صاحب‌خبر - اگر همه نویسندگان جهان جمع شوند، قادر به توصیف غزه، مردم و مقاومت آن نیستند. من هم نمی‌توانم واژگانی بیابم که درخور مردم غزه باشد اما با هر چه در توان دارم، تلاش می‌کنم درباره‌اش بنویسم. من از «پیروزی غزه» شادمانم. احتمالا برخی می‌گویند از کدام پیروزی سخن می‌گویی مَرد؟! غزه غیر از ویرانی، بیش از ۱۶۰ هزار شهید و مجروح و مفقودالاثر داده است اما پاسخ من به این شبهه ساده‌تر از آن چیزی است که برخی می‌اندیشند. غزه «پیروزی بزرگی» را با خیزش از زیر آوار پس از ۴۷۰ روز مبارزه تمام عیار در مقابل دشمن رقم زد و گواه آن این است که همه اهداف دشمن ساقط شد. هیچ‌یک از اهداف محقق نشد؛ نابودی مقاومت، کوچ اجباری مردم غزه و بازگرداندن اسرا، اشغال غزه و شهرک‌سازی مجدد. حتی طرح ژنرال‌ها [ستاد کل ارتش اسرائیل] به جایی نرسید. مقاومت محور صلاح‌الدین را به نیابت از مصر آزاد و صهیونیست‌ها را از محور نتساریم بیرون کرد. این تازه اولش بود. مقاومت بر خلاف میل صهیونیست‌ها و عرب‌های صهیونیست، نیز بر خلاف میل همه کسانی که سعی در شیطان جلوه دادن مقاومت و اهانت به آن داشتند، باقی ماند و جعلی بودن برخی رژیم‌های عربی دروغگو و در حال فروپاشی را آشکار و خائنان و مزدوران را رسوا کرد و نقاب‌های‌شان را برداشت. آن هم زمانی که نویسندگان صهیونیست شروع به تحریف پیروزی مقاومت کردند اما این شکسته نشده و نخواهد شد. این مقاومت بود که به اخگرهای ملی نگاه داشت و بی‌پروا از شرافت و عزت امت عربی دفاع کرد... غزه؛ کربلای زمانه و تاریخ ماست، غزه‌ای که زانو نزد، در حالی که رژیم‌های ورشکسته همچنان به زانو زدن و تسلیمی که کاملاً نامفهوم است، ادامه می‌دهند. خون فلسطینی‌ها چراغ و آتشی خواهد ماند که راه همه انقلابیون و آزادگان جهان را روشن می‌کند. طبق اعتراف یک نویسنده اسرائیلی، «حماس، اسطوره‌ای برای نسل‌های آینده است که در مقابل ما و همه غرب ایستاد و در این رویارویی پایمردی و پایداری کرد». در حالی که عرب‌های صهیونیست عدم حمایت‌شان از غزه را اینچنین توجیه می‌کنند که فلسطینی‌ها سرزمین‌شان و آرمان‌شان را فروخته‌اند، روزنامه اسرائیلی هاآرتص در سرمقاله خود می‌نویسد: «فلسطینی‌ها بهترین ملت روی زمین هستند. آنها پس از 76 سال برای دفاع از حقوق خود قیام کردند، انگار که یک مرد هستند». چرا مردم غزه را پیروز ندانیم وقتی که حتی ایتامار بن‌گویر، وزیر امنیت داخلی [افراطی] اسرائیل می‌گوید: «آنچه در غزه از جشن‌ها دیدم به وضوح نشان می‌دهد کدام طرف تسلیم شده است». این چیزی است که دشمنان ما می‌گویند، در حالی که اعراب مرتد و نویسندگان سفارشی و فوری و فوتی، انزجار بیشتری در ما برمی‌انگیزند. بله! مقاومت پیروز شد و هرگز شکست نخورد و اینجا از زیر آوار برمی‌خیزد و در خاک غزه می‌ماند. کسی که این پیروزی را محقق کرد، ملت بزرگ فلسطین به نمایندگی از همه ارتش‌های عربی بود. اگر فلسطین عمق راهبردی اعراب بود، صهیونیست‌ها جرأت نداشتند 16 ماه در آن هر جنایتی را مرتکب شوند. استواری اسطوره‌ای مقاومت و مردم، 2 رئیس‌جمهور آمریکا را مجبور به پایان دادن به این جنایت کرد. بلینکن [وزیر خارجه دولت بایدن] هم با تشکر از کشورهای منطقه که اسرائیل را در جنگ علیه مقاومت فلسطین یاری کردند، در واقع رژیم‌های عربی را رسوا کرد. اما جمله آخر: غزه با آتش پیروز شد. روحت در آرامش باد سنوار.∎​