شناسهٔ خبر: 71222853 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: انتخاب | لینک خبر

عربده کشی بیابانی و دادگاه خیابانی! 

نکند اتفاقی افتاده و رکورد آزادی جا به جا شده است و ما خبر نداریم آیا حرف‌هایی از این دست و اتهام زنی به سران قوا آزاد شده است؟ اگر این گونه است و برگزاری برنامه‌هایی چنین آزاد است همه باید از آن برخوردار باشند. اگر هم ممنوع است برای اینان نیز همین حکم باید جاری باشد. ایران برای همه است. انقلاب هم برای تکریم همه مردم است. نظام هم خدمتگذار همه. همه در برابر قانون برابرند، کسی برابرتر نیست!

صاحب‌خبر -
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

غلامرضا بنی اسدی: خبر‌ها را می‌خوانیم، فضای مجازی هم وایرال می‌کند کلیپ‌هایی را که چند نفر مثلا به اسم امت حزب الله جمع می‌شوند و صدا در گلو می‌اندازند و حرف‌هایی می‌زنند که ما به ازا‌های سنگینی برای ملک و ملت دارد. واقعا وضعی این، در شان انقلاب نیست که ۴۶ سال بعد از پیروزی و نظام سازی، برخی‌ها به خود جرات بدهند دادگاه خیابانی و بیابانی راه بیندازند.

بدتر این که فراتر از جرات به خود "حق" می‌دهند به" باطل"‌ترین شکل ممکن، پنداشته خود و کارفرما‌های خود را به عنوان خواست ملت جار بزنند و بکوشند که جا بیاندازند. واقعا در چهل و ششمین سالگی انقلاب و نظام چه معنی دارد هر روز چند نفر پرچم بردارند و مرگ بر این و مرگ بر ان بگویند؟

اگر خدای نکرده این گروهِ کم تعداد، اما پُر صدا و متوهم کلمات خود را به گلوله تبدیل کردند چه کسی جواب می‌دهد؟ وقتی مسئولان رسمی نظام و حتی سران قوا را به افساد فی الارض متهم می‌کنند، ما به ازا‌های واقعی این انتساب را نباید در نظر گرفت؟

مگر تاریخ این کشور کم زخم خورده است از آدم‌هایی از این دست؟ هنوز جای گلوله این قبیل آدم‌ها در تن فرزندان وطن مانده است. اصلا در تن وطن مانده است. کم ضربه زده و شکاف انداخته این قبیل آدم‌ها بین ملت؟

واقعا شکافی که این جماعت چند ده نفری و کارفرمایانشان ایجاد می‌کنند را که پر خواهد کرد؟ بدتر این که بازی‌هایی که در زمین دشمن است را می‌خواهند به حساب انقلاب هم فاکتور کنند! کسانی که به سکوت برگزار می‌کنند این دریده دهانی و پلشت زبانی و دادگاه بازی این‌ها را بگویند که آیا این فرصت برای مخالفان این جماعت هم فراهم است که به همین سبک و سیاق به خیابان بیایند؟

به هر حال اگر اینان علیه برخی چهره‌ها حرف دارند، از آن طرف هم هستند افرادی که علیه چهره‌هایی که این‌ها می‌پسندند و شاید به پشتوانه آنان به خیابان آمده‌اند، حرف دارند. آیا خیابان این‌ها را هم می‌پذیرد؟ آیا اگر دیگران هم بیاییند و برای این افراد دادگاه خیابانی تشکیل دهند، مثل این‌ها راحت به خانه خود بازخواهند گشت؟

آیا اگر چند برابر این جماعت مردم به خیابان بیایند و در سکوت فقط با پلاکارت خواستار محاکمه عوامل ضرر و زیان چندین میلیارد دلاری کرسنت شوند، سلامت به سرای خود خواهند رسید؟ اگر از کسانی اسم ببرند که حاصل حضورشان در سیاست، غیبت منافع ملی بوده است، می‌توانند با رفتاری مواجه شوند که این گروه کم تعداد از آن برخوردار می‌شوند؟

نکند اتفاقی افتاده و رکورد آزادی جا به جا شده است و ما خبر نداریم آیا حرف‌هایی از این دست و اتهام زنی به سران قوا آزاد شده است؟ اگر این گونه است و برگزاری برنامه‌هایی چنین آزاد است همه باید از آن برخوردار باشند. اگر هم ممنوع است برای اینان نیز همین حکم باید جاری باشد. ایران برای همه است. انقلاب هم برای تکریم همه مردم است. نظام هم خدمتگذار همه. همه در برابر قانون برابرند، کسی برابرتر نیست!

لینک کوتاه کپی لینک