صاحبخبر - تهران / خبرگزاری صدا و سیما / سیاسی 1394/05/27
نیویورکر نوشت، مخالفت شومر با توافق هسته ای با ایران تعیین کننده است اما زمان اعلام این تصمیم از خود آن سرنوشت سازتر است.
به گزارش مونیتورینگ خبرگزاری صدا و سیما، نشریه نیویورکر در مطلبی با عنوان «رای شومر چطور بر دموکرات های سنا اثر گذاشت» نوشت عصر ششم اوت زمانی که خبر مخالفت سناتور چارلز شومر با توافق ایران منتشر شد، سناتور هری رید رهبر دموکرات های سنا همچون بقیه دموکرات ها، متحیر شد. هری رید با شومر ارتباط نزدیکی دارد و زمانی که از بازنشستگی خود در پایان سال 2016 سخن می گفت، شومر را برای جانشینی خود تایید کرد. اکنون هری رید بر این باور است که شومر پیش از اعلام تصمیم خود برای مخالفت با معامله ایران، با توجه به اهمیتی که این تصمیم دارد، باید او را مطلع می ساخت.
یک هفته از این موضوع گذشته است و هری رید هنوز در تعجب است که چرا شومر تصمیم گرفت مخالفت خود را با این معامله ابراز کند و چرا این زمان را برای اعلام تصمیم خود انتخاب کرد. شومر اولین سناتور دموکراتی بود که مخالفت خود را با این توافق ابراز کرد و شاید زمان این اقدام از خود آن اهمیت بیشتری داشته باشد زیرا همکاران خود را که حامی این معامله هستند و نیز کاخ سفید را مایوس کرد. کاخ سفید و برخی از همکاران دموکرات شومر قویا از او خواسته بودند مخالفت احتمالی خود را با این توافق تا اواخر اوت یا اوایل سپتامبر ابراز نکند.
رهبران جمهوریخواه اواسط سپتامبر را برای اعلام مخالفت خود با معامله ایران انتخاب کرده اند. اوباما قول داده است در صورت مخالفت کنگره، آن را وتو کند. شومر در اقدامی که همکارانش را بیش از پیش در حیرت فرو برد، اعلام کرد اگر اوباما رای کنگره را وتو کند، برای بی اعتبار کردن وتوی رئیس جمهور نیز اقدام خواهد کرد.
چند روز پیش از اعلام نظر شومر، تلاش برای جلب تایید نمایندگان، در سنا شدت گرفته بود. در چهارم اوت، باربارا باکسر، تیم کاین و بیل نلسون حمایت خود را اعلام کردند. دو روز بعد جین شاهین و کریستن گیلیبرند به نفع این توافق جلو آمدند. گیلیبرند دو روز قبل از آنکه تصمیم خود را اعلام کند، در نشستی با دیپلمات های ارشد آمریکایی و طرف های این کشور در گروه پنج بعلاوه یک شرکت کرد. این نشست در حمایت از این معامله ترتیب یافته بود و حدود یک سوم سناتورهای دموکرات -به جز شومر- در آن شرکت داشتند. گیلیبرند از هر یک از دیپلمات ها سوال کرد اگر ما با این توافق مخالفت کنیم، آیا دولت های شما حاضرند به نفع رسیدن به معامله ای بهتر، همین کار را بکنند؟ این نمایندگان گفتند دولت هایشان مایل نیستند هیچ مذاکره دیگری در این خصوص با ایران داشته باشند. گیلیبرند بعدا گفت این نشست در متقاعد شدن او به حمایت کردن از این معامله کمک کرد.
در زمان اعلام موضع گیلیبرند، موج حمایت از توافق قوی بود و این باور در بین دموکرات ها وجود داشت که به کسب رای کافی برای بستن مسیر جمهوریخواهان در مخالفت با این توافق نزدیک هستند. به این ترتیب دیگر نیازی به وتوی رئیس جمهور نبود. اما چند ساعت بعد تصمیم شومر به صورت آنلاین مطرح شد.
به گفته یکی از کارشناسان مسائل کنگره، «رای او که چنین زود و پیش از تعطیلی اعلام شد، بر رئیس جمهور و دیگر دموکرات های سنا که می خواهند هوادار این توافق بمانند، تاثیر می گذارد. این امر زمان بیشتری در اختیار افرادی قرار می دهد که هنوز تصمیم قطعی خود را نگرفته اند، تا مسیری همچون شومر را انتخاب کنند.
مجله تایم روز شنبه این تحول را با درج یک عکس تمام صفحه از شومر و سناتور کوری بوکر در کنار این سوال انعکاس داد که: «آیا شما به سناتور شومر می پیوندید و این توافق فاجعه بار با ایران را رد می کنید؟»
تا امروز، بیست سناتور دموکرات در حمایت از این توافق جلو آمده اند. برای حفظ قدرت وتوی رئیس جمهور به سی و چهار رای نیاز است.
شومر یک فرد بسیار با سیاست است. او پیش از اینکه تصمیم خود را بگیرد که با توافق ایران مخالفت کند و این مخالفت را در این زمان ابراز کند، تقریبا به طور قطع تاثیر آن را بر دورنماهای انتخابات سال 2016 سنجیده است. او همچنین قطعا به پیامدهای بلندمدت این رای و اینکه چطور بر سرنوشت حزبی که قصد دارد آن را هدایت کند، اثر می گذارد، فکر کرده است. موضوعی که اکنون هیچ کس به جز شومر نمی داند، این است که آیا او می خواهد هر آنچه را در توان دارد -البته به آرامی- انجام دهد تا این توافق را از بین ببرد؟اگر او چنین کند،آیا هری رید را نیز به همراهی با خود در مخالفت با این توافق ترغیب خواهد کرد؟ و این امر چه تاثیری بر دیگر سناتورها خواهد داشت؟
http://www.newyorker.com/news/news
∎