شناسهٔ خبر: 71253049 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

گفت وگو با ایرنا؛

علیرضا تابش: در آثار فجر امسال پای فیلمنامه می‌لنگد+ فیلم

تهران- ایرنا- عضو شورای سیاست‌گذاری چهل و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر گفت: در فیلم‌های امسال مخصوصا در آثار کارگردان‌های جوان با تمام محاسن اعم از نگاه آوانگارد، جسورانه‌تر بودن و خلاقیت که در این کارها دیده می‌شود، پای فیلمنامه می‌لنگد و ضعف جدی دارد.

صاحب‌خبر -

علیرضا تابش در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا، با اشاره به تماشای تعدادی از فیلم ها در خانه رسانه اظهار داشت: فیلم آقای صدرعاملی را خیلی پسندیدم. شاید هم می‌شود گفت از دوره‌ای که در فارابی و در جریان نگارش فیلمنامه بودم، از آنجایی که اقتباسی از داستان «زیبا صدایم کن» آقای حسن‌زاده است که چندین چاپ خورده و چندین جایزه جهانی را برده، آقای صدرعاملی یکی از ملودرام‌های قوی خود را ارائه کرد.

او در این باره که آیا شانس سیمرغ را دارد؟ گفت: باید داوران نظر دهند. بازی‌ها، کارگردانی و طراحی فیلم خیلی خوب بود. داستان خیلی قوی و متن بسیار عالی داشت و فیلم خیلی شسته رفته و جذابی بود. به نظرم توفیقات خارجی هم خواهد داشت.

تابش درباره افت و خیزهای بازیگران چهره و حضور چهره‌های جدید در آثار این دوره از جشنواره اظهار داشت: ساختار تولید در سینمای ما از جمیع جهات قابل نقد است. یکی این که ما کمپانی نداریم. محصولی را در چند ماه یک گروهی می‌خواهند بسازند و بعد هم پرونده این محصول بسته می‌شود. نقش تهیه‌کننده مولف بسیار مهم است. تهیه‌کننده‌ای که شغل و زندگی و فکر و ذهنش این باشد. در فیلم‌های امسال مخصوصا در فیلم‌های کارگردان‌های جوان با تمام محاسن اعم از نگاه آوانگارد، جسورانه‌تر بودن و خلاقیت که در این کارها دیده می‌شود، پای فیلمنامه می‌لنگد و ضعف جدی دارد.

وی افزود: ‌به همین خاطر، آثاری که اقتباسی است را با قوت بیشتری می‌بینیم و تحلیل می‌کنیم چون تکیه‌گاهش یک متن ادبی استوار است. اما سینمای ایران این ضعف جدی را دارد.

او گفت: افت و خیز بازیگران را در چند فیلم دیدم. برخی بازیگرانی که مشهور نیستند و تئاتری هستند بسیار درخشان نقش‌آفرینی کردند اما برخی از ستاره‌های مشهور آن انتظاری که مخاطب دارد را برآورده نمی‌کنند. شاید برعکس این هم است، مخاطب یک امتیاز منفی هم به بازی آنها می‌دهد.

تابش در ارزیابی خود از بازی بازیگران زن چهره هم گفت: در چند اثر این مساله توجه من را جلب کرده است. زنان سینمای ایران در زمینه کارگردانی و هم دیگر مشاغل سینمایی پس از انقلاب پرکار شده‌اند. بازیگری زن برای من صرفا حائز اهمیت نیست. هر چند که بازی‌های یکی دو بازیگر معروف زن سینما را هم امسال دیدم و خیلی نپسندیدم. مصداق بارز این هم در چند فیلم وجود داشت. به خود کارگردان کار هم خیلی صریح نظرم را گفتم.

وی درباره حضور زنان در سینمای ایران که این دوره در عرصه فیلمسازی خیلی کم شده است گفت: بخشی از سینمای ایران را زنان ایران معرفی کردند. در منشی‌گری صحنه، بازیگری، کارگردانی، تهیه‌کنندگی، تدوین، موسیقی و فیلمنامه حوزه‌های مختلفی است که سینمای ایران زنان پیشروی در دل خود دارد.

عضو شورای سیاستگذاری چهل و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر درباره آثار پرتره اعم از دفاع مقدس و یا فرهنگی و نیز نقاط قوت و ضعف در این دوره از جشنواره اظهار داشت: این را در پژوهش می‌بینم. در این حوزه متاسفانه برای سینما هزینه نمی‌کنیم یا به نقاطی از پژوهش می‌رسیم که به آن بسنده می‌کنیم. می‌گوییم مثلا این نقاط اصلی یک زن یک کاراکتر و شخصیت را پیدا کرده‌ایم در حالی که پژوهش در سینما می‌تواند خیلی به تولید فیلم، فیلمنامه‌نویسی و حتی به بازی بازیگران کمک کند و دست آنها را باز بگذارد.

او افزود:‌ متاسفانه پرتره‌هایی که ساخته می‌شود راجع به شخصیت‌های تاریخی کشور بویژه شخصیت‌های معاصر، از آنجایی که اطلاعات در مورد آنها اعم از خانواده‌ها، آثار، خاطرات و ده‌ها کتاب و روایت تولید شده وجود دارد و فیلمساز به آنها دسترسی کامل دارد و یا می‌تواند در تحقیقات خودش به آنها رجوع کند اما متاسفانه در حوزه پژوهش و فیلمنامه‌نویسی ما همچنان قوت لازم را نمی‌بینیم.

تابش در خصوص آثار پرتره دفاع مقدسی و تکرار شخصیت‌های مشابه در این آثار و این که شورا مگر نظارتی بر اینها ندارد؟ اظهار داشت: سال‌ها پیش در بنیاد فارابی بودم که یک آیین‌نامه مفصلی در قالب دفترچه‌ای نوشته و به تمام نهادهای سینمایی ابلاغ شد که هر کسی می‌خواهد راجع به شخصیت‌های دفاع مقدس بسازد موازین و چارچوب‌های محتوایی را رعایت کند به نظرم این آیین‌نامه یا کارکرد خودش را از دست داده و یا نظارت دقیقی روی این کارها انجام نمی‌شود.

وی افزود:‌ عمده این گونه آثار را هم خود نهادها سرمایه‌گذاری می‌کنند. اساسا در خلق محتوا و یک اثر هنری در مورد شخصیت‌های دفاع مقدس که برای خود من بسیار ارزشمند هستند و وجودشان الهام‌بخش است، سازندگان آثار مقهور پروداکت می‌شوند. یعنی سعی می‌کنند که یک فیلم پر سر و صدا بسازند و افکار و ایده شخصیت اصلی داستان پشت این پروداکت خیلی وسیع پنهان می‌شود. شخصیت‌پردازی خوبی راجع به اینها شاید در آثار سینمایی صورت نگرفته است.

این فعال حوزه میراث فرهنگی در عین حال در خصوص تعامل و سرمایه‌گذاری وزارت میراث فرهنگی در حوزه ساخت فیلم و این که چقدر توانسته موفق باشد و نقاط قوت و ضعف آن در کجا بوده است؟ گفت: افتخار داشتم دو دوره دوم و سوم جشنواره بین‌المللی چند رسانه‌ای میراث فرهنگی دبیر این جشنواره و عضو شورای سیاست‌گذاری بودم و ماه‌ها وقت می‌گذاشتم با سازندگان و تولیدکنندگان و نویسندگان در سراسر کشور و بحث و گفت وگو داشتیم.

وی افزود:‌ رویدادهای خوبی ثبت شد و تا حدودی شبکه خیلی خوبی از تولیدکنندگان علاقمند به میراث فرهنگی کشف شدند و ما با آنها ارتباط گرفتیم. حوزه میراث فرهنگی حوزه بسیار متنوع و متکثری از مدیوم‌ها اعم از کارهای کوتاه، کلیپ، ترکیبی رادیویی و تلویزیونی است و کودکان و نوجوانانی که در خصوص میراث فرهنگی معنوی و مادی کشور تولید دارند، نقالی می‌کنند، شاهنامه‌خوانی دارند و هنرها ایرانی. خوشبختانه اتفاق‌های خیلی خوبی در حوزه تولید محتوا در میراث فرهنگی افتاد. چند کار را وزارت میراث فرهنگی در استان‌ها و تهران مشارکت‌هایی داشتند و حمایت کردند.

تابش افزود:‌ هدف اصلی ما در جشنواره میراث فرهنگی تقویت توجه بود که تا حدود زیادی موفق شدیم این اتفاق بیفتد. سفیر یونسکو مستقر در تهران هم در همین جشنواره آبان ماه که در شیراز برگزار شد و من دبیر آن بودم این کار را به عنوان یک رخداد مهمی که می‌تواند در تولید محتوا در ایران و بین همسایگان ما یک وفاقی را ایجاد و جریان سازی کند،‌ تحسین کرد. امیدوارم با سیاست‌گذاری درست این جریان سازی تداوم پیدا کند و ما درباره هویت ملی‌مان در مورد داشته‌های کم‌نظیری که تاریخ و تمدن ایران دارد از زبان فارسی و شعر، حکمت و فلسفه ایرانی گرفته تا بناهای بی‌نظیر تاریخی که در جای جای میهن‌مان است بتوانیم تولید محتوا کنیم و بچه‌ها را به به این آثار وصل کنیم تا قصه بگویند، روایت تولید کنند.

وی افزود: یکی از بخش‌های جذاب جشنواره ما بخش میراث‌بانان آینده بود که خودم حقیقتا متعجب می‌شدم که از جای جای کشورمان آثار ارزشمندی را بچه‌های نسل «زد» که بعضا راجع به آنها گفته می‌شود نسبتی با هویت ملی خود ندارند، ارائه کردند و چنین دیدگاهی درست نیست. دیدم که نوجوانان ۱۴، ۱۵ ساله چه کارهای تمیز و زیبایی راجع به ایران تولید و برای جشنواره فرستادند و داوران ما متعجب شده بودند از این همه عشق و علاقه به میهن‌شان و کارهایی که تولید کرده بودند.