداشتی را در مورد آقای غریبپور در مجله پاراگراف به سردبیری محمدرسول صادقی نوشتهام که میخواهم آن را اینجا برای شما بخوانم.
غریب پور یک وزارت فرهنگ است
حسین پاکدل نویسنده و کارگردان تئاتر گفت: رسالت آدمهایی چون غریبپور تکثیر زیبایی است. اولین بار علی دهباشی را در دفتر گردون و در کنار عباس معروفی دیدم و به هیچ وجه فکر نمیکردم که بتواند منشا این همه زیبایی باشد. او خودش یک وزارت فرهنگ است. ذات غریبپور نیز به همین صورت است. زیرا او با بودجه زیاد کاری نکرده، بلکه با دستِ خالی این کارها را انجام داده است.
وی افزود: من به آدمهایی این چنین لقب پیامبر زیبایی میدهم. مبنای هستی، تقابل زشتی و زیبایی است. به قول نیچه، برخی خالق زیبایی و بسیاری مقابل زیبایی هستند. آفرینگویان و نفرینگویان لقب آنان است.
غریب پور کشور پدیده هاست
سیفاله صمدیان عکاس پیشکسوت گفت: آقای غریب پور به طور وحشتناکی به این خاک وابسته است؛ به صورتی که اگر هر کسی به اینجا بگوید خانه هنرمندان، او نهیب میزند که اینجا «خانه هنرمندان ایران» است. یکی از فرزندانش جشن تصویر سال بوده که آقای غریبپور امکان آن را پدید آورد. از ۲۵ سال عمر خانه هنرمندان ما ۲۰ سال را در اینجا با چند هزار هنرمند حاضر بودیم و جشن تصویر سال را برگزار کردیم.
او افزود: بهروز غریبپور از گونه آدمهای خاص در کشوری است که من به آن لقب کشور پدیدهها میدهم. زیرا ما هیچگاه نتوانستیم کار جمعی انجام دهیم. نمونه این اتفاق را در انجمنهای هنری میبینید اما آقای غریبپور با قدرت مانده است و به راهش ادامه میدهد.
مریم سعادت بازیگر سینما و تئاتر با بیان این که «میخواهم برایتان داستان زندگی خودم را تعریف کنم. داستان جوانی، نوجوانی و سردرگمی که خودم در زندگی داشتم» به روایت بخشی از زندگی هنری خود پرداخت و از چگونگی تحصیل در رشته تئاتر عروسکی و تاثیری که بهروز غریبپور روی زندگی او داشت، صحبت کرد.
بهروز غریبپور ضمن تشکر از حاضران گفت: همزمان با احداث خانه هنرمندان ایران، در حال ساخت باشگاه دیپلماتیک وزارت خارجه در دارآباد بودم. من سه ماه و ۲۰ شبانهروز آنجا کار کردم. دبیر کل سازمان ملل که به مناسبتی به ایران آمده بود، به این باشگاه رفت. او فکر کرده بود که این ساختمان متعلق به دوره پیش از انقلاب است. بعد که به او درباره ساختمان توضیح داده بودند، گفته بود که به خاطر همین ساختمان از شما در سازمان ملل دفاع میکنم.
وی با اشاره به برخی ناملایمات پیش روی فعالیت خانه هنرمندان ایران از سوی برخی اشخاص افزود: اکنون دیگران رفتهاند، اما خانه هنرمندان ایران سر جای خود باقی مانده است.
نخستین مدیرعامل خانه هنرمندان ایران افزود: دوستان در وصف من صحبتهایی را بیان کردند و از آنها ممنونم اما باید از نامی که از قلم افتاده است، یاد کنم و بگویم که استاد احمد مسجدجامعی چقدر حامی ما بودند. من مدتها برای خانه هنرمندان ایران اذیت شدم اما آقای مسجد جامعی در مجلس از ما دفاع کردند.
![کارهای «غریبپور» بخش مهمی از ادبیات تاریخ نمایشی ایران است](https://img9.irna.ir/d/r2/2025/02/08/3/171673320.jpg?ts=1739007779287)
وی که خود را مدیون همسرش سولماز فاتحیخامنه می دانست، افزود: او چه در فرهنگسرای بهمن، چه در خانه هنرمندان ایران و چه در باشگاه دیپلماتیک و مرکز تئاتر عروسکی همیشه من را همراهی کرد.
در ادامه این مراسم با حضور مجید رجبیمعمار، احمد مسجدجامعی، نادره رضایی، یونس شکرخواه، عباس یاری، سعید اسدی، فریدون عموزاده خلیلی، اتابک نادری، کیانوش غریبپور، محمد فرنود، شکرخدا گودرزی، سهراب سلیمی و محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، یک گبه، لوح تقدیر و «تندیس سرو هنر خانه هنرمندان ایران» به این هنرمند کشورمان تقدیم شد.
همچنین قدرتالله عاقلی مجسمه ساز و پژوهشگر هنری یکی از آثار حجمی خود را همراه با گواهینامه اثر به بهروز غریبپور اهدا کرد و در پایان مراسم شمع کیک تولد ۲۵ سالگی خانه هنرمندان ایران توسط بهروز غریبپور خاموش شد.