گروه استان‌های دفاع‌پرس ـ حجت‌الاسلام والمسلیمن «عباس بابائی» مدیر قرارگاه تربیتی امین؛ «انقلاب» از همان دوران کودکی، یکی از محترم‌ترین اعضای خانواده ما بود؛ با «انقلاب» نفس کشیدم، غصه خوردم، قد کشیدم، بزرگ شدم، هویت یافتم و اکنون «من انقلابی‌ام».
«انقلاب» در خانه ما همیشه مقدس بود و بالانشین تا جایی که حتی در دوران طفولیت برایم حرمت داشت؛ از همان دوران دبستان تا بعد‌ها که وارد حوزه و دانشگاه شدم، هیچ‌گاه بی‌حرمتی به آن را برنتافتم. هرچند آنچه از سختی‌ها و محرومیت‌ها بابت «انقلاب» و از «انقلابی‌نماها» دیدم، آنقدری بود که بخواهم بار‌ها «ضد انقلاب» شوم، اما هرچه بزرگ‌تر شدم و هزینه‌های بیشتری هم دادم، ارادتم به این «عضو باشکوه خانواده» بیشتر شد و کمتر نشد!
امروز که اندیشه می‌کنم، ارادت و عشق‌بازی‌ام با «انقلاب»، نه از سر پیشرفت‌های محیرالعقول و فراوانش، بلکه به‌خاطر سه ویژگی ممتازش بود که هنوز هم مثل خورشید می‌درخشد:
۱) وقتی فکر می‌کنم که بخش زیادی از عمر پدرم و پدران فراوان این ملت، زیر سایه فاسدترین و بی‌عرضه‌ترین پادشاهان تاریخ ایران گذشته، غصه تمام وجودم را فرامی‌گیرد. اما «انقلاب» کاری کرد که من و فرزندانم زیر سایه عالم‌ترین و عادل‌ترین و تواناترین حاکمان تاریخ ایران‌زمین نفس بکشیم؛ دو نائب‌الامامی که همه سیاستمداران و اندیشمندان منصف عالَم به مدیریت و سلامت و صلاحیت و شجاعت آنان اعتراف می‌کنند و بر آن غبطه می‌خورند.
۲) اگر «انقلاب» نشده بود، در آن قحطی شرافت و عدالت، هزاران «حاج قاسم» و «فخری‌زاده» و «شهریاری»، نهایتاً کارگران و کارمندانی بودند حلال‌خور و کم‌اثر و هزاران «رجایی» و «رئیسی» بعد از سال‌ها دست‌فروشی در حاشیه خیابان‌ها، حالا در میانه عمر توانسته بودند زیرپله‌ای را برای امرارمعاش خانواده مستمندشان اجاره کنند!
«انقلاب» با کنارزدن رژیم منحوس پهلوی که تمام استعداد‌ها را نابود کرده بود و مجال نفس‌کشیدن به کسی را نمی‌داد، توانست مستضعفان را نه فقط در «حرم جمهوری اسلامی»، بلکه در سراسر «جبهه مقاومت» کرامت و عزتی جهانی و تمدنی ببخشد.
۳) نفرین بر رضا و محمدرضا مستبد و دیکتاتورِ پهلوی که طعم شیرین حق انتخاب را از پدرم و پدران فراوان این ملت گرفتند؛ پدران ما هیچ‌گاه نفهمیدند که شاه و نخست‌وزیر و نمایندگان مجلس‌شان، چگونه و با رأی چه کسانی انتخاب می‌شوند؛ هیچ‌گاه نتوانستند دلهره‌های مقدسِ شب قبل از انتخابات و شادی و ناراحتیِ شنبه بعد از آن را تجربه کنند.
«انقلاب» آن‌قدر به ما مردم عزت و حرمت داد که تاکنون بارهاوبارها، به درستی و خطا، خودمان انتخاب کردیم؛ خودمان اگر در انتخاب‌مان اشتباه کردیم، دوباره با انتخابی دیگر جبرانش کردیم و بر انتخاب درست‌مان خدا را شکر کردیم.
من هوادار و عاشق «انقلابی» هستم که درخشان‌تر از روز نخست نورافشانی می‌کند و قرار است آن‌قدر بماند و بدرخشد تا به «انقلاب مهدی» برسد؛ «وَلَو کَرِهَ الکافِرون.»
انتهای پیام/
∎