به گزارش خبرگزاری ایمنا، ۱۷ بهمن ۱۳۵۷، هنگامی که جلسه مجلس شورای ملی با حضور شاپور بختیار، نخست‌وزیر منصوب شاه، در حال برگزاری بود، او با نطق خود که واکنشی به تشکیل دولت موقت بازرگان بود، در برابر ملت ایران ایستاد. بختیار با غرور اعلام کرد که «دولت موقت را تا وقتی که شوخی و حرف است، تحمل می‌کنم. من در مقام نخست‌وزیری قانونی مملکت می‌مانم تا انتخابات آزاد آینده را انجام دهم. یک کشور دو نخست‌وزیر نمی‌خواهد.» اما در دل مردم ایران، اراده‌ای راسخ شکل گرفته بود که دیگر هرگز به عقب برنمی‌گشت.
در این روز، بختیار در تلاش برای حفظ قدرت و مشروعیت خود، در برابر مجلس گفت که برای پر کردن مقامات خالی دولت، با مهندس بازرگان در حال مذاکره است، اما این سخنان نتوانست اراده مردم را که در خیابان‌ها حضور داشتند، تغییر دهد. آنان که در حمایت از امام خمینی (ره) و دولت موقت بازرگان، به خیابان‌ها آمده بودند، به نمایش قدرت خود پرداخته و حکومت نظامی را شکسته بودند.
پس از تصویب طرح انحلال ساواک در مجلس، امام خمینی (ره) در جمع مردم حضور یافت و در سخنرانی تاریخی خود، همه را به وحدت کلمه فراخواند. مردم لبیک به فرمان امام (ره) گفتند و شب را در خیابان‌ها گذراندند تا به بختیار نشان دهند که دوران سلطه‌گری و استبداد پایان یافته است.
در همان روز، سعید رئیس مجلس شورای ملی با تبریک بازگشت امام خمینی (ره) به میهن عزیزمان، از تصویب لوایح محاکمه وزرای سابق و انحلال ساواک خبر داد. صادق خلخالی، نماینده امام خمینی (ره) نیز اعلام کرد که هیچ‌گاه اجازه نخواهد داد که حتی یک نفر از همافران ارتش آسیب ببیند، در حالی که عده‌ای از آنان در بازداشت بودند.
در زاهدان، در حالی که مردم برای حمایت از دولت بازرگان دست به تظاهرات زده بودند، مأموران حکومتی به آن‌ها حمله کردند و در این حادثه ۶۲ نفر کشته و زخمی شدند. در تهران نیز مردم به حمایت از دولت بازرگان، شعارهایی چون «بازرگان بازرگان حکومتت مبارک» و «نخست‌وزیر بازرگان منتخب امام است» سر می‌دادند.
تظاهرات مشابهی در سایر شهرهای ایران نظیر تبریز، نور، بابل، ساری، همدان، اصفهان و دیگر شهرها برگزار شد و مردم در حمایت از دولت موقت به خیابان‌ها آمدند. این قیام‌های مردمی، قدرت انقلاب اسلامی را نشان داد و در نهایت، امام خمینی (ره) در واکنش به این حرکت‌های خودجوش مردمی، پیام تشکر صادر و از همبستگی مردم قدردانی کرد.
در این روز میرفندرسکی، وزیر امور خارجه، خروج ایران از پیمان سنتو را اعلام کرد و امام خمینی (ره) در سخنان خود بر لزوم همکاری ارتش و بختیار با انقلاب تأکید کرد.
علمای اهواز نیز در دیدار با امام خمینی (ره) حمایت خود را از نهضت اعلام کردند و امام در پاسخ گفتند که «این اولین قدم است. تا به حال حکومت خرابکارها بوده و ضمن آن خسارتی به مملکت وارد شده است که در جبرانش به تلاش زیادی نیازمندیم.»
این روز، روزی بود که ملت ایران با اراده و همبستگی خود، سرنوشت کشور را به دست گرفت و آینده‌ای روشن برای جمهوری اسلامی ایران رقم زد.