به گزارش روز سه شنبه ایرنا، این اتاق فکر آمریکایی با بیان اینکه حرف و حدیث ها در نهایت به واقعیت پیوست و ترامپ وعده تعرفه ای خود را عملی کرد، عنوان داشت که اولین شلیکهای جنگ تجاری در سال ۲۰۲۵ با استفاده رئیسجمهور از قانون اختیارات اضطراری اقتصادی بینالمللی (IEEPA) کلید خورد و ترامپ تعرفههایی را علیه چین، مکزیک و کانادا برقرار کرد.
با این حال، برخلاف هدف مورد نظر، تعرفهها علیه مکزیک (که اجرای آن به مدت یک ماه به تعویق افتاده) و به ویژه کانادا، امنیت اقتصادی ایالات متحده را از طریق پیامدهای مستقیم اقتصادی، ناتوانی در ترغیب شرکا به تغییر سیاستها و احتمال تضعیف مشارکتهای ضروری برای مقابله با تهدیدات جهانی به ویژه از سوی چین به خطر میاندازند.
این اندیشکده در مورد تأثیرات مستقیم اقتصادی این اقدام آورده است که با توجه به سطح وابستگی متقابل اقتصادی بین سه اقتصاد آمریکا، کانادا و مکزیک، برای نمونه در حوزه خودرو، افزایش ۲۵ درصدی هزینه به شرایط کارگران که از سوی شرکت های فورد، جنرال موتورز و تأمینکنندگان آنها استخدام شدهاند، آسیب میزند. علاوه بر آسیب به تولیدکنندگان، این تعرفهها قیمتها را برای مصرفکنندگان آمریکایی نیز افزایش میدهد.
گزارش مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی (CSIS) می افزاید: تعرفهها آسیبپذیریهای زنجیره تأمین را هم تشدید خواهد کرد. حتی در حالی که ایالات متحده تلاش میکند وابستگی خود به واردات مواد معدنی حیاتی از چین را کاهش دهد، تعرفهها بر واردات اورانیوم، نیکل، آلومینیوم و سایر مواد معدنی حیاتی از کانادا، امنیت مواد معدنی ایالات متحده و رقابتپذیری صنایع انرژی هستهای، ماشینآلات سنگین و دفاعی این کشور را تضعیف میکند.
برآوردهای مختلف کلان اقتصادی نشان میدهد که تعرفههای ایالات متحده علیه کانادا منجر به تورم بیشتر و رشد کمتر در هر دو کشور خواهد شد.
این اندیشکده در مورد هدف ترامپ در زمینه مبارزه با مواد مخدر صنعتی از طریق تعرفه ها آورده است: «چماق» تعرفههای سریع و یکجانبه به خودیخود منجر به اجرای مؤثر اقدامات ضد قاچاق نخواهد شد— این تلاش نیازمند تداوم و ارزیابی در طول زمان است.
در بخش دیگر گزارش، تعرفه های تازه علیه متحدان آمریکا را عاملی برای فرسایش مشارکتهای لازم در مقابله با تهدیدات چین ارزیابی و تصریح کرد که این اقدامات تجاری به احتمال بیشتر متحدان کلیدی را در زمانی که همکاری آن ها برای مقابله با رقابت ژئواستراتژیک و فناوری با چین ضروری است، از ایالات متحده دور میکند. در مقابل برای تضمین منافع اقتصادی خود، ایالات متحده نیازمند هماهنگی شبکهای پیچیده از اتحادهای اقتصادی و فناوری با شرکای گروه هفت (G۷) و دیگر کشورها در نیمکره غربی، اروپا و منطقه هندو-پاسیفیک است.
این گزارش در پایان آورده است: سؤال جالبتر این است که دولت در ازای حذف تهدیدهای تعرفهای به دنبال چه چیزی است؛ کاهش نقطهای کسری تجارت کالا، اهداف نسبتاً محدود غیراقتصادی مانند جلوگیری از قاچاق فنتانیل، یا همکاری در نوآوری و تجاریسازی فناوریهای حیاتی و پیشرفته. اگر مورد سوم باشد، احتمالاً روش اقدام نیاز به تغییر دارد. ایالات متحده در تمام بخشها و فناوریهایی که رشد و امنیت را هدایت میکنند، مزیت مطلق ندارد. این کشور به شرکای دیرینه خود، به ویژه همسایگانش نیازمند است.