به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ هرچند مسئولان میگویند که هیچ تضمینی برای خروج از لیست سیاه FATF وجود ندارد، با این حال دولت چهاردهم حل مسئله FATF را پایه رفع مشکلات اقتصادی کشور قرار داده است.«در جلوی چشم این مردم اعلام میکنم همین امروز از انتخابات کنار میکشم به شرطی که این (سعید جلیلی) ۸ درصد اقتصاد را رشد بدهد، اگر نداد اعدامش کنید.» این جملهای بود که رئیس جمهور در مناظرات انتخاباتی به رقیب خود گفت. اما رئیس جمهور معتقد است با حل مسئله FATF میتوان به رشد اقتصادی ۸ درصدی رسید. او شهریور ماه امسال گفت که اگر بتوانیم FATF و برجام را حل کنیم و روابطمان را با دنیا اصلاح کنیم به هدف میرسیم. بنابراین از همان ابتدای شروع دولت چهاردهم پایه حل مشکلات اقتصادی بر روی FATF و خروج از لیست سیاه آن گذاشته شد. با وجود این دولتمردان به کرات اعلام کردهاند که تضمینی برای خروج از لیست سیاه FATF وجود ندارد.اخیراً نیز سخنگوی دولت در یک برنامه تلویزیونی در پاسخ به این سوال که آیا دولت تضمین میدهد اگر ایران به دو کنوانسیون CFT و پالرمو بپیوندند از لیست سیاه خارج شود، گفت: «این فرایند زمانبر است و سریع اتفاق نخواهد افتاد.» بنابراین از دادن تضمین طفره رفت.اما پیش از او عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد آب پاکی را روی دست همه ریخته و گفته بود که «حتی اگر CFT و پالرمو را هم بپذیریم معلوم نیست سیاه FATF بیرون بیاییم اما باید بتوانیم بهانههای مختلف را از دشمن بگیریم.»
ظریف هم تضمین نداد
نه تنها دولتمردان این دولت بلکه قبل از آن مسئولان در دولت یازدهم دوازدهم که اصرار زیادی برای پیوستن به FATF داشتند هم نه تضمینی برای خروج از لیست سیاه و نه تضمینی برای حل مشکلات اقتصادی با حل مسئله FATF ندادند.به عنوان مثال محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه دولت روحانی و معاون راهبردی فعلی رئیس جمهور سال ۹۷ و در جریان بررسی لایحه CFT در مجلس گفت: «نه بنده و نه رئیس جمهور نمیتوانیم تضمین بدهیم با پیوستن به این کنوانسیون مشکلات حل خواهد شد.»ظریف همچنین درباره تضمین خروج از لیست سیاه FATF به محمدرضا پور ابراهیمی، عضو کمیسیون اقتصادی وقت مجلس گفته بود که «تضمینی برای خروج از این لیست وجود ندارد.»روایت این موضوع را پور ابراهیمی اینگونه گفته است «که از شخص وزیر امور خارجه سؤال کردم و گفتم اگر جمهوری اسلامی ایران، همه تعهدات را بپذیرد آیا هیچ تضمینی وجود دارد که از لیست سیاه خارج شود یا اتفاق دیگری رقم میخورد. ظریف گفت، خیر هیچ تضمین و تعهدی وجود ندارد.»
اعترافاتی که به درد دولتمردان میخورد
اما مهمترین اعتراف درباره نبود تضمین را دبیر اجرایی FATF داشته است. در سال ۹۷ مجری بی بی سی از دیوید لوئیس، دبیر اجرایی وقت FATF میپرسد که «ایرانیها میگویند هیچ تضمینی وجود ندارد که اگر ما تمام خواستههای FATF را اجرا کنیم، کشوری مانند آمریکا مانع از خروج ما از فهرست سیاه نشود. نظر شما در این باره چیست؟»او پاسخ میدهد که «البته هیچ تضمینی وجود ندارد. ما نمیتوانیم هیچ کشوری را وادار به داد و ستد با کشور دیگری بکنیم اما میتوانیم یک برآورد عینی از شرایط موجود در آن کشور ارائه دهیم که نشان میدهد آیا این کشور محل امنی برای سرمایهگذاری و کسب و کار است یا نه.»با وجود اینکه نه کسی تضمینی برای خروج از لیست سیاه میدهد و نه کسی تضمین میدهد مشکلات اقتصادی با پیوستن به این کنوانسیونها حل خواهد شد، اما در حال حاضر اصرار زیادی برای پیوستن به این کنوانسیونها وجود دارد. این موضوع در حالی است که کارشناسان برای این کار ضررهای زیادی را عنوان میکنند از جمله اینکه با پیوستن به cft کشور باید اطلاعاتی که کشورهای دیگر درخواست میکنند را ارائه کند. به گفته مجید شاکری، اقتصاددان «اینگونه نیست که اگر ما مثلا به CFT پیوستیم و متوجه شدیم خوب نیست به سرعت بتوانیم از آن خارج شویم. حداقل یک سال زمان میبرد تا از آن خارج شویم و در این زمان نیز هر کسی اطلاعاتی نیاز داشته باشد را به دست میآورد.»در این شرایط آیا کسی هزینه این کار را قبول میکند؟ اگر ایران به CFT پیوست و ملزم شد تمامی اطلاعات مالی و تجاری خود را در اختیار طرفهای خارجی قرار دهد، هزینه تحمیلی به کشور چگونه جبران خواهد شد؟ آیا قرار است هزینههای تحمیلی به ایران با این جمله که «ما از قبل گفتیم احتمال دارد ایران از لیست سیاه خارج نشود» رفع و رجوع شود؟