به گزارش سرویس صنفی و آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یکی از مهم‌ترین بخش‌های نظام سلامت، بحث آموزش نیروی انسانی متخصص و چگونگی توزیع این نیروها در کشور است. بنابراین مهم است چه کسانی و با چه سطح علمی و براساس کدام نیاز کشور در دانشگاه‌های علوم پزشکی تربیت می‌شوند. روز پزشک بهانه‌ای شد تا با 4 نفر از پزشکان دانشگاه آزاد به گفت‌وگو نشسته و به بررسی وضعیت آموزش پزشکی در کشور بپردازیم. محور مشترک سخنان درخصوص ضرورت افزایش انگیزه دانشجویان و بالا بردن سطح تجهیزات پزشکی است.
آنها معتقدند افزایش ظرفیت پزشکی در کشور چندان متناسب با تجهیزات و زیرساخت‌ها نیست و نیاز است تا زیرساخت‌ها بهبود پیدا کرده و عضو هیات‌علمی متناسب با تعداد دانشجویان در دانشگاه‌های علوم پزشکی جذب شود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران: بیمارستان‌های آموزشی باید مجهزترین بیمارستان‌ها باشند، اما نیستند
علیرضا خوشدل، رئیس دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران درباره آموزش پزشکی در کشور گفت: «آموزش پزشکی در کشور از زمانی که مراکز توسعه آموزش پزشکی در دانشگاه‌ها شکل گرفته‌اند، تحولات زیادی را تجربه کرده و به‌سمت استاندارد بالاتر و کیفیت یا کیفی شدن پیش رفته است.»
او اضافه کرد: «آموزش پزشکی در سراسر کشور مورد تایید فدراسیون جهانی آموزش پزشکی (WFME) است. تمام واحدهایی که اعتباربخشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را دارند، مورد تاکید فدراسیون جهانی آموزش پزشکی نیز قرار گرفته‌اند. خوشبختانه مجموعه دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران در اعتباربخشی، بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده است و به‌صورت دوسال غیر‌مشروط کیفیت آن بررسی و مورد تایید قرار گرفته است.»
خوشدل گفت: «در مدل جدید آموزش پزشکی، آموزش به‌صورت ادغام شده انجام می‌شود یعنی دوره علوم پایه همزمان با دوره شناسایی بیماری‌ها صورت می‌گیرد. هر قسمت از علوم پایه که آموزش داده می‌شود، به کاربرد بالینی آن نیز اشاره شده و آموزش داده می‌شود. بنابراین دانشجویان با آگاهی و دانش بیشتر می‌توانند علوم پایه را آموخته و در بالین به کار ببرند.»
او درباره تجربه خود در جایگاه معلمی در دانشگاه نیز تصریح کرد: «به نظرم آموزش پزشکی از نظر تئوری در شرایط خوبی قرار گرفته است. اما در محدودیت عرصه آموزش بالینی و همچنین محدودیت تعداد بیماران به‌خصوص تنوع بیماران در بیمارستان‌های دانشگاهی کشور (به‌خصوص دانشگاه آزاد) به‌طور طبیعی تجربه بالینی دانشجویان پزشکی را دچار مشکل و کاستی‌هایی می‌کند.»
رئیس دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران ادامه داد: «تلاش کرده‌ایم این کاستی را از طریق برگزاری دوره‌های مشترک چرخشی با سایر دانشگاه‌ها به‌خصوص برای دستیاران تخصصی جبران کنیم که البته قطعا این دوره‌ها کافی نیستند. باید به‌سمت افزایش تنوع و تعداد بیماران بستری برای ایجاد آموزش کیفی بالینی حرکت کنیم که منجر به آموزش پزشکان خوب شود.»
خوشدل درخصوص چالش‌های مهم در کشور در حوزه آموزش پزشکی توضیح داد: «به‌طور کلی در کشور یکی از چالش‌های مهم، عدم تناسب تعداد پذیرش با زیرساخت است. متاسفانه در سال‌های اخیر به‌صورت دستوری یک افزایش ظرفیت اتفاق افتاد که البته منطق این افزایش طبیعتا نیازمندی‌های کشور بود اما ما به ازای آن زیرساخت حوزه آموزش افزایش پیدا نکرد؛ بنابراین بسیاری از دانشگاه‌های کشور، با کلاس‌های شلوغ یا مازاد ظرفیت مواجه هستند تا جایی که برخی از دانشجویان خارج از کلاس ایستاده یا در آزمایشگاه‌ها با مشکل مواجه می‌شوند.»
رئیس دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران با تاکید بر اینکه یکی از معضلات جدی آموزش، ظرفیت آموزش پزشکی است که باید منطبق با زیرساخت پیش برود، اضافه کرد: «نکته دوم محدودیت امکانات آزمایشگاهی است. با توجه به گران شدن دلار و همچنین عدم حمایت خاص از تامین نیازمندی‌های تجهیزات آزمایشگاهی آموزشی، تجهیز یک آزمایشگاه برای نیاز دانشجویان پزشکی بسیار گران تمام می‌شود. بنابراین امکان جایگزین کردن تجهیزات، برای بسیاری از آزمایشگاه‌هایی که تجهیزات‌شان فرسوده شده با سختی صورت می‌گیرد.»
خوشدل با بیان اینکه این محدودیت در حوزه تجهیزات پزشکی بیمارستان‌ها نیز وجود دارد، اظهار کرد: «در واقع زمانی که دانشجویان وارد عرصه بالینی می‌شوند ممکن است بسیاری از تجهیزات پزشکی که برای آموزش آنها بسیار مهم است، به علت گرانی تامین نشده یا امکان جایگزینی اقلام فرسوده وجود نداشته باشد. به‌طور کلی در آموزش پزشکی زمانی که دانشجو وارد بیمارستان می‌شود باید از بالاترین تکنولوژی‌های موجود روز استفاده کند. ممکن است این فناوری‌ها در شهرستان‌ها موجود نباشد اما دانشجو به‌عنوان پزشک باید آموزش ببیند تا زمانی که با این تجهیزات مواجه می‌شود، بتواند از آنها استفاده کند. بنابراین به‌طور اصولی بیمارستان‌های آموزشی باید مجهزترین بیمارستان‌های کشور باشند در‌حالی‌که شرایط این‌گونه نیست.»
همچنین او اضافه کرد: «مجهزترین بیمارستان‌ها در کشور بیمارستان‌های خصوصی هستند که امکان حضور دانشجو در آنها وجود ندارد.» رئیس دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران درخصوص زیرساخت‌های آموزش پزشکی در کشور نیز صحبت به میان آورد و گفت: «رشته پزشکی در دوره تئوری بیشتر علوم پایه است. در این دوره یک سری کلاس‌ها تحت عنوان «فیزیوپاتولوژی» برگزار می‌شود که به‌صورت تئوری آموزش داده می‌شوند. بعد از این مرحله، باید مراکزی تحت عنوان «مراکز مهارت‌های بالینی» تجهیز شده و در اختیار دانشجویان قرار گیرد.»
همچنین او اضافه کرد: «در‌حال‌حاضر به‌علت استانداردی که در اعتباربخشی این مراکز در دانشکده‌ها مدنظر است، همه دانشکده‌ها مراکز مهارتی بالینی را دارند، اما این مراکز ظرفیت و تجهیزات کافی ندارند. در واقع تعداد کمی از دانشجویان را می‌تواند پوشش دهد بنابرین دانشجویان گروه‌بندی می‌شوند و در زمان مختصر و معینی آموزش می‌بینند. تجهیزات نیز کافی نیست؛ این بخش نیز نیاز به اعتبار ارزی دارد که این اعتبار ارزی و تامین آن برای دانشگاه‌ها دشوار است. معتقدم این تجهیزات باید به‌صورت منسجم توسط شرکت‌هایی که وابسته به وزارت بهداشت هستند، با قیمت ارزهای حمایتی برای همه دانشکده‌های پزشکی به‌عنوان یک استاندارد تامین شود.»
رئیس مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی بوعلی دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران: دورنمای اقتصادی دانشجویان و رزیدنت‌ها روشن شود
علیرضا تیموری، رئیس مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی بوعلی دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران در ارزیابی خود از وضعیت فعلی آموزش پزشکی در کشور گفت: «وضعیت آموزش پزشکی در کشور قابل قبول بوده و افتی در کیفیت آن به‌طور معمول ایجاد نشده است؛ علت این است که اساتید و بیماران به اندازه کافی وجود داشته و زمینه‌های آموزشی نیز به‌روز و علمی شده‌اند.»
او در ادامه درخصوص چالش‌هایی آموزش پزشکی در کشور توضیح داد: «مهم‌ترین چالش در حوزه آموزش پزشکی این است که مخاطب استفاده‌کننده از آن، یعنی دانشجویان و رزیدنت‌ها انگیزه کافی ندارند، بنابراین هرچه ورودی خوبی به آنها دهیم چون امید به آینده ندارند نتیجه مطلوبی حاصل نمی‌شود.»
رئیس مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی بوعلی دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران تصریح کرد: «پیشنهاد می‌کنم وضعیت و دورنمای اقتصادی دانشجویان و رزیدنت‌ها تا حدی روشن شود. فردی که می‌خواهد در سطح دانشجویی یا رزیدنتی تحصیل کند باید به آینده امید داشته باشد و بداند با این دوره‌ای که می‌گذراند آیا می‌تواند آینده خود را تا حد نسبی و در شأن خود تامین کند یا خیر؟ این افراد نباید دغدغه داشته باشند که مشکلات زیاد است، چون نتیجه این دغدغه و ناامیدی این است که یا کار را رها کرده یا به‌سمت کارهای زیبایی که جنبه درمانی ندارند حرکت می‌کنند.»
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران: باید نوآوری‌های آموزشی و آموزش را براساس بیمار دنبال کنیم
افشین طاهری‌اعظم، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران گفت: «مهم‌ترین مساله آن است که امروز آموزش بیشتر در بخش نظری است و باید به‌سمت آموزش عملی پیش برویم؛ همان اتفاقی که در دیگر کشورها نیز وجود داشته، یعنی بنابر ساختاری که امروزه در چنین کشورهایی وجود دارد، بیشتر کارها براساس بیمارپایه دنبال می‌شود و ما نیز باید به این سمت حرکت کنیم.»
او با بیان اینکه هرچند آموزش‌های نظری، جزء آموزش‌های پایه هستند اما تنها این مساله کافی نیست، افزود: «ما باید آینده را به‌سمتی پیش ببریم که بتوانیم روی مسائل عملی، نوآوری‌های آموزشی و آموزش براساس بیمار تمرکز کنیم و تحقق این مساله بسیار کمک‌کننده است.»
جراح ارتوپد؛ فلوشیپ جراحی لگن و مفصل ران و تعویض مفصل لگن و زانو درخصوص کیفیت نظری و مهارتی دانشجویان گفت: «در این زمینه فاصله چندانی با کشورهای پیشرفته نداریم؛ چراکه پایه علوم پزشکی ما قوی است و تنها باید کمی روی ساختارشناسی این حوزه کار کنیم.» طاهری‌اعظم تصریح کرد: «افزایش کیفیت آموزشی مساله‌ای است که باید دنبال شود و درکنار آن باید روی انگیزه‌های آموزشی دانشجویان نیز کارهای بیشتری صورت بگیرد. مساله مهم اینجاست که انگیزه آموزش در میان هیات‌علمی باید برای ارائه بهتر آموزش‌ها صورت بگیرد تا از این طریق بتوانیم کیفیت آموزش را بالا ببریم.»
عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد تهران: تجهیزات پزشکی با تعداد دانشجویان همخوانی ندارد
احسان‌اله رحیمی‌موقر، فلوشیپ جراحی سرطان و عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد تهران نیز درخصوص وضعیت آموزش پزشکی در کشور، گفت: «ازنظر آموزش پزشکی در دنیا، در سطح قابل‌قبولی قرار داریم. البته دانشگاه‌های تهران از امکانات آموزشی بالاتری برخوردار هستند. در حوزه تئوری آموزش پزشکی باید گفت تمام اساتیدی دانشگاه، داری بورد تخصصی هستند که یک گواهینامه بین‌المللی محسوب می‌شود و در تمام دنیا پذیرفته است. ازنظر مهارتی نیز با توجه به انتقال تجربه پزشکان بازهم در جایگاه قابل‌قبولی قرار دارد و می‌توان گفت در حوزه آموزش پزشکی جزء کشورهای مطرح دنیا هستیم.»
عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد درخصوص چالش‌های این حوزه اظهار کرد: «در حوزه نیروی هیات‌علمی با مشکل مواجهیم و این درحالی است که نیازمند جذب نیروی هیات‌علمی در این حوزه هستیم. در حوزه مهارتی هم در بخش وسایل و تجهیزات آموزشی و با چالش‌هایی روبه‌رو هستیم. در این تجهیزات از ماکت گرفته تا وسایل کمک‌آموزشی نقص‌هایی وجود دارد که این نقص در کل کشور قابل‌مشاهده است. تقویت نیروی هیات‌علمی و درکنار آن تجهیز وسایل کمک آموزش می‌تواند در آموزش پزشکی بسیار کمک‌کننده باشد.»
فلوشیپ جراحی سرطان افزود: «آموزش پزشکی با آموزش سایر رشته‌ها متفاوت است، بنابراین نیازمند افزایش یک‌سری تجهیزات و زیرساخت‌ها هستیم. این روزها شاهد افزایش ظرفیت پزشکی بوده‌ایم و بالطبع این تجهیزات نیز باید به‌روز شود و افزایش پیدا کند.»
رحیمی‌موقر درخصوص راهکارهای این چالش‌ها نیز تصریح کرد: «تخصیص بودجه بیشتر به سیستم آموزش پزشکی نیاز است. بیشتر بودجه صرف درمان می‌شود که البته کار درستی است، زیرا درمان یک اولویت اصلی در سیستم بیمارستان‌های آموزشی محسوب می‌شود، اما باید بودجه بیشتری به بخش آموزش داده شود. این درحالی است که بخش آموزش همیشه نادیده گرفته می‌شود. اگر بودجه این بخش را در سیستم آموزش افزایش دهیم طبیعتا تجهیز زیرساخت‌ها و تجهیزات نیز امکان‌پذیر است.»
دکتر سید جلیل حسینی امروز در نشست خبری معاونت آموزشی وزارت بهداشت درباره افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی گفت: حدود ۷۰ دانشگاه علوم پزشکی در ۳۰ تا ۵۰ سال ظرفیت پذیرش را به ۸ هزار نفر رساندند ولی از سال ۱۴۰۰ در تغییری ناگهانی قرار شده است که پذیرش دانشجو به ۱۶ هزار و ۵۰۰ نفر برسد و ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی در طی ۴ سال دوبرابر شده و دانشگاه‌ها را با مشکل جدی روبرو کرده است.
وی با اشاره به مشکلات ناشی از این افزایش ظرفیت ادامه داد: این افزایش ظرفیت دانشجویان را با دانشگاه‌ها، کلاس‌ها، آزمایشگاه‌های پر ازدحام مواجه می‌کند و این یک شوک برای دانشگاه‌ها است.
معاون آموزشی وزارت بهداشت با بیان اینکه مصوبه افزایش ظرفیت مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است، گفت: راهکار وزیر بهداشت این بوده که به دلیل اینکه مصوبه قانون است، به آن عمل شود. به همین دلیل در سال ۱۴۰۳ پذیرش تا ۱۴ هزار دانشجو و در سال ۱۴۰۴ پذیرش دانشجو تا سقف ۱۶ هزار و ۵۰۰ دانشجو را خواهیم پذیرفت. ولی دانشگاه‌ها به شدت دچار شوک و سرگردانی هستند.
معاون وزیر بهداشت با اشاره به رایزنی‌های انجام شده برای اختصاص بودجه موردنیاز گفت: با همکاری سازمان برنامه، مشاورین ریاست جمهوری، معاون اول رئیس‌جمهور، وزرای پیشین جلسات متعددی برگزار شده و با تمام نمایندگان در سه ماه اخیر گفتگو داشتیم و هماهنگی‌های لازم انجام شده است.
حسینی خاطر نشان کرد: بودجه دانشگاه‌های علوم پزشکی ۱.۳ همت بوده در حالی که ما ۳۶ همت نیاز داریم. شنیده‌ها حاکی است که بودجه دانشگاه‌های علوم پزشکی قرار است دو برابر شده و حدود ۲ همت اختصاص داده شود.
وی اظهار نگرانی کرد و گفت: درخواست ما از مجلس این است که دانشگاه‌ها را از شوک و خستگی نجات دهند. دانشجویی که ببیند در کلاس راهش نمی‌دهند، در آزمایشگاه فضای کافی ندارد، در خوابگاه نمی‌تواند بخوابد، در آینده دچار مشکلات روحی خواهد شد.
معاون وزیر بهداشت اظهار کرد: من نگران دانشگاه‌ها هستم و تصور می‌کنم اگر بودجه موردنیاز افزایش ظرفیت فراهم نشود، پذیرش ۱۴۰۴ را متوقف کنیم. نه تنها ۲۰ درصد را نپذیریم که هیچ پذیرشی نداشته باشیم.
وی افزود: کدام وزارتخانه‌ای می‌پذیرد در یک بازه زمانی کوتاه تعداد نیروها و خدمات خود را به این میزان افزایش دهد؟ ما اساتید، مسئولین و مدیران خوبی داریم به شرطی که بودجه فراهم شود. ما به بن بست رسیدیم. وقتی در یک دانشگاه کلاس از ۵۰ نفر به ۲۵۰ نفر رسیده است، چه کاری باید انجام داد؟
حسینی با اشاره به کاهش کیفیت آموزش پزشکی گفت: در کیفیت اتفاقاتی در حال رخ دادن است و گزارش‌هایی به ما رسیده که نمی‌خواهم به آنها اشاره کنم ولی نگرانم از اینکه کیفیت آموزش دچار مشکل و بحران شود.
وی در مورد راهکار برای حل این مشکل گفت: اگر بودجه لازم به دانشگاه‌ها اختصاص داده شود، دانشگاه‌ها می‌توانند از ظرفیت‌های دیگر در استان و از طریق قراردادهای دوطرفه استفاده کنند، می‌توانند از بعضی اساتید باکیفیت به طور کوتاه مدت استفاده کنند و مکان‌هایی را برای خوابگاه اجاره کنند تا زیرساخت‌های خودشان ساخته شود. دانشگاه‌ها در حال برنامه‌ریزی هستند.
وی در پاسخ به اینکه آیا ممکن است سال آینده پذیرش دانشجو انجام نشود، گفت: شما بگویید چه راهکاری خواهیم داشت؟
حسینی درباره پر نشدن ظرفیت رشته‌های دستیاری نیز گفت: ما به دنبال این هستیم که از هر مسیری که مقدور باشد، ضوابط و آئین‌نامه‌ها و مقررات داخلی انگیزه‌ای برای پزشکان برای ورود به دوره‌های دستیاری ایجاد کنیم.
وی توضیح داد: در این زمینه برای هر یک از رشته‌ها کمیته‌ها و کمیسیون‌هایی را با همه دست‌اندرکاران در این حوزه تشکیل دادیم. یکی از آنها در مورد رشته بیهوشی است که اهمیت بسیاری دارد. بسیاری از اعمال جراحی در بیمارستان‌های استان‌های کشور دچار حادثه خواهند شد؛ چون متخصص بیهوشی به تعداد کافی نداریم. این کمیته حدود ۲ ماه است که شروع به کار کرده است. پیشنهاداتی در این کمیته‌ها ارائه شده ولی امکان تصویب آنها و تهیه منابع آن بعدا مشخص خواهد شد.