به گزارش روز یکشنبه ایرنا، «محمدمحسن فایضی» کارشناس مسائل فلسطین در مقاله‌ای با عنوان «بازسازی غزه، مهم‌ترین نگرانی آینده غزه» که در روزنامه ایران منتشر شد، نوشت: سرعت، چگونگی و بازیگران مؤثر در بازسازی نوار غزه، اهمیتش از توافق آتش‌بس بیشتر نباشد، کمتر نخواهد بود، البته با این تفاوت که دشمن صهیونیستی برای اجرای پلن خود در این مرحله با فشار زمان و تاب‌آوری اعتراضات بیرونی و داخلی مانند دوران طوفان‌الاقصی روبه‌رو نخواهد بود.
متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:
نتانیاهو همواره از نابودی کامل حماس در فردای جنگ سخن می‌گفت، طرحی که حتی برخی در داخل سرزمین‌های اشغالی هم آن را رویاپردازی می‌دانستند اما با اجرای پروژه بزرگ محور نتزاریم، که از سوی فلسطینی‌ها به خط مرگ مشهور شده بود، تحلیلگران بدبین اسرائیلی را هم امیدوار نگه می‌داشت که پس از آتش‌بس حداقل در شمال شهر غزه معادلات نسبت به پیش از جنگ تغییر خواهد کرد و منطقه حائلی در شمال ایجاد خواهد شد یا حتی می‌توان به خالی از سکنه شدن جبالیا، بیت لاهیا و بیت حانون امید داشت.
اما اولین بازگشت آوارگان در تاریخ فلسطین به خانه‌هایشان پس از کوچ اجباری و حضور پررنگ نیروهای قسام در شمال، امیدهای تحلیلگران بدبین اسرائیلی را هم ناامید کرد. با خروج اسرائیلی‌ها از محور نتزاریم در مرحله اول آتش‌بس و بازگشت بیش از نیمی از جمعیت آواره شده شمال به شهرهای محل زندگی‌شان تنها در ۲ روز، رویای صهیونیستی در واگذاری کنترل مدنی و سیاسی نوار غزه یا حداقل بخشی از آن به طرفی غیر از حماس در روزهای اخیر رنگ باخته است. کمرنگ شدن این مسأله موجب شده شاهد ناامیدی و انتقادهای فراوانی از تحلیگران و مسئولین نظامی ارتش اسرائیل باشیم.
اما نباید سناریوی آواره‌سازی اهالی نوار غزه را پایان یافته دانست. به‌رغم این پیروزی برای محور مقاومت، اما مسأله بازسازی هنوز یکی از جدی‌ترین تهدیدات پیش روی حماس و مقاومت است. از برخی اظهارنظرها به‌نظر می‌رسد همچنان سناریوی فروپاشی اجتماعی در نوار غزه جزو پلن‌های احتمالی صهیونیست‌هاست. تل‌آویو به دنبال ایجاد شرایطی است که حماس به‌تنهایی مجبور شود مدیریت پس از جنگ و بازسازی را برعهده گیرد. این سناریو به این معنی است که حتی برخی کارویژه‌های دولتی مثل اداره پلیس و راهنمایی و رانندگی، گمرک، دانشگاه‌ها، مدارس، انرژی و... که پیش از ۷ اکتبر توسط تشکیلات خودگردان و کارمندان آن انجام می‌شد، به دوش حماس واگذار شود و رژیم به منظور تنبیه حماس و فشار بر عدم بازسازی، مانع نقش‌آفرینی تشکیلات و دیگر بازیگران شود.
این سناریو نقش‌آفرینی مثبت بازیگران منطقه‌ای و جهانی در بازسازی را هم تحت شعاع قرار خواهد داد و برگشت زندگی عادی به شهرهای نوار غزه با تأخیر جدی روبه‌رو خواهد شد. در این پازل، برخی معتقدند اقدامات حقوقی و سیاسی کابینه نتانیاهو از ماه گذشته در خصوص اخرج آنروا از کل سرزمین‌های اشغالی و نوار غزه در همین سناریو قابل تعریف و تحلیل است.
یکی از موضوعاتی که در آینده نوار غزه و شرایط فردای پس از جنگ باید به آن توجه ویژه‌ای کرد، ۳ مؤلفه مهم شکل‌بخش و قوام‌بخش اجتماع در نوار غزه شامل مساجد، مدارس، دانشگاه‌ها و خانه‌هاست. یکی از چالش‌های جدی حماس، تأمین «رضایت زندگی» در غزه پس از جنگ است که آن برگرفته از زندگی و فرهنگ مردم در نوار غزه است.
اهمیت خانه، سرپناه و بازسازی نیازهای یک خانه (آب، برق و...) برای همگی مبرهن و واضح است، اما حجم تخریب بالای خانه‌ها از سوی صهیونیست‌ها بالاخص در شهرک‌های شمالی نوار غزه، نگرانی‌هایی حول بازسازی و زمان بازگشت طیف زیادی از جمعیت فلسطینی به زندگی و سرپناه ایجاد کرده است.
حدود ۴۳۰ هزار خانه (حدود ۶۰ درصد کل) در نوار غزه نیاز به بازسازی یا ساخت خانه جدید دارد؛ رقمی که در مقایسه با بازسازی‌های جنگ قبل قابل مقایسه نیست، پس بازیگر بازسازی خانه‌ها، می‌تواند بخشی از قدرت نامرئی در غزه باشد.
به نظر می‌رسد حماس به دنبال ایده واگذاری بازسازی به دولت وحدت ملی است. در این سناریو بخشی از بازسازی و اداره دولتی نوار غزه به طرف تشکیلات واگذار می‌شود تا جذب مالی هم ممکن شود. حضور حماس و فتح در اجلاس وحدت گروه‌های فلسطینی در چین طی ماه گذشته و تأکید بر نقش چین در بیانیه پایانی را می‌توان بخشی از تلاش‌های حماس برای فردای جنگ دانست. سرعت، چگونگی و بازیگران مؤثر در بازسازی نوار غزه، اهمیتش از توافق آتش‌بس بیشتر نباشد، کمتر نخواهد بود، البته با این تفاوت که دشمن صهیونیستی برای اجرای پلن خود در این مرحله با فشار زمان و تاب‌آوری اعتراضات بیرونی و داخلی مانند دوران طوفان‌الاقصی روبه‌رو نخواهد بود.
منبع: روزنامه ایران