به گزارش خبرگزاری ایمنا از فارس، هتل آسمان شیراز یکی از پروژههای جنجالی حوزه گردشگری و ساختوساز در این شهر تاریخی است که از زمان آغاز احداث در سال ۱۳۸۴ تا کنون با چالشهای مختلفی دستوپنجه نرم کرده است، این هتل که در خیابان رودکی شیراز واقع شده، به دلیل افزایش غیرمجاز طبقات، آسیبهای احتمالی به منظر تاریخی مجموعه زندیه و همچنین نگرانیهای ایمنی، همواره در مرکز توجه مسئولان، رسانهها و افکار عمومی قرار داشته است.
محمد ثابتاقلیدی، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اعلام کرد که در حال حاضر مهمترین موضوع از نظر این ادارهکل، بررسی استحکام بنای هتل است.
وی تأکید کرد که در صورتی که مالک هتل مستندات لازم را ارائه دهد، پروانه بهرهبرداری صادر خواهد شد.
یکی از مهمترین چالشهای این هتل، طبقات بالایی آن است که از حدود یک دهه پیش محل مناقشه بوده و نگرانیهایی را درباره ثبت جهانی مجموعه زندیه به وجود آورده است، مدیرکل میراث فرهنگی فارس در این ارتباط اظهار داشت که مسئولیت صدور مجوزهای ساخت این هتل در گذشته بر عهده کسانی است که این مجوزها را صادر کردهاند و باید پاسخگوی وضعیت فعلی باشند.
وی همچنین با اشاره به سرمایهگذاری کلان انجامشده در این پروژه و اهمیت هتل به عنوان یکی از زیرساختهای گردشگری شیراز، گفت که گرفتن تصمیمی که به زیان سرمایهگذار باشد، کار آسانی نیست، از سوی دیگر ثابتاقلیدی تأکید کرد که در فصلهای شلوغ گردشگری، شهر شیراز با کمبود هتل روبهرو است.
ارتباط هتل آسمان با ثبت جهانی مجموعه زندیه
یکی از دغدغههای اصلی درباره هتل آسمان، تأثیر آن بر منظر تاریخی مجموعه زندیه و ثبت جهانی آن است، ثابت اقلیدی در اینباره گفت که در مذاکرات انجامشده با مالک هتل مقرر شده است که اگر کارشناسان یونسکو تشخیص دهند که ارتفاع این هتل به مجموعه زندیه آسیب منظری وارد میکند، مالک برای کاهش ارتفاع همکاری خواهد کرد.
وی همچنین اظهار داشت که تاکنون پرونده مجموعه زندیه بهطور رسمی در مسیر ثبت جهانی قرار نگرفته است و آنچه درباره تأثیر هتل بر این موضوع مطرح میشود، بیشتر بر اساس گمانهزنیها در بازدیدهای غیررسمی بوده است، در صورتی که مجموعه زندیه بهطور رسمی در مسیر ثبت جهانی قرار گیرد، نظر کارشناسان یونسکو تعیینکننده خواهد بود.
تاریخچه ساخت و حواشی هتل آسمان
پروژه ساخت هتل آسمان در اوایل دهه ۸۰ شمسی آغاز شد، در ابتدا مجوز احداث یک هتل هفت طبقه صادر شد، اما مالک توانست با پیگیریهای خود مجوز ساخت ۹ طبقه دیگر را نیز دریافت کند و ارتفاع هتل را به ۱۸ طبقه برساند.
افزایش ارتفاع این هتل از اوایل دهه ۹۰ انتقادات زیادی را به همراه داشت، انتشار تصاویری که هتل را در کنار ارگ کریمخانی نشان میداد، موجب شد که نگرانیهایی درباره تأثیر آن بر منظر تاریخی شهر شیراز و امکان ثبت جهانی مجموعه زندیه مطرح شود.
در مهرماه ۱۳۹۳، شهردار وقت شیراز در نامهای خواستار پیگیری تخلفات ساختمانی این هتل و حذف طبقات اضافی شد، در ادامه، شورای عالی معماری و شهرسازی در سال ۱۳۹۴ مصوبهای صادر کرد که بر اساس آن، باید چهار طبقه از هتل تخریب میشد، با این حال، مالک از اجرای این مصوبه خودداری کرد و در نتیجه، در آبان ۱۳۹۴ کارگاه ساختوساز هتل با حکم دادستان پلمب شد.
مدتی بعد، با حکم دادستان شیراز، ساختمان فک پلمب شد تا سرمایهگذار بتواند تکمیل طبقات بدون مشکل را ادامه دهد، با این حال، در اردیبهشت ۱۳۹۵، شهرداری تحت فشار افکار عمومی، یک و نیم طبقه از این هتل را تخریب کرد.
چالشهای ایمنی و استحکام هتل
علاوه بر مشکلات مربوط به ارتفاع و منظر تاریخی، هتل آسمان از نظر ایمنی و استحکام نیز با چالشهای جدی روبهرو شده است، در مردادماه ۱۳۹۸، طبقات پایینی این هتل دچار آتشسوزی شد و مهار آن ۱۴ ساعت به طول انجامید، پس از این حادثه، اعلام شد که این ساختمان در فهرست ساختمانهای ناایمن شیراز قرار گرفته و نیاز به مقاومسازی دارد.
با وقوع حادثه متروپل آبادان در خردادماه ۱۴۰۱، نگرانیها درباره وضعیت ایمنی هتل آسمان دوباره در صدر اخبار قرار گرفت، با این حال، تاکنون نقشه مقاومسازی هتل تأیید نشده است.
مدیرکل میراث فرهنگی استان فارس نیز در تازهترین اظهارات خود بر لزوم ارائه مستندات استحکام بنا برای صدور مجوز تکمیل احداث این هتل تأکید کرده است.
به گزارش ایمنا، هتل آسمان شیراز یکی از پرچالشترین پروژههای ساختوساز در این شهر بوده است، افزایش غیرمجاز طبقات، تأثیر بر منظر تاریخی، مشکلات مربوط به ثبت جهانی مجموعه زندیه و نگرانیهای ایمنی، از جمله مواردی هستند که وضعیت این هتل را پیچیده کردهاند.
در حال حاضر، سرنوشت این هتل به ارائه مستندات استحکام بنا، نظر کارشناسان یونسکو درباره تأثیر آن بر ثبت جهانی مجموعه زندیه و همچنین تصمیمگیری نهایی مسئولان بستگی دارد، با توجه به اینکه شیراز در فصلهای گردشگری با کمبود هتل روبهرو است، تصمیمگیری درباره این پروژه باید به گونهای باشد که هم منافع گردشگری و سرمایهگذاری را در نظر بگیرد و هم از آسیبهای احتمالی به هویت تاریخی شهر جلوگیری کند.