جوان آنلاین: بعد از به قدرت‌رسیدن دونالد ترامپ، یکی از موضوعات اصلی این است که ایالات متحده در این دوره چه سیاستی درباره انرژی دنبال خواهد کرد. ترامپ در روز اول ریاست جمهوری خود چندین دستور اجرایی را صادر کرد که بسیاری از آنها با محوریت انرژی بودند. برخی از این فرمان‌ها عبارتند از اعلام وضعیت اضطراری ملی درباره انرژی، خروج مجدد ایالات متحده از توافقنامه اقلیمی پاریس، رسیدگی به درخواست‌های مجوز صادرات گاز طبیعی مایع ارسالی به آسیا و اروپا، فرمان توقف صدور مجوز اجاره فروش برای پروژه‌های بادی فراساحلی در آب‌های فدرال، افزایش صددرصدی ذخایر نفت خام اضطراری امریکا، لغو دستور بایدن در سال ۲۰۲۱ مبنی بر برقی‌شدن نیمی از خودرو‌های جدید تولیدی در امریکا تا سال ۲۰۳۰ و آغاز مجدد حفاری در سواحل ایالات متحده. این فرمان‌ها نشان می‌دهد که امریکای ترامپ سیاست حداکثری و انبساطی انرژی را دنبال خواهد کرد و از سیاست‌های زیست‌محیطی که در دوره‌های اوباما و بایدن دنبال می‌شد، خبری نخواهد بود. سیاست انرژی امریکا در این دوره در دو حوزه داخلی و خارجی احتمالاً اهداف زیر را دنبال خواهد کرد.
افزایش سوخت‌های فسیلی
از مهم‌ترین وجوه سیاست انرژی ترامپ، تأکید بر اولویت سوخت‌های فسیلی است. ترامپ در مبارزات انتخاباتی خود به صراحت اعلام کرد که از تغییر قابل‌توجهی در سیاست انرژی ایالات متحده حمایت می‌کند که مشخصه آن تأکید قوی بر سوخت‌های فسیلی خواهد بود. فرمان اجرایی اعلام وضعیت اضطراری انرژی ملی در امریکا بیشتر از تولید سوخت‌های فسیلی داخلی حمایت می‌کند. ترامپ در سخنرانی تحلیف خود گفت: «حفاری خواهیم کرد» و سپس اعلامیه اضطراری را امضا کرد. ایالات متحده اکنون بزرگ‌ترین تولیدکننده گاز طبیعی در جهان است و به نظر می‌رسد که ترامپ قصد دارد این کشور را به عنوان یک نیروی مسلط در عرضه جهانی سوخت‌های فسیلی نگه دارد.
حفظ امنیت انرژی به وسیله افزایش حفاری‌ها
برخی از فرامین اجرایی ترامپ مانند افزایش تولید داخلی و پرکردن مجدد ذخایر استراتژیک نفت در ارتباط مستقیم با امنیت انرژی قرار دارد. فرمان ترامپ در آغاز مجدد اعطای مجوز‌های حفاری فدرال و اجاره زمین‌های فدرال برای تقویت تولید نفت و گاز طبیعی نیز در همین راستاست که این شامل حذف نوار قرمز و تسریع در تصویب خطوط لوله گاز طبیعی نیز می‌شود. ترامپ پس از آنچه در دوره مبارزات انتخاباتی به عنوان تخلیه بیهوده ذخایر استراتژیک نفت از سوی بایدن توصیف کرد، قصد دارد آن را دوباره پر کند تا امنیت انرژی را تضمین کند. این سیاست احتمالاً با تغییراتی اساسی در حوزه حفاظت از پوشش‌های گیاهی، جنگل‌ها و مراتع نیز همراه خواهد بود. همین سیاست در دوره قبلی ترامپ نیز اجرا شد؛ به گونه‌ای که سیاست‌های وی از سال ۲۰۱۸ م کاهش مناطق حفاظت شده و پارک‌های ملی به منظور ایجاد مجوز برای استفاده بخش‌های صنعتی و افزایش گاز‌های گلخانه‌ای و افزایش خطر آتش‌سوزی برای پوشش‌های گیاهی را به همراه داشت. لغو محدودیت بهره‌برداری و ساخت و ساز در منطقه توناس آلاسکا و به خطر انداختن پوشش گیاهی و نظم محیط زیستی گیاهی و جانوری با دستور ساخت دیوار مکزیک از جمله تغییرات در این حوزه بود. نتیجه این سیاست در دوره قبل آتش‌سوزی جنگل‌های کالیفرنیا در نوامبر ۲۰۱۸ بود که ده‌ها کشته برجای گذاشت.
کاهش سیاست‌های انرژی‌های تجدیدپذیر
سیاست انبساطی ترامپ، طرح‌هایی همچون مقابله با گرمایش جهانی را که در دوره اوباما در دستور کار امریکا بود، در مقابل خود می‌بیند. ترامپ در مارس ۲۰۱۷ لغو برنامه‌های دولت اوباما برای مقابله با گرمایش جهانی را اعلام کرد. او در قالب یک فرمان اجرایی، ضمن توقف برنامه انرژی پاک به آژانس حفاظت از محیط زیست دستور داد تا در برنامه مذکور بازنگری‌های اساسی را انجام دهد. در حال حاضر نیز عقب‌نشینی گسترده مقررات، کاهش سیاست‌های انرژی‌های تجدیدپذیر، مقررات‌زدایی حفاری، عقب انداختن خودرو‌های الکتریکی، توقف تورم مبتنی بر انرژی و استقلال انرژی که هدف همه آنها کاهش هزینه‌های انرژی است، در دستور کار سیاست انرژی ترامپ قرار دارد.
ترامپ ضمن مخالفت با سرمایه‌گذاری‌ها درباره انرژی پاک معتقد است که انرژی تجدیدپذیر غیرقابل اعتماد و پرهزینه است. او در دوره رقابت‌های انتخاباتی، سیاست‌های برق بایدن را کشتار صنعت، کشتار شغل، طرفدار چین و ضدامریکایی توصیف کرد و اظهارات انتقادی بسیاری در ارتباط با انرژی بادی و خورشیدی مطرح کرد. مخالفت با یارانه‌های خودرو‌های الکتریکی و قوانین کارآمدسازی خودرو‌های که دموکرات‌ها بر آن تأکید می‌کنند، جزء دیگر سیاست انرژی ترامپ است. او با این استدلال که خودرو‌هایی برقی همه ساخت چین هستند، درصدد است تا این سیاست‌ها را برای محافظت از کارگران خودروسازی امریکا و بازار سنتی خودرو لغو کند.
در عین حال موضع ترامپ در مورد انرژی هسته‌ای مشابه موضع بایدن است و از فعالیت راکتور‌های هسته‌ای موجود و ادامه توسعه راکتور‌های کوچک حمایت می‌کند.
مخالفت با سازوکار‌های بین‌المللی
مهم‌ترین مانع در مسیر سیاست افزایش تولید انرژی امریکا در دوره ترامپ در عرصه بین‌المللی، سازوکار‌هایی نظیر معاهده زیست محیطی پاریس است که در سال ۲۰۱۵ م به امضای ۱۹۰ کشور جهان رسید و به عنوان رکن اصلی سیاست جهانی مقابله با تغییرات اقلیمی و گاز‌های گلخانه‌ای شناخته می‌شود. اوباما تلاش‌های فراوانی را در همکاری با چین در این توافق انجام داد. با اینکه ترامپ در سال ۲۰۲۰ از این توافق خارج شد، اما در دوره بایدن امریکا مجدداً به توافق پاریس ملحق شد. خروج دوباره ترامپ از این توافق در سال ۲۰۲۵ با هدف دستیابی به تسلط انرژی و تقویت رقابت‌پذیری صنایع این کشور انجام شده است. این خروج همچنین نشان داد به حداکثر رساندن سهم امریکا در بازار انرژی جهانی از اصلی‌ترین اولویت‌های اقتصادی و امنیت ملی ایالات متحده خواهد بود.
انرژی؛ اهرم ژئوپلتیکی در رقابت با چین
ترامپ همچون اغلب موضوعات سیاست خارجی امریکا، در حوزه انرژی نیز در فکر به دست آوردن اهرم‌های ژئوپلتیکی از طریق افزایش صادرات نفت و گاز، امکان رشد اقتصادی بالاتر و تقویت امنیت انرژی متحدان و شرکای اصلی در رقابت با چین است. اندیشکده شورای آتلانتیک در گزارشی در این ارتباط معتقد است که میراث ترامپ احتمالاً با رقابت ژئوپلتیکی با چین تعریف می‌شود و انرژی در سه حوزه صادرات انرژی ایالات متحده، هوش مصنوعی و باتری‌های پیشرفته نقش کلیدی ایفا خواهند کرد. سیاست‌های ترامپ با افزایش تولید انرژی‌های فسیلی، بر افزایش صادرات متمرکز است و تقریباً دو برابرشدن ظرفیت صادرات LNG ایالات متحده تا سال ۲۰۲۸، روابط پیچیده‌ای را با چین به عنوان بزرگ‌ترین واردکننده LNG در جهان رقم خواهد زد.
هوش مصنوعی نیز ممکن است عامل شکل‌دهی به رقابت امریکا و چین باشد. هوش مصنوعی به مراکز داده با انرژی الکتریکی نیاز دارد، اما شبکه قدیمی ایالات متحده به دلیل افزایش تقاضا تحت فشار است. در اینجا توانایی ترامپ برای اصلاح سیاست انتقال و تضمین یک ترکیب انرژی متنوع و کم‌هزینه تعیین می‌کند که آیا ایالات متحده برق کافی برای رقابت با چین در هوش مصنوعی دارد یا خیر. در درجه بعدی باتری‌های پیشرفته نیز از نظر تجاری و کاربرد‌های نظامی قابل توجهی که در سیستم‌های بدون سرنشین، زیردریایی‌ها و سیستم‌های جنگ الکترونیکی دارند، از اهمیت برخوردارند. برای مثال پنتاگون اخیراً سازنده باتری چینی CATL را به دلیل همکاری احتمالی با نیروی دریایی چین در مورد زیردریایی‌های لیتیوم- یونی به عنوان یک شرکت نظامی چینی معرفی کرد. به نظر می‌رسد سیاست انرژی ترامپ تا حد زیادی بر توانایی امریکا برای پیشی‌گرفتن از چین در باتری‌های پیشرفته تأثیرگذار خواهد بود.