به گزارش جهان نیوز به نقل از کیهان، روزنامه متعلق به رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت تصریح کرد که محبوبیت دولت نزد مردم بسیار کاهش یافته است. روزنامه اعتماد اما به جای توجه دادن دولت به اهتمام درون‌زا برای حل مشکلات اقتصادی، برخی مسائل سیاسی مورد علاقه خود را به عنوان اولویت ردیف کرد!
این روزنامه به قلم محکوم پرونده فروش اطلاعات به بیگانگان نوشت: مهم‌ترين سرمايه هر فرد، نهاد يا دولت، اعتمادي است كه ديگران به آن دارند. آقاي پزشكيان و دولت او در معرض خطر از دست دادن اعتماد عمومي هستند؛ اعتمادي كه از ابتدا هم ضعيف بود. در واقع اعتماد ضعيف از اينجا ناشي مي‌شد كه بسياري از مردم معتقد بودند كه در فضا و ساختار سياسي موجود، نمي‌توان كار موثري كرد و انجام سياست‌هاي مفيد و كارآمد تقريباً غيرممكن است. يا حداقل گمان مي‌كردند كه آقاي پزشكيان كسي نيست كه بتواند اين تحول را رقم بزند.
البته پس از انتخابات و به‌طور متعارف، اميد و اعتماد به فرد منتخب زياد مي‌شود. اين ظرفيت سياسي براي آقاي روحاني در سال ۱۳۹۲ و پس از انتخابات بسيار بالا بود. گرچه وي ۵۰درصد آراء را آورد، ولي پس از انتخابات به محبوبيت ۷۷درصدي رسيد، زيرا اميد به آينده ايجاد شده بود.
آقاي پزشكيان مطابق نظرسنجي پايان شهريورماه فقط ۵۰درصد محبوبيت (زياد و خيلي زياد) داشته است. اين رقم در شرايط كنوني و مطابق نظرسنجي‌ها بسيار كاهش يافته و علت روشن است. ميان انتظارات مردم با ميزان و كيفيت تحقق وعده‌هاي داده شده، فاصله زيادي هست. گذشته از مسئله اقتصادي و قيمت ارز و انرژي كه خيلي مهم است، از حيث اصلي‌ترين وعده‌هاي داده شده يا پيشرفتي ديده نمي‌شود يا چندان نيست كه مردم را اميدوار كند. براي بازسازي اميد و اعتماد، ۵ مسئله و چالش مهم را در ذيل سياست وفاق مرور مي‌كنيم.
اولين وعده مهم و مورد توجه آقاي پزشكيان درباره سياست خارجي و تصويب FATF و حل مسئله تحريم‌ها است.
نكته مهم اين است كه چه چنين وعده‌اي را داده باشد و چه نداده باشد، اتفاق‌نظر مردم درباره هيچ مسئله‌اي به اندازه ضرورت رفع تحريم‌ها نيست. در نظرسنجي شهريورماه ۵۹ درصد مردم رفع تحريم‌ها را موضوع اصلي كه بايد مورد توجه دولت باشد معرفي كرده بودند، در حالي كه در حوزه اقتصاد فقط ۴۸درصد مردم مهار تورم و گراني را ذكر كرده بودند.
متأسفانه FATF هنوز و پس از گذشت اين مدت به نتيجه‌اي نرسيده است. شواهد براي تصويب هم لزوماً مثبت نيست. اگر رد شود يا ان‌قلت بياورند و بازي درآورده شود، بعيد است كه مشكلات بعدي هم حل شود.
وعده دوم رفع فيلترينگ است. وعده‌اي كه اجرايش به شوخي تبديل شد، و بيشترين ضربه را تاكنون به اعتماد و اميد مردم نسبت به دولت وارد كرده است. مردم انتظار دارند، فيلترينگي كه با يك مصوبه چندخطي اجرايي شد، طبعاً با همان سرعت و مصوبه بايد برگردانده شود.
موضوع سوم، مسئله زنان است. به‌طور قطع توقف اجراي مصوبه عجيب و خطرناك مجلس كه در صورت اجراي احتمالي، ثبات و امنيت جامعه را با خطر جدي مواجه مي‌كرد، بزرگ‌ترين دستاورد دولت در اجراي يكي از وعده‌هاي خود است، ولي اين مسئله نزد مردم بازتاب مهمي نداشته است. چرا؟ چون اين مصوبه اجرا نشد تا مردم ببينند چه جهنمی برپا خواهد شد.
مسئله چهارم، صداوسيما است كه به‌طور قطع مي‌توان گفت نه‌تنها بهبود نيافته كه مطابق شواهد و قرائن عمومي، چند گام نيز به عقب رفته است. دولت نمي‌تواند مسئوليت خود در زمينه رسانه را ناديده بگيرد.
و بالاخره آخرين مورد نيز گزينش‌ها و خارج كردن ضوابط امنيتي و غيرحرفه‌اي در گزينش افراد و پذيرش مسئوليت‌ها است.
در اين ۶ ماه اتفاقات ديگري هم رخ داده كه موجبات كاهش سرمايه اجتماعي دولت و اعتماد را فراهم كرده است. مسئله انرژي و برق، آلودگي هوا و تعطيلات پياپي و احتمالاً اثرات منفي كه بر رشد اقتصادي خواهد گذاشت، در كنار قيمت ارز و تورم سرمايه اندك اجتماعي را بيشتر كاهش داده است. يكي از نظرسنجي‌هاي منتشر شده، نشان مي‌دهد كه اميد و اعتماد نسبت به آغاز كار اين دولت تا حدود يك‌سوم و حتي بيشتر كاهش يافته است. البته مردم هنوز از اين دولت عبور نكرده‌اند، و فرصت مي‌دهند. به گمان من در ۵۰ روز آينده بايد اقدامي جدي از سوي دولت به عمل آيد. گمان نكند كه مردم وعده‌هاي داده شده را فراموش مي‌كنند.
افق‌گشايي در سياست خارجي را اعلام كنيد. فيلترينگ را به‌طور كامل حذف كنيد. اصلاحات جدي در پذيرش و گزينش‌ها به اجرا درآوريد، جلوي مواجهه‌هاي غيرقانوني با زنان را بگيريد و فكري جدي براي اصلاح نظام رسانه‌اي كنيد. فرصت زيادي نداريد».
نویسنده روزنامه اعتماد به عنوان یکی از متهمان کشاندن دولت خاتمی و روحانی به سیاست‌بازی افراطی و انداختن آن دولت‌ها از چشم مردم شناخته می‌شود. آنها همان کسانی بودند که مقارن سیاسی‌کاری برخی دولتمردان خاتمی و مجلس همسو (ششم)، رابطه با آمریکا را اولویت اول و مشکلات اقتصادی را اولویت هشتم مردم می‌نامیدند، به بازگوکنندگان مشکلات و مطالبات اقتصادی انگ مارکسیت و کمونیست می‌زند، و یا لشکر قابلمه به دست جناح راست می‌نامیدند و نهایتاً هم موجب بسته‌شدن پرونده آن دولت و مجلس شدند و رأساً خواستار عبور از خاتمی و روحانی و یا استعفا و کناره‌گیری آنها شدند.
پیداست که حضور چنین کسانی در شورای راهبری کابینه چهاردهم و سپس نقل مکان به عمق مدیریت‌های ارشد یا مشاوره مقامات دولتی در این شش ماه موجب برخی انتصاب‌های نابجا از یک‌سو و آدرس‌های گمراه‌کننده از سوی دیگر شده و در اثر کنار گذاشتن اولویت‌های مردم به ناامیدی مردم از دولت بینجامد. این‌جا نیز متهمان، مرتکب فرار به جلو شده و برای نتیجه خیانت‌های خود اشک تمساح می‌ریزند یا از دولت و رئیس‌جمهور می‌خواهند به جای اصلاح مسیر، حرکت در بن‌بست یا بیراهه را ادامه دهند. تنها چیزی که در دغدغه‌ها و مشاوره‌های این جماعت بدسابقه دیده نمی‌شود، طرح اولویت‌های معیشتی مردم و بی‌تدبیری برخی مدیران دولتی در قالب گرانی‌های بی‌رویه حتی در اقلامی مثل سیب‌زمینی است.
این روزنامه به قلم محکوم پرونده فروش اطلاعات به بیگانگان نوشت: مهم‌ترين سرمايه هر فرد، نهاد يا دولت، اعتمادي است كه ديگران به آن دارند. آقاي پزشكيان و دولت او در معرض خطر از دست دادن اعتماد عمومي هستند؛ اعتمادي كه از ابتدا هم ضعيف بود. در واقع اعتماد ضعيف از اينجا ناشي مي‌شد كه بسياري از مردم معتقد بودند كه در فضا و ساختار سياسي موجود، نمي‌توان كار موثري كرد و انجام سياست‌هاي مفيد و كارآمد تقريباً غيرممكن است. يا حداقل گمان مي‌كردند كه آقاي پزشكيان كسي نيست كه بتواند اين تحول را رقم بزند.
البته پس از انتخابات و به‌طور متعارف، اميد و اعتماد به فرد منتخب زياد مي‌شود. اين ظرفيت سياسي براي آقاي روحاني در سال ۱۳۹۲ و پس از انتخابات بسيار بالا بود. گرچه وي ۵۰درصد آراء را آورد، ولي پس از انتخابات به محبوبيت ۷۷درصدي رسيد، زيرا اميد به آينده ايجاد شده بود.
آقاي پزشكيان مطابق نظرسنجي پايان شهريورماه فقط ۵۰درصد محبوبيت (زياد و خيلي زياد) داشته است. اين رقم در شرايط كنوني و مطابق نظرسنجي‌ها بسيار كاهش يافته و علت روشن است. ميان انتظارات مردم با ميزان و كيفيت تحقق وعده‌هاي داده شده، فاصله زيادي هست. گذشته از مسئله اقتصادي و قيمت ارز و انرژي كه خيلي مهم است، از حيث اصلي‌ترين وعده‌هاي داده شده يا پيشرفتي ديده نمي‌شود يا چندان نيست كه مردم را اميدوار كند. براي بازسازي اميد و اعتماد، ۵ مسئله و چالش مهم را در ذيل سياست وفاق مرور مي‌كنيم.
اولين وعده مهم و مورد توجه آقاي پزشكيان درباره سياست خارجي و تصويب FATF و حل مسئله تحريم‌ها است.
نكته مهم اين است كه چه چنين وعده‌اي را داده باشد و چه نداده باشد، اتفاق‌نظر مردم درباره هيچ مسئله‌اي به اندازه ضرورت رفع تحريم‌ها نيست. در نظرسنجي شهريورماه ۵۹ درصد مردم رفع تحريم‌ها را موضوع اصلي كه بايد مورد توجه دولت باشد معرفي كرده بودند، در حالي كه در حوزه اقتصاد فقط ۴۸درصد مردم مهار تورم و گراني را ذكر كرده بودند.
متأسفانه FATF هنوز و پس از گذشت اين مدت به نتيجه‌اي نرسيده است. شواهد براي تصويب هم لزوماً مثبت نيست. اگر رد شود يا ان‌قلت بياورند و بازي درآورده شود، بعيد است كه مشكلات بعدي هم حل شود.
وعده دوم رفع فيلترينگ است. وعده‌اي كه اجرايش به شوخي تبديل شد، و بيشترين ضربه را تاكنون به اعتماد و اميد مردم نسبت به دولت وارد كرده است. مردم انتظار دارند، فيلترينگي كه با يك مصوبه چندخطي اجرايي شد، طبعاً با همان سرعت و مصوبه بايد برگردانده شود.
موضوع سوم، مسئله زنان است. به‌طور قطع توقف اجراي مصوبه عجيب و خطرناك مجلس كه در صورت اجراي احتمالي، ثبات و امنيت جامعه را با خطر جدي مواجه مي‌كرد، بزرگ‌ترين دستاورد دولت در اجراي يكي از وعده‌هاي خود است، ولي اين مسئله نزد مردم بازتاب مهمي نداشته است. چرا؟ چون اين مصوبه اجرا نشد تا مردم ببينند چه جهنمی برپا خواهد شد.
مسئله چهارم، صداوسيما است كه به‌طور قطع مي‌توان گفت نه‌تنها بهبود نيافته كه مطابق شواهد و قرائن عمومي، چند گام نيز به عقب رفته است. دولت نمي‌تواند مسئوليت خود در زمينه رسانه را ناديده بگيرد.
و بالاخره آخرين مورد نيز گزينش‌ها و خارج كردن ضوابط امنيتي و غيرحرفه‌اي در گزينش افراد و پذيرش مسئوليت‌ها است.
در اين ۶ ماه اتفاقات ديگري هم رخ داده كه موجبات كاهش سرمايه اجتماعي دولت و اعتماد را فراهم كرده است. مسئله انرژي و برق، آلودگي هوا و تعطيلات پياپي و احتمالاً اثرات منفي كه بر رشد اقتصادي خواهد گذاشت، در كنار قيمت ارز و تورم سرمايه اندك اجتماعي را بيشتر كاهش داده است. يكي از نظرسنجي‌هاي منتشر شده، نشان مي‌دهد كه اميد و اعتماد نسبت به آغاز كار اين دولت تا حدود يك‌سوم و حتي بيشتر كاهش يافته است. البته مردم هنوز از اين دولت عبور نكرده‌اند، و فرصت مي‌دهند. به گمان من در ۵۰ روز آينده بايد اقدامي جدي از سوي دولت به عمل آيد. گمان نكند كه مردم وعده‌هاي داده شده را فراموش مي‌كنند.
افق‌گشايي در سياست خارجي را اعلام كنيد. فيلترينگ را به‌طور كامل حذف كنيد. اصلاحات جدي در پذيرش و گزينش‌ها به اجرا درآوريد، جلوي مواجهه‌هاي غيرقانوني با زنان را بگيريد و فكري جدي براي اصلاح نظام رسانه‌اي كنيد. فرصت زيادي نداريد».
نویسنده روزنامه اعتماد به عنوان یکی از متهمان کشاندن دولت خاتمی و روحانی به سیاست‌بازی افراطی و انداختن آن دولت‌ها از چشم مردم شناخته می‌شود. آنها همان کسانی بودند که مقارن سیاسی‌کاری برخی دولتمردان خاتمی و مجلس همسو (ششم)، رابطه با آمریکا را اولویت اول و مشکلات اقتصادی را اولویت هشتم مردم می‌نامیدند، به بازگوکنندگان مشکلات و مطالبات اقتصادی انگ مارکسیت و کمونیست می‌زند، و یا لشکر قابلمه به دست جناح راست می‌نامیدند و نهایتاً هم موجب بسته‌شدن پرونده آن دولت و مجلس شدند و رأساً خواستار عبور از خاتمی و روحانی و یا استعفا و کناره‌گیری آنها شدند.
پیداست که حضور چنین کسانی در شورای راهبری کابینه چهاردهم و سپس نقل مکان به عمق مدیریت‌های ارشد یا مشاوره مقامات دولتی در این شش ماه موجب برخی انتصاب‌های نابجا از یک‌سو و آدرس‌های گمراه‌کننده از سوی دیگر شده و در اثر کنار گذاشتن اولویت‌های مردم به ناامیدی مردم از دولت بینجامد. این‌جا نیز متهمان، مرتکب فرار به جلو شده و برای نتیجه خیانت‌های خود اشک تمساح می‌ریزند یا از دولت و رئیس‌جمهور می‌خواهند به جای اصلاح مسیر، حرکت در بن‌بست یا بیراهه را ادامه دهند. تنها چیزی که در دغدغه‌ها و مشاوره‌های این جماعت بدسابقه دیده نمی‌شود، طرح اولویت‌های معیشتی مردم و بی‌تدبیری برخی مدیران دولتی در قالب گرانی‌های بی‌رویه حتی در اقلامی مثل سیب‌زمینی است.