شناسهٔ خبر: 71242578 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: دانشجو | لینک خبر

آقای ایرج زاد اسم اوین برایتان جایزه خارجی نمی‌آورد / کره گیری از اغتشاشات ۱۴۰۱ به سبک آقای کارگردان

چقدر راحت خون شهد ا را فراموش کردید. چقدر راحت امثال شما خود را برتر می‌دانند و چقدر راحت خود را اکثریت جامعه می‌خوانید. کدام فیلمتان ذره‌ای به دغدغه‌های جامعه نزدیک بود؟ اسم خود را گذاشتید کارگردان اکثریتی.

صاحب‌خبر -

آقای ایرج زاد اسم اوین برایتان جایزه خارجی نمی‌آورد / کره گیری از اغتشاشات ۱۴۰۱ به سبک آقای کارگردانبه گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، آقای کارگردانی آمد در تریبون رسمی جشنواره فجر جمهوری اسلامی نشست، اغتشاشات و مسببان اغتشاشات ۱۴۰۱ را مقدس خواند، از هرچه دلش میخواست حرف زد و آخر سر هم گفت اگر من درباره فلان مشکلات بانوان حرف بزنم، به اوین می‌روم. ابراهیم ایرج‌زاد حرف هایش را زد و سپس در کمال تعجب مورد تشویق هم قطارانش قرار گرفت و راست راست از سالن خارج شد. نکته عجیب‌تر اینکه آقای ایرج زاد گفت: «ما در جامعه ایران درگیر قشر رادیکالی حداقلی هستیم که نظراتش را به اکثریت بسط می‌دهد.»

آقای ایرج زاد! مبارکتان باشد. کار را درآوردید. لجن پراکنی کردید تا فیلمتان بفروشد که یحتمل نمی‌فروشد که چنین آسمان ریسمان می‌دوزید که بدان توجه شود. البته نباید فراموش کرد که سرمایه گذاری شما در اصل روی جشنواره‌های خارجی است. از هرچه هم خواستید گفتید و در اوین هم نیستید! با اذهان عمومی بازی می‌کنید تا فیلمتان را سفید شویی کنید و پالس به جشنواره‌های خارجی می‌دهید و این همان التماس مذبوحانه برای دیده شدن در جشنواره‌های خارجی است.

لابد شما رایکال نیستی!

آقای اصطلاحا کارگردان! لابد شما رادیکال نیستید! لابد شما آنی نیستید که دیدگاهتان را به هر هزینه‌ای به جامعه تحمیل می‌کنید و اگر مخالفتی هم شود هزاران تهمت بار کشور می‌کنید که مثلا اگر درباره اسیدپاشی صحبت کنم، به اوین می‌روم. شما دقیقا همان رادیکالی هستید که از آن سخن گفتید البته با توان ده و بعلاوه چاشنی بوق و کرنای رسانه‌ای. خوب هم بلدید که چجوری از تریبونی که برای ۸۹ میلیون نفر است، مبلغ آشوب باشید و کسانی که یکسال کشور را درگیر بحران کردند را به کل جامعه تعمیم دهید. آقای ایرج زاد زنان سرزمین هیچگاه تنها نبودند، در دفاع مقدس مردان و زنانی را که رفتند و جان خود را فدای امنیت زنان و دختران و خواهران و مادرانمان کردند، ندیدید؟ پاکباخته‌های مدافع حرم که جلوی طمع حرامی‌های داعشی ایستادند، ندیدید؟ در همان سال ۱۴۰۱ آرمان علیوردی و روح الله عجمیان را ندیدید که چگونه ایستادند تا امنیت در کشور جایش را به آشوب و هرج و مرج ندهد؟

چقدر راحت خون شهد ا را فراموش کردید. چقدر راحت امثال شما خود را برتر می‌دانند و چقدر راحت خود را اکثریت جامعه می‌خوانید. کدام فیلمتان ذره‌ای به دغدغه‌های جامعه نزدیک بود؟ اسم خود را گذاشتید کارگردان اکثریتی. آقای اکثریتی نابینا بودید که ندیدید در سال ۱۴۰۱ چه کسانی پشت آشوب‌ها بودند؟

شرافت یا کثافت؟ کدام سمت ایستاده‌اید؟

در مورد خاص شما دو حالت وجود دارد یا شما هم از همان قماش رادیکال ضد امنیتید و فیلمتان را هزینه کردید برای پروژه‌ای که از سال ۱۴۰۱ استارت خورده یا اینکه صرفا این حرف‌ها را مطرح کردید تا شاید توجه بخرید. امیدواریم که مورد دوم باشد هرچند که باز هم نشان از درستی و شرافت نیست. صرفا ذات کارتان را کمی اکلیلی‌تر نشان می‌دهد.

بالاخره کاسب جماعت از نشست خبری هم می‌تواند کره گیری کند. هرچند که نصف بیشتر نشست فیلمتان صرف تعارف و تشکر آقای اوجی و خانم محمدی شد. بهتر نبود وقت مخاطبان گرفته نمی‌شد و این تعارفات و تشکرات در خانه انجام می‌شد؟ حیف شد که شما از این تایم هم نتوانستید استفاده کنید و کره فیلمتان را برای جشنواره‌های خارجی بگیرید.