حمیدرضا علیزاده رضایی افزود: هدف از ایجاد خانه حمایتی بیماران روانی مزمن، ارائه خدمات بهینه به شیوه‏ای منسجم در محیطی عاطفی، اجتماعی و آموزشی مناسب در خانه‏هایی مشابه منازل عادی خانواده‏های ایرانی و بر اساس سنت‏های بومی و محلی است. در این خانه‏ها که شباهتی به مراکز بزرگ آسایشگاهی ندارد، بیماران به کارگاه‏های مراکز آموزشی، حرفه‏آموزی و نهایتا محل اشتغال اعزام می‏گردند. در صورت وجود بستر مناسب تحصیل می‏کنند، فرهنگ تلفیق اجتماعی و همبستگی و مشارکت اجتماعی را فرا می‏گیرند و زمینه الحاق اجتماعی را تجربه می نمایند. خانه‌های حمایتی بیماران روانی مزمن در سه دسته یک چهارم راهی، نیمه راهی و گروهی ایجاد می‏شوند.

 وی در خصوص خدمات ارائه شده توسط این  خانه‌ها، گفت: خدمات مراقبتی شبانه ‏روزی، آموزش مهارت‏های ارتباطی، اجتماعی و حرفه ای، خدمات ارجاعی نظیر ارجاع به بیمارستان، پزشک متخصص و سایر مراکز تخصصی برای دریافت خدمات، خدمات توانبخشی ،پزشکی،آموزشی، حرفه‏ای و اجتماعی، خدمات هنری و ورزشی بسته به وضعیت گروه هدف خارج از خانه و...از فعالیت‌هایی است که برای مددجویان در این مراکز انجام می‌گیرد.