وی افزود: قرآن مدعی شد که «وَإِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ» ولی هنوز هیچ کسی نتوانسته است این ادعا را زیر سؤال ببرد؛ البته برخی مطالبی بیان کرده‌اند و ادعاهای پوچی هم بیان کرده‌اند ولی بنیانی ندارد؛ برخی بر روی ناسخ و منسوخ و تناقض و ... سخن گفته‌اند ولی از زبان قرآن و مفسران پاسخ داده شده است و هیچ دلیل محکمی روی میز نگذاشته‌اند که قرآن کپی‌برداری از کتب گذشته است و یا سخنان غیر خداست.
رئیس دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: قرآن مدعی شد که اگر می‌توانید یک سوره بیاورید و این ادعای بزرگی است که فقط خدا می‌تواند آن را بیان کند؛ به نظر بنده اگر فقط روی همین یک آیه کار کنیم برای یک عمر ما را کافی است چه رسد به بیش از شش هزار آیه لذا اگر ما ده‌ها قرآن‌پژوه و پژوهشکده داشته باشیم باز هم کم است زیرا این اقیانوس، اقیانوسی نیست که با یک کشتی کوچک پر شود.
همچنین حجت‌الاسلام سیدحامدحسین حسینی؛ مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه شهید بهشتی در سخنانی با اشاره به نامه حضرت امام خمینی(ره) به فرزندش سیداحمد آقا در سال 1361 در مورد جایگاه و اهمیت قرآن کریم، گفت: قرآن به عنوان تبیان و راه هدایت همواره مورد توجه و مطالعه پژوهشگران در حوزه‌های مختلف علمی بوده است؛ همیشه پژوهشگران تلاش کرده‌اند تا بتوانند به زوایای بیشتری از قرآن برای بهره‌گیری در زندگی دنیایی علاوه بر زندگی در قیامت دست یابند.
اهمیت مطالعات میان رشته‌ای علوم و قرآن
حسینی با اشاره به افزایش مطالعات میان‌رشته‌ای قرآن و علوم، اظهار کرد: در این مطالعات با تعامل و هم‌افزایی میان رشته‌های مختلف می‌توان به درک بهتر و جامع‌تری از پیام‌ها و مفاهیم قرآن رسید و اصولا علت ورود به این مباحث به دلایلی است که به دو دلیل اشاره می‌کنم.
حسینی تصریح کرد: اول نیاز جامعه و توجه ویژه به حل مسائل؛ اگر قائلیم که قرآن، تبیان لکل شیء است، پس باید بتوانیم برای حل مسائل زندگی از این منبع نورانی و عالی وحی بهره ببریم البته این به معنای آن نیست که پاسخ هر سؤالی در قرآن وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: دوم جامعیت قرآن؛ زیرا ما مدعی هستیم قرآن علاوه بر جنبه‌های هدایت معنوی در عرصه سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی دارای آموزه‌های کاربردی و مؤثر برای زندگی است لذا با محور قرار دادن قرآن و علوم انسانی می‌توانیم به جامعیت دست یابیم.
رئیس نهاد نمایندگی مقام مظعم رهبری در دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه با مطالعات میان‌رشته‌ای و بهره‌گیری از منابع نوین می‌توان آموزه‌های قرآنی را به گونه‌ای تبیین کرد که برای مخاطب قابل فهم باشد؛ برای فهم قرآن و اینکه بتوان از آن برای علوم استفاده کنیم باید چند چیز را مراعات کنیم وگرنه قرآن، خوش‌نشین است و انسان نمی‌تواند به عمق بیکران آن دست یابد.
وی افزود: قرآن معجزه است و صرفا اعجاز لفظی نیست بلکه اعجاز علمی هم دارد زیرا از جانب علیمی آمده که همه او علم است؛ دست بالای علم و تفکر و دانش و همه حرف‌ها، حرف قرآن است؛ علامه جوادی آملی فرموده است ما به قرآن مراجعه کنیم تا قرآن به ما بفهماند. یکی از آسیب‌ها در پژوهش‌های علمی، تحمیل و تفسیر به رای است.
حسینی با بیان اینکه صرف خواندن قرآن سبب فهم آیات می‌شود لذا فرمود هرقدر می‌توانید قرآن بخوانید، اظهار کرد: قرآن، ابزار هدایت است؛ علامه فرموده است قاعده هدایت و ضلالت چیست؟ او ادامه داده است انسان بین دو ضلالت و هدایت است؛ هدایت فطری و ضلالت فطری؛ فطرت هدایت را بر انسان عرضه می‌کند و اگر انسان هدایت فطری و اولیه را پذیرفت خدا هدایت بعدی را به او عطا خواهد کرد.
حسینی افزود: اگر انسان هدایت اولیه را نپذیرفت و به سمت ضلالت رفت، قرآن هم او را به سمت ضلالت خواهد کشاند؛ دشمنان اهل بیت(ع) حافظان قرآن بودند و به این دلیل به انحراف رفتند.
رئیس نهاد نمایندگی مقام مظعم رهبری در دانشگاه شهید بهشتی، ادامه داد: آنچه باید از قرآن استفاده کنیم که در علم به درد ما بخورد مسئله معنویت است؛ انسان منابع فهم دارد و یکی از منابع فهم، زلالی درون است یعنی همین که انسان پاکی درون را حفظ کند مفاهیم قرآنی برای او جلوه‌گری خواهد کرد؛ لا یمسه الا المطهرون، فقط طهارت دست و بدن نیست بلکه طهارت قلب و روح هم هست و اگر این طهارت نباشد رسیدن ممکن نیست و این‌ها شروط فهم علمی قرآن است که ادب اجتماعی فهم قرآن هم هستند.