جوان آنلاین: انگار فقط مأموریم و معذور! بدون آنکه فکر کنیم که کارمان ممکن است چه ضرری داشته باشد! می‌خواهیم اشتباهی را اصلاح کنیم، اما، چون راه درست آن را بلد نیستیم یا نمی‌خواهیم کار درست را انجام دهیم، اشتباه بزرگ‌تری را انجام می‌دهیم. شبیه به کاری که برای پلمب یک نانوایی انجام شده‌است؛ می‌خواستند جلوی گرانفروشی یک نانوایی را بگیرند، اما موجب شدند خمیر نانی که برای چند صد نان بود، داخل جوی آب ریخته شود. 

حتی دیدن تصویرش هم تلخ است. این حجم از خمیر نان می‌توانست تبدیل به نان‌هایی شود که حداقل شکم آنهایی را سیر کند که نیازمند هستند و چشمشان به دست مردم است. آنها که این روزها، حتی خرید یک نان هم برایشان سخت است و نان‌های حاصل از این کیسه خمیر می‌توانست دردی از زندگی آنها را دوا کند. 

اهالی محله می‌گویند که نانوایی را برای گرانفروشی پلمب کرده‌اند. بدون شک مقابله با گرانفروشی خوب است و حتی این کار مانع از گرانفروشی نانوایان دیگر می‌شود، اما اقدامی که منجر به اسراف شود قابل‌قبول نیست. حتی اگر مأموران پلمب به هنگام پخت نان هم رسیده باشند، می‌توانستند کمی صبر کنند تا نان‌ها پخته شود و بعد از آن اقدام به پلمب کنند. 

بی‌تردید جای آرد و خمیر نانوایی در جوی آب نیست. هیچ‌کس این کار را تأیید نمی‌کند، حتی اگر به قیمت برخورد با گرانفروشی نانوایان باشد، اما چه کسی قرار است با این مأموران اسراف‌گر برخورد کند؟ مأمورانی که برای ممانعت از یک اشتباه، خود مرتکب اشتباه بزرگ‌تری شدند و افراد حاضر در آنجا نیز هاج و واج نگاه‌شان می‌کردند! شاید این کار به دلیل ناآگاهی و عدم مدیریت مشکلات باشد. شاید هم از روی عجله؛ عجله برای پلمب کردن نانوایی و رفتن به سراغ کاری دیگر. هر چه که باشد نمی‌تواند دلیل موجهی برای ریختن خمیر نان داخل جوی آب باشد. 

احتمالاً اقدامات زیان‌بار دیگری که نام مأموریت را یدک می‌کشد در سطح شهر انجام می‌شود که از چشم‌ها و دوربین‌های تصویربرداری دور مانده‌است. باید اما، هر چه زودتر جلوی این اقدامات زیان‌بار گرفته شود، چراکه ما انسان هستیم و قدرت فکر داریم، می‌توانیم قبل از انجام هر مأموریتی دو دوتا چهارتا کنیم و ببینیم چطور می‌توانیم جلوی ضرر را بگیریم، بدون آنکه خود موجب ضرر بیشتر شویم.