جوان آنلاین: صدای بد سالن محل برگزاری اکرانهای ویژه رسانه در برج میلاد سبب شده برخی مخاطبان جدی جشنواره از میان صنف منتقدان و رسانه امسال قید تماشای فیلمها در این سالن را بزنند و سعی کنند فیلمها را در سالنهای باکیفیتتری به تماشا بنشینند.
خیلی عجیب است که برگزارکنندگان جشنواره فیلم فجر دستکم پس از این همه سال به این نتیجه نرسیدهاند که اساساً سالن برج میلاد به دلیل نوع ساخت و سیستم صوتی، کف کیفیت نمایش یک فیلم سینمایی را ندارد.
فیلمهای در حال اکران در سینمای رسانه چهل و سومین جشنواره فیلم فجر با بدترین کیفیت صدای ممکن در حال نمایش برای صنف خبرنگار و منتقدان است و امروز در حالی اولین سانس اکران این سالن به فیلم موسی کلیمالله ابراهیم حاتمیکیا اختصاص دارد که از حالا میتوان پیشبینی کرد این فیلمساز برجسته کشورمان در نشست خبری به شدت از صدای سالن انتقاد کند. موضوعی که البته از سوی اغلب عوامل فیلمها مطرح شده، اما این اعتراض از سوی حاتمیکیا بیش از همه قابل پیشبینی است، چراکه او در این دوره از جشنواره با فیلمی حضور دارد که کیفیت فنی و تکنولوژیک در آن حرف اول را میزند و تماشای آن در سالنی که صدا تقریباً در آن محلی از اعراب ندارد، میتواند به شدت عصبیکننده باشد.
اما در ششمین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر در سالن برج میلاد در اولین سانس فیلم کمدی کفایت مذاکرات با حضور سهیل موفق کارگردان، ابراهیم عامریان تهیهکننده، حمزه صالحی نویسنده، روزبه رایگا مدیر فیلمبرداری، سعید هنرمند طراح صحنه، مهران غفوریان، محسن کیایی، ایمان صفا، رؤیا میرعلمی و محمدرضا داوودنژاد بازیگران فیلم برگزار شد.
اگر بیادبی دیدید، معذرت میخواهم
ابراهیم عامریان درباره شوخیهای زشت این فیلم عنوان کرد: ما کلمات بیادبانهای در فیلم ندیدیم و اگر میدیدیم، حتماً حذف میکردیم. خیلی وقت است تلاش میکنم فیلمهایی بسازیم که شوخی بد نداشته باشند. اگر چیزی بوده از شما عذرخواهی میکنم و در اکران عمومی اصلاح خواهیم کرد.
عامریان توضیح داد: من در اینجا خودم هم به فیلمم نخندیدم، زیرا صدای سالن خیلی بد بود. من فیلم را در سالنهای دیگر با مردم دیدهام و واکنشها خیلی خوب بوده است.
جای کمدی در جشنواره فجر نیست
وی در ادامه در واکنش به نقدها گفت: شما نقد کنید و ما یاد میگیریم و هیچ ایرادی ندارد. به عقیده من جای فیلم کمدی در جشنواره فیلم فجر نیست، اما خودتان میدانید که برای اکران نوروزی میگویند که فیلم باید در جشنواره حضور داشته باشد. فیلم کمدی لزومی ندارد که به سینما کمک کند و این مسئله را به فیلمهای اجتماعی میسپاریم. ما دوست داریم سینماها با فروش فیلمهای کمدی رونق پیدا کنند.
در ادامه مهران غفوریان درباره سینمای کمدی ایران عنوان کرد: سینمای کمدی در مقایسه با ژانرهای دیگر در ایران عمق پیدا نکرد، زیرا محدودیتهای ما در سینمای کمدی خیلی زیاد است. ما با وجود همه خطوط قرمز تلاشمان را میکنیم که کمدی بسازیم. این نکته را مدنظر داشته باشید که نمیتوانیم با مشاغل و برخی افراد خاص شوخی کنیم. صادقانه میگویم که همه هدف ما خوشحالی مردم است. وی افزود: من خودم خیلی از حرفهای زشت در فیلم پرهیز میکنم و خیلی ممنونم از آقای عامریان که گفتند اگر نکتهای باشد در اکران عمومی فیلم اصلاح میشود.
روزبه رایگا نیز درباره فیلمبرداری اثر عنوان کرد: در پیشتولید سعی کردیم روایت فیلم درست باشد و از چیزهای عجیب و غریب پرهیز کنیم. همچنین از پلانهای متنوع نیز خیلی استفاده کردیم، چراکه آقای موفق تأکید داشتند ریتم فیلم حفظ شود.
محسن کیایی، بازیگر فیلم هم خاطرنشان کرد:ای کاش با وجود اینکه فیلم ما ۱۰ صبح اکران شد، باز هم سالن پر میشد، مانند سالهای پیش که ما برای فیلمهای جشنواره در صف میایستادیم. اگر فیلمهای کمدی نبودند، سینماها یکییکی تعطیل میشدند. وی تأکید کرد: اجرا دغدغه من نیست. فضای کار هنری در هر حوزهای برای من جذاب است و سعی خودم را میکنم کارم را به درستی انجام دهم.
فکر کردهاید در هالیوود نشستهاید؟
در ادامه داوودنژاد گفت: دوستانی که نقد میکنند فکر کردهاند در هالیوود نشستهاند! فیلم کمدی در ایران باید از هزار لایه بگذرد و راحت نیست که این فیلمها را به جشنواره برسانیم. در این فیلم حرف و حرکت مستهجنی وجود ندارد. من اصلاً ناراحت نیستم که در این فیلم حضور دارم و خیلی هم خوشحالم.
عامریان نیز بیان کرد: قطعاً ما سعی میکنیم کمدیهایمان را به سلیقه شما نزدیکتر کنیم.
در ادامه سهیل موفق عنوان کرد: مسیر فیلمسازی من مشخص است و سالها برای خانوادهها و کودکان فیلم ساختهام. زمانی که فیلمنامه را میخواندم و فیلم را میساختم، متوجه نکته بدی نشدم. سعی میکنم به احترام خانواده از شوخیهای دمدستی و زشت پرهیز کنم. چیزی را که برای خانواده خودم نمیپسندم برای خانواده مخاطبان هم نشان نمیدهم. ما فیلممان را با احترام به جشنواره ارائه کردیم و قبول شد. این اتفاق جرم نیست.
حمزه صالحی بیان کرد: من خودم خیلی دوست دارم فیلم اجتماعی بنویسم و یک کار اجتماعی هم نوشتهام، اما آقای عامریان میگویند بگذار برای بعد. سینما خیلی با اجتماع ارتباط دارد. خود من درگیر یک پرونده کلاهبرداری بودم و روزی با مردم یکی از فیلمهایم را در سینما دیدم. با خنده مردم واقعاً حالم خوب شد. شرایط مردم به نوعی است که من از سلامتیام میگذارم و کمدی مینویسم تا حال مردم خوب شود.
ایمان صفا نیز به این نکته اشاره کرد که من در سفر بودم و فیلمنامه را خواندم. وقتی برگشتم فیلمبرداری را شروع کردیم و تمام تلاشم را کردم که کمیت را با کیفیت جبران کنم.
در ادامه مهران غفوریان عنوان کرد: ما باید به کمدی فرصت بدهیم. چند سال پیش کمدی روحوضی داشتیم. بعد به آیتمهای کمدی رسیدیم. حتماً در این روند بهتر میشویم و تلاشمان هم در همین مسیر است.
عامریان درباره فروش فیلم گفت: من کار کمفروش نمیسازم.
رؤیا میرعلمی نیز درباره بازی در این فیلم خاطرنشان کرد: وقتی نقش کمدی به من پیشنهاد میشود خوشحال میشوم، زیرا سالها در تئاتر تلاش کردم نقشهای مختلف بازی کنم. دوست دارم یک کمدین خانم باشم که در این عرصه فعالیت میکند. هنرمند طراح صحنه فیلم نیز در پایان درباره طراحی صحنه فیلم عنوان کرد: آقای عامریان همه چیز را در اختیار طراح قرار میدهند. ما خانه فیلم را کاملاً بازسازی کردیم و یک زیرزمین ساختیم.