شناسهٔ خبر: 71155718 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: ایمنا | لینک خبر

۳ روز پس از ورود امام خمینی (ره) به ایران؛

۱۵ بهمن؛ تشکیل دولت موقت به فرمان امام (ره)

با فرمان امام خمینی (ره)، دولت موقت انقلاب شکل گرفت تا گذار از استبداد به حاکمیت مردمی را رقم بزند. خیابان‌ها از شور و شعف ملت می‌جوشید و انقلاب، بی‌وقفه به‌سوی پیروزی پیش می‌رفت. بختیار در سراب قدرت سرگردان بود، اما تاریخ مسیر خود را یافته بود.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری ایمنا، در پانزدهمین روز بهمن ۱۳۵۷، امام خمینی (ره) اعضای شورای انقلاب را فراخواندند تا درباره انتخاب نهایی رئیس دولت موقت با آنان مشورت کنند. این جلسه که پشت درهای بسته برگزار شد، با تصویب نخست‌وزیری مهندس مهدی بازرگان به پایان رسید و بلافاصله این تصمیم به اطلاع عموم مردم رسید.

اعلام دولت موقت از سوی امام خمینی (ره)

امام خمینی (ره) هنگام معرفی نخست‌وزیر دولت موقت، با تأکید بر ضرورت پایان دادن به وضعیت آشفته کشور فرمودند: «برای اینکه هرچه زودتر به این وضعیت خاتمه دهیم، به پشتوانه آرای عمومی که ما را به‌عنوان وکیل و یا رهبر خود پذیرفته‌اند، رئیس دولت موقت را معرفی می‌کنم. این دولت وظیفه دارد که ضمن پایان دادن به آشفتگی‌های کشور، مقدمات برگزاری انتخابات مجلس مؤسسان را فراهم کند. پس از تشکیل مجلس مؤسسان، انتخابات پارلمانی برگزار خواهد شد و دولت قانونی شکل خواهد گرفت. همچنین، مجلس مؤسسان، جمهوری اسلامی را به رأی مردم خواهد گذاشت؛ بنابراین، دولت موقت را تعیین کردیم.»

در جلسه شورای انقلاب، مقرر شد که مراسم معارفه مهندس بازرگان، بعدازظهر شانزدهم بهمن در آمفی‌تئاتر مدرسه رفاه برگزار شود.

واکنش بختیار؛ انکار واقعیت یا سراب قدرت؟

شاپور بختیار که خود را در محاصره انقلاب می‌دید، در یک مصاحبه مطبوعاتی، با لحن تهدیدآمیز و متزلزل به انتخاب نخست‌وزیر دولت موقت واکنش نشان داد و گفت: «درهای مذاکره با آیت‌الله خمینی همچنان باز است، اما جمهوری اسلامی برای من مجهول است. من نه با شاه سازش می‌کنم، نه با آیت‌الله خمینی. اجازه تشکیل دولت موقت را نمی‌دهم و کسانی را که جنگ داخلی به راه بیندازند، تیرباران خواهم کرد.»

گسترش اعتصابات و محدودیت‌های دولتی

در همین حال، خبرگزاری پارس اعلام کرد که بیش از ۲۰۰ نفر از وزرای سابق، معاونان وزارتخانه‌ها، مدیران ارشد بخش خصوصی، استانداران و مدیران کل، از سوی دولت ممنوع‌الخروج شدند، همچنین کارکنان نخست‌وزیری در حمایت از انقلاب، اعتصاب کردند.

در این میان، ارتشبد جم، یکی از مقامات بلندپایه نظامی، با اذعان به وخامت اوضاع، اظهار کرد: «تنها تفاهم میان رهبران مذهبی و ارتش، می‌تواند این بحران را حل کند.»

تلاش‌های بین‌المللی برای حفظ رژیم پهلوی

تحولات ایران، به نگرانی‌های بین‌المللی دامن زده بود. وزرای خارجه آمریکا و انگلیس در نشستی با دیوید اوئن، درباره اوضاع ایران مذاکره کردند. هم‌زمان، رژیم بعث عراق نیز با اعزام هیئتی به عربستان، در تلاش بود تا تحولات ایران و پیامدهای آن را بررسی کند.

در این میان، ژنرال رابرت هایزر، فرستاده ویژه آمریکا به ایران، پس از هفته‌ها رایزنی با فرماندهان نظامی و مقامات رژیم پهلوی، مأموریت خود را پایان داد و تهران را ترک کرد.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در این‌باره گفت: «هایزر تلاش کرد تا نظامیان ایران را به حمایت از بختیار ترغیب کند. اما از آنجا که ادامه حضور او، احساسات ضدآمریکایی را در ایران تقویت می‌کرد، تصمیم گرفت به کشورش بازگردد.»

تداوم خیزش مردمی و فرمان امام (ره)

در این روز، همافران نیروی هوایی در بهبهان، با برگزاری راهپیمایی، حمایت خود را از امام خمینی (ره) اعلام کردند.

امام خمینی (ره) نیز در پیامی، مردم را به ادامه اعتصابات و تظاهرات دعوت کردند.

دیدارهای تاریخی؛ پیوند ملت با رهبر انقلاب

دیدارهای مردمی امام (ره) همچنان ادامه داشت. در همین روز، ۸۰۰ نفر از کارکنان سازمان جغرافیایی ارتش به همراه خانواده‌هایشان، به دیدار امام (ره) رفتند، همچنین، گروهی از نمایندگان مستعفی مجلس، با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.

در همین حال، آیت‌الله سید محمدباقر صدر، رهبر برجسته عراق، در نامه‌ای به امام خمینی (ره)، از مبارزات ملت ایران حمایت کرد و انقلاب اسلامی را نقطه عطفی در تاریخ معاصر خواند.

۱۵ بهمن؛ گام‌های بلند انقلاب به سوی پیروزی

در حالی که مردم همچنان خیابان‌ها را از فریادهای انقلابی خود لبریز کرده بودند، رژیم پهلوی آخرین تقلای خود را برای بقا انجام می‌داد، اما تاریخ مسیر خود را یافته بود؛ دولت موقت انتخاب شده بود، اعتصابات فراگیرتر از همیشه ادامه داشت، حمایت بین‌المللی از رژیم شاهنشاهی رنگ می‌باخت و بختیار در محاصره خیزش ملت، به سرابی بیش امید نداشت.

انقلاب گام‌های نهایی خود را برای درهم شکستن بقایای استبداد برمی‌داشت و پرچم پیروزی، آماده اهتزاز در آسمان ایران بود.